Salèrn (Auvèrnhe)

Pels articles omonims, vejatz Salèrna/Salèrn/Salèrne (omonimia).

Vilatge d'Occitània

Salèrn
Salers

Lo sauvatèrra de Salèrn.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

45° 08′ 20″ N, 2° 29′ 42″ E

Superfícia

4,85 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 207 m
940 m
830 m

Geografia politica

França

Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe

Departament
15

Chantal

Arrondiment
152

Arrondiment de Mauriac

Canton
1522

de Mauriac, ancianament de Salèrn (chapluòc)

Intercom
241501139

Comunautat de comunas del país de Salèrn

Cònsol

Jean-Louis Faure
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2017)

329 ab.

334 ab.

Densitat

71,75 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

salernés (?), salernesa (?) o sagranèir, sagranèira

Còde postal

15140

Còde INSEE

15219

Salèrn (oficialament en francés Salers) z-es 'na comuna occitana d'Auvèrnhe Occitània, dins lo ròdol dels monts de Chantal e dins lo departament del Chantal de la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe .

Salèrn z-a bailat son nom a : 'na raça de vachas, la Salèrn, un tipe de formatge, lo Salèrn e a'na liquor, la Salèrn.

GeografiaModificar

Val de la Maròna ??? ambéi Sent Pau de Salèrn

Salèrn se trapa a l'oest dels volcans del Chantal a 'na nautor de 900 m ; domina la val de la Maròna. Fuguèt bastida a quarteir de son chastèu e z-es demorada dins un certe isolament qui l'empachèt de créisser.

Perimètre del territòriModificar

Comunas confrontantas de **Salèrn**
	Sant Bonet de Salèrn

	Sant Pau de Salèrn

ToponimiaModificar

Las fòrmas ancianas son Salernum, en latin, en 1100, Salerium, latinizacion de 1142, Salerie, en 1198, Salerna, en 1268 ; S-GV-DE-SALERN, sagèl de G. de Salèrn, en 1284, Strata Salernesa, en latin, en 1350 Salerne, en 1371, Celhernum, latinizacion de 1420, Sallerne, en 1600, Salhers, en 1645, Saler, en 1682 ^[1]. Salèrn ven benleu d'una racina preceltica *sal-, de sens oronimic, amb lo sufixe prelatin -ernu ^[2]^,^[3]. A causa de Salèrne (Itàlia), probablament lo meime nom, que pòt dificilament èsser celtic a causa de sa localizacion, semblariá imprudent de supausar de gallic (gal, gallés) dins Salèrn e Delamarre plaça pas lo nom dins son diccionari ^[4].

La finala -rn es imprononciabla de lonja en occitan. Demòran doás possibilitats, siá amudir l' -n, siá ajustar una vocala de sosten. La fòrma modèrna amudís l' -n, mas las atestacions de 1268, 1371 e 1600 pòdon faire pensar que l'usatge aviá esitat amb la segonda possibilitat.

Lo gentilici sagranèir sembla curiós. Mas aquò's pas impossible de l'explicar : Salèrn articulat coma *Saguèr(n) (alteracion de -l- intervocalica en naut-auvernhàs), doncas lo gentilici supausat *salernèir passa a *saguernèir, pueis *sagrenèir (metatèsi), pueis *sagranèir (assimilacion vocalica benleu influenciada per sagrat). Aquela explicacion fai pas pròva.

IstòriaModificar

Estau de viala ambé l'Estau dau Bailatge

Salèrn fuguèt bastida a quartèir de la tor dau chastèu daus senhors de Salèrn qui participèron a las crosadas. Au sègle XV se fortifiquèt per s'aparar daus òmis d'armas de la Guèrra de Cent Ans. Lo 1èr de feurèir de 1586 la resisténcia de Salèrn empachèt los uganauds de prendre la viala. En 1666 lo senhor de Salèrn perdiguèt son títol e lo chastèu fuguèt destruit perque z-aviá fait executar un enemic sobre sas tèrras sens passar per la justícia dau rei. Sos bens fuguèron donats a la familha Scorailles. A la Revolucion Francesa Salèrn devenguèt un chapluòc de canton mes demorèt isolada.

EraldicaModificar

Escut de Salèrn

Blasonament : "De gules amb un chastèl daur, ambe lo cap d'azur charjat de tres floralís d'aur".

AdministracionModificar

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2020	Jean-Louis Faure	divèrs dreita
2008	2014	Jean Maltcheff	PS
1984	2008	Michelle Celarier-Descœur	UDF, pueis PR UMP	conselheira generala 1995-2004
	1984
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Salèrn; es ara del canton de Mauriac.

DemografiaModificar

modificar

v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 348, totala: 357

1 134

1 645

1 497

1 183

1 286

1 282

1 243

1 274

1 026

987

985

1 090

1 033

1 026

1 049

1 019

1 015

907

887

760

743

603

620

630

608

558

561

533

521

480

451

439

401

368

364

364
370

2009

2010

361
368

358
365

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

.

Luòcs e monumentsModificar

MonumentsModificar

Glèisa de Sant Matèu

* Glèisa de Sant Matèu ?(sègle XV) ambé sa mesa au tombèu policròma de 1495.

Mesa au tombèu

Personalitats ligadas amb la comunaModificar

Veire tanbenModificar

Ligams extèrnesModificar

Nòtas e referénciasModificar

↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862Jh4pg9
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 639
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 74
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012

Portal d'Auvèrnhe

[1] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862Jh4pg9

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 639

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 74

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012

[1]

[2]

[3]

[4]