Catarisme
Lo catarisme foguèt un movement religiós dualista dissident que nasquèt e se desvolopèt en Lengadòc al sègle XII. Lo nom, tardiu, foguèt balhat pels enemics d'aqueste movement, jutjat erètge per la Glèisa Catolica.
Los adèptes d'aqueste movement se nomenavan eles meteisses « bons òmes », « bonas femnas » o « bons crestians », mas èran apelats « perfièches » per l’Inquisicion, que designava atal los "perfièches erètges", es a dire los qu'èran ordenats e fasián la predicacion, per oposicion als simples fidèls erètges. Èran tanben sonats de còps per la populacion « patarins » o « teisseires ».
Fondamentalament crestians, los catars avián una lectura dualista del Novèl Testament, e destriavan doncas doas creacions: la vertadièra, es a dire la de las causas que son realament, aquela de Dieu, de l'esperit blos; la segonda èra la de las causas qu'an pas d'existéncia vertadièra, que i èra inclús lo monde vesedor, apariat al nonrés. Per eles lo monde fisic èra doncas vodat al patiment, a la violéncia e al mal. Aital, las armas dels cresents èran consideradas presonièras dels seus còsses, dins una mena de "preson de carn" e sol lo consolament, batejament per imposicion de las mans, las podián desliurar. Los catars se definissián coma membres de la Glèisa de Dieu, la sola vertadièra Glèisa qu'opausavan a la falsa Glèisa Apostolica Romana. Organizada e estructurada, la Glèisa catara èra formada per un còs clerical mixte: los bons òmes e bonas femnas qu'avián recebut lo consolament, e per un còs de fisèls o cresents. Al cap de cada avescat, se trapava un avesque e sos dos coajudors: lo filh major e lo filh menor.
Vejatz tanbenModificar
Ligams intèrnesModificar
Ligams extèrnesModificar
- (fr)Catarisme e catars en Lengadòc per Jean-Louis Biget, Professor emerit d'istòria de l'Edat Mejana a l'Escòla Normala Superiora de Fontenay-Saint-Cloud.
- (fr)L'istòria simplificada del catarisme e de la Crosada Albigesa en Lengadòc