Latin
Lo latin (autonim: lingua latina) qu'ei ua lenga classica qu'aparten a la familha de las lengas italicas, a l'origina parlada dens la region de Laci (en latin: Lătĭum) a l'entorn de Roma.[2] Arron la caduda de l'Empèri Roman, qui avó lòc en 476 apC, lo latin qu'evoluí de faiçon diferenta dens cada grana region d'Occident, segon las costumas lingüisticas deus pòbles dejà en plaça (substrat) o deus invadidors (superestrat), e pòc a pòc que'n gessín lengas navèras, emparentadas mes diferentas, qui forman lo grop de las lengas romanicas. Aqueth grop de lengas que compren l'occitan, lo catalan, lo francés, lo castelhan (espanhòu), l'aragonés, l'asturian, l'italian, lo portugués, lo galèc, lo sarde, lo romanés, lo romanch, lo ladin, lo friolan, lo francoprovençau (arpitan) e lo judeoespanhòu.
Lingua latina | |
Tipologia | SOV Flexionala |
---|---|
Sistèma d'escritura | alfabet latin |
Classificacion lingüistica | |
Lengas indoeuropèas | |
Estatut oficial | |
Oficial de | Vatican |
Estatut de conservacion | |
Classada coma lenga atudada (EX) per l'Atlàs de las lengas menaçadas dins lo mond | |
Còdis lingüistics | |
ISO 639-1 | la |
ISO 639-2 | lat |
ISO 639-3 | lat |
Ethnologue | lat |
Glottolog | lati1261 |
ASCL | 2902 |
IETF | la |
Mapa | |
Articles connèxes
modificar- Evolucion del latin:
- Declinason del latin
Referéncias
modificar- ↑ Cor de Vaan, Michiel Arnoud. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages (en anglés). Brill, 2008, p. 5. ISBN 9789004167971.
- ↑ John Edwin, Sandys. A companion to Latin studies, 1910, p. 811–812.