Acièr

L'acièr (var. acier, acer) es un aliatge de fèrre e de carbòni que aqueste darrièr element i pòt intervenir amb un percentatge variable de 0,008% a 1,76%.

Pònt d'acièr

Bobina de cable d'acièr

Lo fèrre pur es un metal fòrça ductil amb pasmens una resisténcia bassa. Lo carbòni li conferís a l'encòp duretat e resistència. S'obtenon, en foncion del percentatge de carbòni de menas divèrsas d'acièr. Aital un acièr plan cargat de carbòni donarà un metal plan resistent e fòrça dur, mas tanben a l'encòp plan fragil, mentre qu'un acièr amb pas gaire de carbòni serà pas tròp resistent e pas gaire dur, pasmens serà mens fragil.

Diagrama de fasas Fèrre-Carbòni

En foncion de la quantitat de carbòni que tenga l'acièr, se podrà classificar en acièr ipoeutectoïde (0,008% - 0,89%), acièr eutectoïde (0,89%) e finalament acièr ipereutectoïde (0,89% - 1,76%).

L'acièr eutectoïde ofrís una resisténcia maximala de 823 MPa.

Los acièrs pòdon encabir d'autres elements d'aliatge que tanben modifican tanben sas proprietats. Per exemple los acièrs inoxidables tenon un minimum de 11% de cròme.

A mai dels compausants principals indicats, los acièrs intègran d'autres elements quimics. D'unes son problematics per la qualitat futura del metal (impuretats) e provenon del mineral o del combustible utilizat del temps de la fabricacion; es lo cas per exemple del sofre e del fosfòr. D'unes còps que i a s'emplegan d'elements addicionals amb l'intencion de melhorar qualques caracteristicas de l'acièr (Aliants); aital se'n pòt aumentar la resisténcia, la ductibilitat, la duretat e mai d'autras caracteristicas, o per ne facilitar la fabricacion mecanizada. Aquestes elements son lo niquèl, lo cròme, lo molibdèn e d'autres.

Es l'aliatge mai important actualament l'acièr, que s'utiliza de forma intensiva dins maitas aplicacions, encara que son emplec siá condicionat a de circonstàncias particularas en foncion de sos avantatges tecnics o economics especifics que ofrisson d'autres materials: l'alumini quand se demanda mai de leugieretat e resisténcia a la corrosion, lo formigó armat per sa resisténcia màger al fuòc, los materials ceramics dins d'aplicacions a las temperaturas nautas, etc. Malgrat aquò contunhan d'èsser emplegats fòrça vist que:

• Existisson de jasiments abondoses de minerals de fèrre sufisentament rics, purs e de bon explotar.
• Existís la possibilitat de lo reciclar.
• Los procèsses de fabricacion son relativament simples e economics.
• Presentan una combinason interessanta de proprietats mecanicas, que se pòdon modificar dintre d'un reng ample en variar la composicion de l'aliatge o en aplicar de tractaments.
• Sa plasticitat permet d'obtenir de pèças de formas geometricas complèxas amb una facilitat relativa.
• L'experiéncia acumulada dins son emplec permet de realizar de prediccions de son comportament, en mermar los còstes de concepcion e la durada de mesa sul mercat.

Tala es l'importància industriala d'aqueste material que sa metallurgia ten la denominacion especiala de siderurgia.

Cresòl de fèrre fondut pendente l'elaboracion de l'acièr

Sa densitat mejana es de 7850 $kg/m^{3}$.

Impuretats de l'acièr

Son sonats impuretats totes los elements indesirables dins la composicion dels acièrs. Se tròban dins los acièrs e tanben dins las fundicions en consequéncia que son presents dins los minerals o los combustibles. S'ensaja de las eliminar o de ne reduïre sa preséncia vist que son daumatjosas per las proprietats de l'aliatge. Se per cas son eliminacion foguèsse impossibla o alara tròp costosa, s'admet sa preséncia en quantitats minimalas.

Sofre

Limit maximal aproximatiu: 0,04%. Lo sofre forma amb lo fèrre sulfur, que amassa amb l'austenita, forma un eutectic amb un ponch de fusion bas. Quand los lingots d'acièr colat devon èsser laminats cauds, aqueste eutectic se tròba en estat liquid, çò que provòca lo desgranament del material. Se contraròtla la preséncia de sulfur en apondre de manganés. Lo manganés a una afinitat mai granda pel sofre que lo fèrre e doncas en luòga de SFe se forma SMn que ten un ponch de fusion naut e de bonas proprietats plasticas. Lo contengut de Mn deu èsser tal que s'assegure que tot lo sofre se trèobe en forma de SMn.

Fosfòr

Limit maximal aproximatiu: 0,04%. Lo fosfòr resulta perjudicial ja sigui al dissoldre's dins la ferrita, doncs disminueix la ductilitat, al formar PFe3 (Fosfur de ferro). Lo fosfur de fèrre forma amassa amb l'austenita e la cimentita un eutectic ternari denominat esteadita qu'es extrèmament fragil e possedís un ponch de fusion relativament bas.