Ebrieu
L'ebrieu o l'ebrèu (rarament l'ebraïc; autonim: עִבְרִית, ‘Ivrit) qu'ei ua lenga semitica occidentau de la familha de las lengas afroasiaticas. Qu'ei parlada en Israèl e utilizada dens la religion judiva (totun, qu'ei tanben la religon deus Samaritans, tanhent mes desseparat deu judaïsme.
| ' | |
 | |
| Locutors | aperaquí 10 milions de |
|---|---|
| Tipologia | SVO [1] |
| Familha lingüistica | Ebrieu |
| Estatut oficial | |
| Oficial de | Israèl |
| Acadèmia | האקדמיה ללשון העברית |
| Còdis de lenga | |
| ISO 639-6 | heb (en) |
| Mòstra | |
| Article primièr de la Declaracion dels dreches de l'òme en ebrieu: כל בני האדם נולדו בני חורין ושווים בערכם ובזכויותיהם. כולם חוננו בתבונה ובמצפון, לפיכך חובה עליהם לנהוג איש ברעהו ברוח של אחווה
| |
L'ebrieu modèrne, en Israèl, qu'ei la lenga dominanta, e mai se i es cooficiau dab l'arabi. L'ebrieu biblic, qu'ei, deu son costat, lenga liturgica e de tèxtes sagrats estudiat dens los contèxtes deu judaïsme e tanben deu cristianisme (per'mor d'estar la principala lenga de la Torah e de la Bíblia Ebraïca).
Istòria modificar
Deu punt de vista deu judaïsme, l'ebrieu qu'ei la lenga deu pòble ebrieu, descendent deu personatge biblic Éber ben Shelà (עֵבֶר בן-שֵׁלָח - "Éber fiu de Shelà"). D'un punt de vista istoric, qu'ei ua lenga pròcha deu cananean e deu fenician. Qu'ei la principala lenga de la Bíblia e que ho estudiada per aquesta rason durant l'Etat Mejana, peus judius e tanben peus cristians. La Reforma protestanta que desvolopè lo son estudi. Lo moviment de la Haskala e lo moviment d'immigracion de cap a Palestina qu'encorratgè lo retorn a l'emplec de la lenga orau, qu'un deus sons principaus desvolopaires e ho Eliezer Ben‑Yehuda. L'establiment de l'estat d'Israèl l'institucionalizè.
