Pèire Godolin
|
Pèire Godolin |
||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Retrach de Pèire Godolin (quand aviá a l'entorn de 40 ans) | ||||
| Naissença | 1580 tolosa | |||
| Decès | 16 de setembre de 1649 Tolosa | |||
| Activitat(s) | escrivan | |||
| Lenga d'escritura | occitan, francés | |||
Pèire Godolin nascut a Tolosa en 1580, mòrt dins aquesta meteissa ciutat le 16 de setembre de 1649 fosquèc un dels poètas occitans mai importants del sègle XVII. Son òbra màger, le Ramelet mondin, aguèc una influéncia prigonda dins le demai de Lengadòc e mai luènh encara.
VidaModificar
Filh d'un çurgent catolic, Godolin estudièc en cò dels Jesuistas abans d'estudiar le dret dins sa vila nativa. Sas poesias èran atal presentas dins las ceremònias publicas.
Fosquèc premiat pels Jòcs Florals en 1609. Èra amic del poèta gascon Bertrand Larada e tanben d'Adrian de Montluc e del Duc de Montmorency.
Ja qu'èra vengut plan paure cap a la fin de sa vida, los capitols de Tolosa li votèron una pension per tal de l'ajudar a subsistir. Son òbra mestressa es le Ramelet Moundi (es a dire le ramet tolosan), que sa publicacion s'es espandida de 1617 a 1648 e devesida en Floretas, e que consistís en un recuèlh eclectic, redigit en occitan, d'òdas, d'estanças (dont A l'hurouso memorio d'Henric le Gran, compausada en onor del rei Enric IV), de sonets, quatrens e autras (pròsas carnavalescas, cançons de beure, etc.). L'òbra de Godolin conesquèc fòrça edicions successivas fins a la fin del sègle XIX que la mès completa d'aquestas fosquèc elaborada pel Doctor Joan-Batista Nolet en 1887.
ExtrachModificar
_Tombe_de_Pierre_Goudouli_dans_la_basilique_de_la_Daurade.jpg)
Le Ramelet Moundi, Prumiero floureto. 1617
A TOUTS
damb un trinfle d'abertissomen
Siôn quitis dan les que dounon del nas à la lengo moundino, tant per nou se poude pas enprigoudi dedins la couneissenço de sa gracio, coumo per nous fa creire qu'elis an troubat la fao à la coco de la sufisenço. Acampen le mesprèts dan le mesprèts, et de toutos lours paraulos uflados et trufandièros fazan autant de mobles de boudouflo, RE. [...]
Sonet de la Segonda FloretaModificar
Bèlas de qui le Cèl manlèva le visatge
Quand vòl brodar de lums son grand abilhament,
E dont la galhardiá fòrça tan doçament
Que tot còr va bocar jos l'arquet d'un mainatge;
Guinholet e Lirís, perleta del vilatge
Vos desiran far part de lor contentament,
Quand pifres e clarins, d'un gai resonament,
Cercan de gratilhons les pès e le coratge;
Sense nos mespresar per n'èstre que Pastors
Venètz tastar le gaug de vòstres servitors,
E guimbar bravament sur l'erbeta florida.
Un Decembre d'afars non nos tòrra jamai,
A l'An de nòstra umor non se tròba que Mai
Que de mila plasers nos corona la vida.
BibliografiaModificar
- Godolin, Pèire. Le Ramelet Mondin & autres œuvres. Édition établie par Philippe Gardy. Edisud: Ais de Provença, 1984[1].
- Anatole, Christian. Lafont, Robèrt. Nouvelle histoire de la littérature occitane. París: P.U.F, 1970.
- Gardy, Philippe. Histoire et Anthologie de la littérature occitane, l'âge du baroque - 1520 - 1789. Barcelona: Presses du Languedoc, 1997.
Ligams extèrnesModificar
NòtasModificar
- ↑ Edicion en nòrma classica.
Autors
Auvèrnhe : Cordat
Bearn : Fondevila
Gasconha : Adèr • Astròs • Giraud Bedot • Dugay • Bertran Larada • Andriu du Pré
Lengadòc : Godolin • Francés de Corteta
Provença : Brueis • Zerbin • Micolau Sabòli • Pèire Chabèrt • Joan de Cabanas • Tronc de Codolet
Obras
Teatre : La Pastorala deu Paysan
Poesia : Lo Ramelet Mondin • Lo Gentilhòme gascon • La Margalida Gascoa
