Tòri
Lo tòri es un element quimic de la taula periodica, lo simbòl que n'es Th e son nombre atomic es 90. Es un metal leugièrament radioactiu, que se tròba dins l'escòrça terrèstra, e es considerat coma una possibla alternativa a l'urani coma combustible nuclear.
Caracteristicas màger
modificarDins l'estat pur, lo tòri es un metal blanc argentat que manten sa brilhança (s'oxida pas) pendent de mese. Un còp començat lo procès d'oxidacion, lo tòri, ven un material gris e fin finala, negre. Quand se calfa en preséncia d'aire, lo tòri metallic s'aluca e brulta amb una brilhanta flama blanca. Lo diòxid de tòri (ThO2) a un dels punch de fusion mai naut de totes los oxids (3.300 °C).
Aplicacions
modificarAplicacions del tòri:
- Dins las lampas de gas portabla. La sisa de teissut a l'entorn del brutlador conten de tòri, que brilha amb una lutz blanca (non ligada a la radioactivitat) quand se calfa.
- Dins lo aliatges de magnèsi, ne melhorant las proprietats a nautas temperaturas.
- S'utilisa tanben per recobrir los cables de tungstèn, utlisats en equipament electronic, melhorant l'emission d'electrons dels catòdes de temperaturas nautas.
- Lo tòri s'apond tanben dins los electròdes de tungstèn, dins la sòudura d'arc amb gases, e dins las ceramicas resistentas a la calor.
- L'oxid de tòri s'utiza per contrarotlar la mesura de las particulas de tungstèn utlizadas en las ampolas electricas.
- L'oxid de tòri s'utlisa tanben dins de materials de laboratòri refractaris.
- L'addicion d'oxid de tòri al veire ajuda a crear de veires amb un naut indici de refraccion e una bassa dispersion. Essent util dins las lentilhas de nauta qualitat per de camèras e instruments scientifics.
- Coma catalisador, l'oxid de tòri s'utiliza per:
- La conversion de l'amoníac en acid nitric.
- Lo refinament del petròli.
- La produccion d'acid sulfuric.
- La datacion radioactiva per urani/tòri es utlizada per datar de fossils d'ominids.
- Material per la produccion de combustible nuclear. Causa que lo tòri es mai abondent que l'urani, unes dessenhs prepausats de centrales nucleares, incorpòran lo tori coma combustible de fissió.
- L'oxid de tòri colloïdal s'usava coma contrast en radiografies, entre los ans 1930-1950. A l'ora d'ara, s'usa pas mai a causa de sos efièches cancerigens.
Istòria
modificarLo tòri foguèt descobèrt en 1828 pel quimista suedés Jöns Jacob Berzelius, que lo donèt lo nom s'inspirant de Tòr, lo dieu del tròn, dins la mitologia nordica. Se trobèt pas cap d'utilitat pel metal fins a 1885, que se comencèt foguèt usat per de mangas, per las lantèrnas de gas.
Lo nom ioni (ionium), amb lo simbòl Io, foguèt donat en un estudi precedent d'elements radioactius a l'element que se formava amb lo nombre massic 230 de la cadena de descomposicion radioactiva de l'urani-238. Mai tard, foguèt descobrèt que l'iòni e lo tòri èran lo mèsme element.
Referéncias
modificar
Ligams extèrnes
modificar- Los Alamos National Laboratory - Tori ((en)).
- webelements.Cossí - Tori ((en)).
- environmentalchemistry.Cossí - Tori ((en)).
- ATSDR ToxFAQs: Tori ((en)).