Portau deu vriulon

Cara e perhiu deu vriolon
Acòrd deu vriulon en clau de sòl (sòl, re la mi), dab la pumèra nòta en tresau posicion (lo la suber la còrda de mi)

Lo violon (aperat tanben vriulon) qu'ei un instrument de còrdas hregadas dab quate còrdas e jogat dab un arquet. Uei lo dia, qu'ei lo membre lo mei petit e lo mei agut de la familha deus instruments de còrdas hregadas descendenta de la lira da braccio qui compta tanben lo vriulon alto, lo violoncèl e, en partida, la contrabassa (puishqu'aquesta darrèra b'ei tanben tanhenta de la familha de la viòla de gamba ; marginaument aquesta familha qu'a conegut autes còps un violino piccolo, un vriulon tenòr, un violoncèl piccolo e qu'existeish quitament ua octobassa.

Lo mot violon que vien de l'italian "violino" qui vòu díser petita "viòla" (qu'ei a díser, petit vriulon alto). Lo musician qui ne jòga qu'ei lo violonista (violonaire/vriulonaire dens la musica populara) e l'artisan qui'u fabrica e l'adoba qu'ei lo laütièr qui èra a l'origina lo fabricant de laüts. Lo laütièr que tribalha sovent dab un arquetièr qui s'ocupa deus arquets. L'arquet qu'ei hèit generaument de husta (pernamboc, o amoreta peus miélhers) mes uei lo dia a còps de fibra de carbòni) e de crins de chivau hregats contra ua colofònia (hèita de resina de pin) entà qui s'arrapian a la còrda en, atau, la bèth har vibrar. Tan vau díser que shens colofònia la crin non produseish pas nada vibracion e nat son.

Las còrdas deu vriulon que son acordadas en quinta deu biais seguent (de la mei grava a la mei aguda) : sòl, re, la, mi (lo vriulon alto e lo violoncèl - au contra de la contrabassa - que son acordats tanben en quinta, mes dab las nòtas la, re, sol, do -ua quinta en devath deu vriulon per l'alto, qui partaja atau tres còrdas acordas perièr dab lo vriulon, e ua octava en devath de l'alto entau violoncèl -).

Uei lo dia las còrdas que son hèitas d' acèr mes a l'epòca barròca e classica qu'èran hèita de tripas d'aulhas (e non pas jamei de gat, com ua vielha legenda mentidora ac ditz).




Lutz sus...

Antonio Lucio Vivaldi, compositor barròc, violonista, mèste de vriulon e cap d'orquèstra vadut a Venècia lo 4 de març de 1678 e mort a Viena lo 28 de julhet de 1741. La fama colossau de las soas Quate Sasons (qui son en vertat los 4 purmèrs concertos deu son opus titolat Il cimento dell'armonia e dell'inventione) qu'econen ua òbra rica (500 concertos haut o baish, detzeas d'operas, òras de musica religiosa) variada e innovanta (d'ua influéncia màger suber l'istòria de la musica en generau e deu concerto e deu vriulon en particular).








Violonistas famós

Joan Josèp Cassanea de Mondonvila
Niccolò Paganini





Repertòri

L'Estro Armonica de Vivaldi


Familha deu vriulon

Viòla d'amor
  • Familha tanhentas: