Sijan

Vila d'Occitània

Sijan
Sigean

Resèrva africana de Sijan.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 01′ 45″ N, 2° 58′ 42″ E

Superfícia

35,35 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

126 m
10 m
0 m

Geografia politica

França

canton de las Corbièras Mediterranèa (burèu centralizator), ancianament de Sijan (caplòc)

Intercom
241100593

Lo Grand Narbona

Cònsol

Michel Jammes
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

5 531 ab.

5 627 ab.

Densitat

153,72 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Sigeanais, Sigeanaises (en francés)

Còde postal

11130

Còde INSEE

11379

Sijan (Sigean en francés) es una comuna occitana de Lengadòc en Corbièras situada dins lo dapartament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

GeografiaModificar

Vila del golf del Leon en Mediterranèa situada sus la riba de l'Estanh de Bajas dins las Corbièras maritimas sul Canal de la Robina

Perimètre del territòriModificar

Comunas confrontantas de **Sijan**
	Peiriac de la Sal	Narbona per un qüadripunt
Portèl de las Corbièras		La Novèla
Ròcafòrt de las Corbièras

Lo nom es atestat Seianum, en 832 ^[1]. Sijan vendriá del nom latin d'òme Seius ^[2]^,^[3]. Segon María José Peña, lo nom de l'establiment de comèrci Σαιγάνθη (Saigánthe), inscrit sus una tauleta de plomb del sègle V descobèrta à Empúries, seriá la transcripcion en grèc ionenc del nom ibèr del siti de Puèg Maó. Aquel nom auriá evolucionat après e donat lo nom de Sijan ^[4].

IstòriaModificar

Lo site de Sijan coneguèt una ocupacion umana dempuèi l'Antiquitat: sul territòri de la comuna se situèt l'oppidum de Puèg Maó que foguèt destruit al sègle III ap. J-C.
Entre 1790 e 1794, Le Lac foguèt annexat a Sijan; en 1844, La Novèla, qu'èra dins Sijan, venguèt una comuna independenta ^[5].

AdministracionModificar

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
març 2014	2020	Michel Jammes	divèrs dreta
setembre 2013	2014	Jean-Pierre Cires	divèrs esquèrra
mars 2008	agost 2013	Roger Combes	divèrs esquèrra
mars 2001	2008	Claude Poncet	divèrs esquèrra
març 1983	2001	Jacques Mourrut	PCF
	1983
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sijan (caplòc); lo canton es vengut canton de las Corbièras Mediterranèa, sense cambiar de composicion e Sijan n'es lo burèu centralizator.

DemografiaModificar

modificar

v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 5434, totala: 5561

1 822

1 912

2 171

3 296

3 423

3 703

3 213

3 297

3 337

3 348

3 496

3 478

3 912

4 229

3 833

3 485

3 384

3 357

3 107

2 988

3 050

3 153

3 085

3 071

2 183

2 346

2 555

3 033

3 027

3 058

3 373

4 049

4 920

5 047

5 163
5 284

2009

2010

5 323
5 451

5 377
5 511

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Lòcs e monumentsModificar

Oppidum de Puèg Maó

Resèrva africana de Sijan

La Resèrva Africana de Sijan es un pargue animalièr seminatural; l'espaci ofèrt es pro grand per que los animals demòren salvatges e viscan amb lor seus compòrtaments naturals.

Personatges ligats a la vilaModificar

Nòtas e referénciasModificar

↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129
↑ María José Pena, Quelques réflexions sur les plombs inscrits d’Emporion et de Pech Maho. Pech Maho était-il un comptoir du sel ?, Revue des études anciennes, tome 116, n° 1, 2014, pp. 3-21. legir en linha http://paratge.wordpress.com/2015/01/09/pech-maho
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=36337

Portal de Lengadòc

[1] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 657, a Siecq

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 129

[4] María José Pena, Quelques réflexions sur les plombs inscrits d’Emporion et de Pech Maho. Pech Maho était-il un comptoir du sel ?, Revue des études anciennes, tome 116, n° 1, 2014, pp. 3-21. legir en linha http://paratge.wordpress.com/2015/01/09/pech-maho

[5] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=36337

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]