864
|
864 | |
|---|---|
| Ans : 861 862 863 864 865 866 867 Decennis : Autres calendièrs : | |
Cronologia mensuala:
Gen - Feb - Mar - Abr - Mai - Junh
Julh - Ago - Set - Oct - Nov - Dec
Cronologias tematicas:
Literatura - Musica - Sciéncia - Espòrt
Aquesta pagina concernís l'an 864 del calendièr gregorian.
Somari
EvenimentsModificar
OccitàniaModificar
FrançaModificar
Francia OccidentalaModificar
En març de 864, represa de la guèrra en Aquitània amb una ataca organizada còntra Tolosa per lo rèi Pepin II d'Aquitània sostengut per de mercenaris vikings. Pasmens, lei missi dau rèi Carles capitèron de defendre la vila e leis assetjaires deguèron se contentar la region. Puei, Pepin II se retirèt mai foguèt capturat per lo còmte Rainaulf de Peitieus. Una assemblada reünida a Pîtres lo condamnèt a mòrt, pena que foguèt comudada en reclusion per lo rèi Carles. Pepin foguèt estremat a Senlis onte moriguèt. Lo fiu de Carles foguèt tornarmai installat coma rèi d'Aquitània per son paire.
D'autra part, creacion de la Moneda per lo rèi Carles II ambé l'Edicte de Pîtres. Aquela institucion existís totjorn au sègle XXI. Aquò permetèt de reorganizar la produccion de pèças de moneda au sen de nòu obradors oficiaus. Pereu, de penas fòrça sevèras foguèron adoptadas còntra lei faus-monediers.
EuròpaModificar
Empèri BizantinModificar
Invasion de Bulgaria per una armada dirigida per l'emperaire Miquèu III e son oncle Bardas. L'objectiu principau èra d'empachar la conversion dau khan au cristianisme roman. Aquò capitèt car Boris Ièr foguèt vencut e acceptèt de se convertir au cristianisme bizantin. En cambi, la region frontaliera de Zagora foguèt laissada ai Bulgars. Aquela conversion es considerada coma un succès culturau e diplomatic major de tota l'istòria de l'Empèri.
AsiaModificar
Califat AbbassidaModificar
Perseguida de la revòuta aràbia en Iraq. Lo movement capitèt de conquistar lo pònt de Kufa ont una armada dau califa foguèt desfacha. Dins aquò, a la fin dau mes d'aost, leis insurgents foguèron vencuts permetent au califa e ai Turcs de restaurar son autoritat en Iraq en despiech dau mantenement d'una agitacion importanta (Rebellion dei Zanj de 869 a 883 dins lo sud).
Aprofichant aquelei dificultats intèrnas, lei princes de Tabaristan, region situada au sud de la Mar Caspiana e tradicionalament ostila au poder deis Abbassidas, venguèron de facto independents — mantenguèron oficialament l'autoritat nominala dei califas.