Èli

L'èli es un element quimic de simbòl He e de numèro atomic 2. Es un gas dich nòble o rar, quasi inèrt.

2 idrogèn ← Èli → -
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
- ↑ He ↓ Ne	Taula periodica
Generalitats
Nom, Simbòl, Numèro	Èli, He, 2
Tièra quimica	gases rars
Grop, Periòde, Blòc	18, 1, s
Aparéncia	sens color
Massa atomica	4.002602(2) g/mol
Configuracion electronica	1s2
Electrons per nivèl energetic	2
Proprietats fisicas
Fasa	gas
Densitat	(0 °C) 0.1787 g/L
Punt de fusion	(at 2.5 MPa) 0.95 K (-272.2 °C, -458.0 °F)
Punt d'ebullicion	4.22 K (-268.93 °C, -452.07 °F)
Calor de fusion	0.0138 kJ/mol
Calor de vaporizacion	0.0829 kJ/mol
Capacitat calorifica	(25 °C) 20.786 J/(mol·K)
Pression de vapor P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k a T/K         3 4
Proprietats atomicas
Estructura cristallina	exagonal
Rai atomic calculat	31 pm
Rai covalent	32 pm
Rai de Van der Waals	140 pm
Informacions divèrsas
Conductivitat termica	(300 K) 151.3 mW/(m·K)
Numèro CAS	7440-59-7
Isotòps pus estables
Article : Isotòps del (de l') eli iso NA Mièja vida MD ED (MeV) PD 3He 0.000137%* He es estable amb 1 neutrons 4He 99.999863%* He es estable amb 2 neutrons *Atmospheric value, abundance may differ elsewhere.

Èli

Lo nom èli, proven d'helium, compausat del grec helios (ἥλιος), lo solelh.

L'èli es après l'idrogèn l'element lo mai present dins l'univèrs. Es estat observat pel primièr còp en 1868 per Jules janssen alara qu'observava la lutz emesa pel solelh del temps d'una eclipsa totala.