Ramon VI de Tolosa

Ramon VI (VIII) de Tolosa (Sant Geli, 27 d'octobre de 1156 - Tolosa, 2 d'agost de 1222), comte de Melguer (Ramon IV) de 1173 a 1190 puèi comte de Tolosa e marqués de Provença de 1194 a 1222 es un dels comtes occitan mai famoses per encausa de son implicacion dins la Crosada dels Albigeses.

Ramon VI de Tolosa

Nom	(oc) Raimon VI de Tolosa
Biografia
Naissença	27 d'octobre de 1156 Sant Geli
Mòrt	2 Agost de 1222  (65 ans) Tolosa
Donadas personalas
Activitat
Profession	Trobador
Carrièra militara
Conflicte	Crosada dels albigeses
Autres
Títol	Comte de Tolosa (ca) (1218–1222) Comte de Tolosa (ca) (1195–1215) Marquès de Provença (ca) (1194–1222)
Conjunt	Elionor d'Aragó i de Castella (ca) (1204, 1202 (Gregorian)–) Joana d'Anglatèrra (1196, 1196 (Gregorian)–1199) Beatritz de Besièrs (1180–1193) Ermessenda de Pelet (ca) (1172–1176) Princesa de Xipre (ca)
Descendéncia	Constança de Tolosa  ( Beatritz de Besièrs) Guillermina de Tolosa (ca)  ( Joana d'Anglatèrra) Ramon VII de Tolosa  ( Joana d'Anglatèrra) Ricard de Tolosa (ca)  ( Joana d'Anglatèrra)
Maire	Constança de França
Paire	Ramon V de Tolosa
Fraires	Azalaís de Tolosa, Alberic Talhafèr de Tolosa e Baudoïn de Tolosa

Representacion de Ramon VI sus son sagèl, portant l'escut amb la crotz de Tolosa

Segon la genealogia tradicionala dels comtes de Tolosa facha pels Benedictins dins l'Istòria Generala de Lengadòc, seriá Ramon VI, mas d’estudis critics an establit que dos comtes del pichon nom de Raimon èran estats omeses : seriá doncas Ramon (VIII)

Biografia

Estatua del comte Ramon qu'anóncia als abitants de la ciutat la mòrt de Simon de Montfòrt (Sala dels Illustres al Capitòli a Tolosa), executada per J.J. Labatut

Ramon VI èra lo filh de Ramon V e de Constança, sòrre del rei Loís VII, e succediguèt a son paire en 1194. Sulcòp, restabliguèt la patz amb l'Aragon e Ramon Rogièr Trencavel. Esposèt en tresenas noças Joana d'Anglatèrra a Roan en octobre de 1196.

A Tolosa, mantenguèt las libertats comunalas, multipliquèt las exempcions fiscalas e espandiguèt la salvetat a tot lo territòri comunal. Poèta e rafinat, aimava pas la guèrra mas mancava pas d'energia coma ne testimònia l'altercacion que l'opausèt al legat del papa, Pèire de Castelnòu. L'assassinat d'aqueste darrièr, lo 15 de genièr de 1208, que ne foguèt sulpic acusat per la Glèisa, provoquèt son escomenge e l'apèl a la crosada lançat pel papa Innocenci III. Obtenguèt de n’èsser relevat en s'umiliant a Sant Geli, lo 18 de junh de 1209, pr'amor de l'avançada de l'armada crosada, dirigida per Arnaut Amalric, abat de Cistèl e legat del papa.

La Crosada contra los catars e lo Comte de Tolosa

Davant los succèsses daverats pels crosats (presa e chaple de Besièrs, sèti e presa de Carcassona e mòrt de Ramon Rogièr Trencavel), dirigits dempuèi lo mes d'agost de 1209 per Simon IV de Montfòrt e la menaça que fasiá pesar sus sa persona e son fièu l'ostilitat constanta dels legats del papa, cambièt de camp. Foguèt doncas tornarmai escomenjat (en 1211 aprèp lo concili de Montpelhièr) e temptèt d'organizar la resisténcia contra los crosats. Mai diplomata que guerrièr, poguèt pas entravar l'avança e la conquista de Tolosa per Simon IV de Montfòrt. S'exilhèt alara a la cort d'Anglatèrra.

La batalha de Murèth

Lo 27 de genièr de 1213, Ramon VI rendèt omenatge a Pèire II d'Aragon, omenatge que durèt fins a la batalha de Murèth, lo 12 de setembre, durant la quala los crosats de Simon de Montfòrt, mai disciplinats, espotiguèron lo venceire de Las Navas de Tolosa, que foguèt tuat dins la batalha. Lo 17 de febrièr de 1214, als òrdres de Raimon, son fraire Baudoïn de Tolosa, qu'aviá participat a Murèth al costat dels crosats, es raubat de son castèl de Lolmia e penjat coma traite. En novembre de 1215 Raimon anèt a Roma, ont lo IVen concili de Latran deviá decidir lo sòrt de son comtat.

En mai de 1216 aprèp aver desbarcat trionfalament a Marselha, son filh, lo futur Raimon VII met lo sèti davant Bèucaire que pren lo 24 d'agost. Lo 12 de setembre de 1217, repren Tolosa ont Simon IV de Montfòrt met immediatament lo sèti. Aqueste darrièr i es tuat mas son filh Amalric pren sa plaça. Lo fracàs de la « crosada » de Loís VIII en 1226 li permet de recobrar la pus granda partida de son comtat.

Bibliografia

• (fr)Domenge Baudis, François Corteggiani e Michel Suro, Raímond le cathare. Tolosa : edicions Milan ; Portèth de Garona : edicions Loubatières, 2004. 70 p., 32 cm. ISBN 2-7459-0923-1.

Precedit per Raimon V (VII)

comte de Tolosa marqués de Provença

Seguit per Raimon VII (IX)