Arnulf (vèrs 850 - 8 de decembre de 899, Ratisbona) es un sobeiran carolingian de la fin dau sègle IX. Fiu naturau de Carloman, succediguèt a Carles III lo Gròs coma rèi de Germania de 877 a 899 e foguèt coronat rèi d'Itàlia e emperaire d'Occident en 896.

Sagèu d'Arnulf de Carintia.

Son rèine aguèt luòc dins un contèxte trebolat per de problemas de succession. En 887, Arnulf reversèt son oncle Carles III lo Gròs (881-887) e prenguèt lo contraròtle dei regions orientalas dau territòri merovingian. Puei, estendiguèt son influéncia en Lotaringia e intervenguèt en Itàlia. Aquò li permetèt de prendre lo contraròtle progressiu d'aquelei regions. En parallèl, en 891, infligiguèt una importanta desfacha ai Vikings a la batalha de Lovaina. Coronat emperaire après aver somés la mitat nòrd d'Itàlia, foguèt victima d'una ataca cerebrala en 897. Moriguèt dos ans pus tard e laissèt lo poder a un enfant de sièis, Loís IV, que foguèt lo darrier rèi carolingian de Germania.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar
  • (fr) Pierre Riché, Les Carolingiens, une famille qui fit l'Europe, París, Hachette, coll. « Pluriel », 1983, 490 p.

Nòtas e referéncias

modificar