Benvenguda sus Wikipèdia, Gaby~ocwiki !

Esites pas a consultar las primièras indicacions per modificar e redigir de paginas dins Wikipèdia.
Pòdes tanben consultar la fièra de las questions (FAQ), la sintaxi de Wikipèdia e far tos ensages dins lo Nauc de sabla. Totes aquestes aspèctes son presentats dins una guida per començar sus Wikipèdia.

Per completar la presentacion, t’aconselhi un pichon torn per las recomandacions de seguir (règlas de neutralitat, d'admissibilitat dels articles, copyright...) e las paginas projèctes ont i a sens dobte un subjècte que t'interessarà.

Per signar tos messatges (unicament sus las paginas de discussion), pòdes picar ~~~ ; amb un quatren tilde, en mai de ta « signatura », seràn afichadas la data e l'ora (~~~~). Cal pas signar los articles enciclopedics. Es possible de trobar la lista dels autors en visitant lor istoric.

Utilizam de siglas de còps misteriosas: poiràs trobar lor explicacion sus la pagina girgon.

Se vòles, pòdes tanben nos dire d'ont venes e tos centres d'interès. Pòdes per aquò modificar ta pagina personala. Se venes d'una autra Wikipèdia, doblides pas de metre los ligams vèrs tas autras paginas perso. Pòdes tanben te venir presentar sul jornal dels novèls venguts.

Per facilitar la comunicacion interlingüistica entre utilizaires, pòdes indicar las lengas que practicas — e a quin nivèl — en inclusent dins ta pagina personala un dels modèls que trobaràs sus Wikipèdia:Babel.

Pòdes aisidament decorar ta pagina d'utilizaire en i indicant quinas lengas parlas, d'ont venes, quins son tos centres d'interès e tas activitats sus Wikipèdia, e d'autras causas encara amb las bóstias d'utilizaire: Ajustar de boitas d'utilizaire a sa pagina personala

E s'as de questions de pausar, esites sustot pas a me contactar, a consultar Ajuda:Pausar una question. Per seguir la vida de la comunautat, pòdes donar una ulhada als anoncis o far un torn a la tavèrna.

Bona continuacion demest nosautres!

--— Joan Francés B. (me´n parlar) 6 genièr de 2012 a 09.45 (UTC)Respon


Èi lugit "Sent Dicenç de Medoc".

Prumèirament, disen [me'dɔk] e pas [me'duk], donc s'escriu Medòc.

Segondament, las gents disen Sent Idens, d'autant mèi que som aquí en zòna -D-.

D'alhurs, Sent Idens sufís, l'aut Saint-Yzan(s) se trobent en oïl.

Dens tots los cas, fau seguir la prononciacion de las gents deu lòc puslèu que non pas las reconstitucions d'erudits a partir de tèxtes medievaus.

Sorça : obratges d'Alan Viaut e los Tradinaires.

Gaby (d) 10 genièr de 2012 a 18.07 (UTC)Respon

Adieu e benvengut aicí

modificar

Adieu, d'en primièr te vòli saludar e desirar la bona annada, que siá plan granada e acompanhada. Puèi te felicitar pel trabalh qu'as fach fins ara e qu'espèri que contunharàs de far. Senon, sonque mon granet de sal suls comentaris que fas ensús... Se la lenga escricha deguèsse èsser lo rebat de las prononciacions localas auriam pas una lenga comuna mas una brava cordelada de variacions mai o mens discretas; pasmens lo tèma de la toponimia es un pauc diferent e ai pas una idèa clara se se deu privilegiar la prononciacion localizanta en escampar una tradicion plan anciana (que m'estimi mai fin finala...) que s'aguèsse pas conegut l'imposicion del francés se seriá impausada soleta sens que degun o discutiguèsse pas, o preservar la grafia anciana. Es pas evident... mas la causa que sabi es que per justificar quicòm cal ensajar de portar d'atestacions istoricas e/o lingüisticas/scientificas e aquí l'afar es mai rigorós. Vesi qu'aicí n'i a d'unas e fa plaser, es dins aqueste sens que cal discutir, sens voler donar de leiçons (que dins la wikipèdia occitana, los afars lingüistics pòdon degenerar rapidament e enverinar las relacions, en detriment de la construccion d'articles...)... Dins aqueste cas concret i pòdi pas dire res que coneissi pas res a l'afar e bon a priòri fariái fisança a las gents del caire per me dire quinas son las formas que cal emplegar en defòra d'aver d'atestacions claras qu'istoricament i aguèt una autra forma... Acabi aquí los comentaris, al còp que ven e bon trabalh, Claudi/Capsot (d) 10 genièr de 2012 a 20.51 (UTC)Respon

Finalament, m'a pres la curiositat e soi anat veire un pauc çò que podiái trobar. Segon mas primièras impressions, la forma anciana sembla d'èsser "Medouc" [1], [2], [3], [4], [5], [6] que se deviá prononciar [me'dowk], çò que podriá justificar una etimologia Medulicus (Pagus) > *Medolg/Medolc > Medouc. Lo francés ancian escriguèt lo nom Medouc mas sembla que durèt pas gaire e mai coma lo francés podriá pas notar [ow] nos i podèm pas fisar. Cal veire puèi se la forma Medouc se pòt transformar en [me'dòk] o [me'duk] e aquí ai pas cap de responsa a mai se me sembla qu'i pòt aver de parlars que passan [ow] en [u] e d'autres mai conservadors. A lèu, bona nuèch, Claudi/Capsot (d) 10 genièr de 2012 a 21.18 (UTC)Respon


Compromís

modificar

Adiu, a mon avís l'ideau es de hèser un compromís entre prononciacion locala e nòrma. Se s'alunhan tròp de la prononciacion deu lòc, seràn confrontats a l'idèia espanduda deus vielhs locutors naturaus vosauts escrívetz l'occitan, nosauts pàrlam patués, es pas la mèsma causa. Per exemple, en Gasconha, am, en Gironda e Marmandés, la finala -èir que correspond a -èr alhurs en Gasconha. Quò's normau de la hèser paréisher a l'escriut per qu'èsti prononciada coma fau preus que lugissen. Idem per audèth, díder, ... en oèst Gasconha : van pas botar ausèth, díser a la plaça. Mès après, de vrai, per ma part, utilisi las finalas -au, -or/-aire, -ós, quòra los ancians diràn -èl, -ur, -ús. Gaby (d)

Ecologia

modificar

Adieu Gaby. Te voliá senhalar qu'existís ja un article ecologia, ne caldriá téner compte e benlèu fusionar los dos articles.Jiròni (d) 16 març de 2012 a 11.39 (UTC) NB: T'ai apondut los ligams per croquets dobles dins lo tèxte, coma es d'usatge dins Wikipèdia.Respon

Adiu Jiròni, d'acòrd, mercí. Gaby (d) 16 març de 2012 a 13.58 (UTC)Respon

Correccions

modificar

Bon dia. Que vs'èi arresponut sus la mea pagina de discussion.--Nil Blau (d) 13 julhet de 2012 a 22.13 (UTC)Respon

Noms de comunas

modificar

Me sui avisat que, per tant que la restitucion deus noms de comunas èsti mauaisida a còps, fau pas per autant neglijar las caracteristicas localas. Forra-borra, en Gironda :

  • Sibrac (Medòc) diuré s'escríver Siurac o Ciurac, perce qu'es la fòrma escriuta medievala atestada[1]. Podèvan a la lemita gardar lo -V-, mès perqué un -B- ?
  • Fau pas escríver Gans mès Guans : en efèit, la prononciacion es [wãns], lo G iniciau dispareishent en vasadés.
  • Noalhan, Roalhan (e benlèu Noalhac e Noalha mès ne'n sui pas segur) se disen, e 'quò's atestat per Patric Lavaud e per Fèlix Arnaudin, Navalhan [naw-] e Ravalhan [raw-].
  • Disen pas Vegadan mès Vugadan (idem per Sent Dicenç > Sent Idenç)[2].
  • Disen pas Salaunas, lo Temple, lo Talhan mès Selaunas, lo Tremple, lo Telhan[3]
  • Disen pas Sent Manhe mès Sent Magne damb la prononciacion ['mannə][4].
  • L'article deu diu estar remplaçat per dau mants còps : Sent Andriu dau Bòi, Sent Genís dau Bòsc, Sent Ilari dau Bòsc, Sent Laurenç dau Bòsc, Sent Laurenç dau Plan, Sent Filipe dau Senhal. Vesi pas, d'alhurs, perqué Bòi es emplegat sonque per Sent Andriu. Per Lugon e l'Isla dòu Carnèir, pòden tanben escríver dau, [ɔw] estent la prononciacion de au non tonic en Entre Duas Mars e nòrd Gironda.
  • En Libornés, lo grope -MB- passa pas a -M-, per aquò fau gardar Combas per Sent Laurenç. D'alhurs, en Libornés, de las balha des que poirén escríver das.
  • Fau escríver la Ribèira, Sent German de la Ribèira, perce que lo iòd se pronóncia en nòrd Gironda, coma en Medòc, en Bordalés. Pòden l'escríver quòra se ditz pas (coma en Vasadés), per rapelar l'etimologia, mès pas l'oblidar quòra se ditz !
  • La fòrma locala de Sent Andriu de Cubzac es Sent Andrés de Cubzac (prononciat [ky'zat]). A d'aqueth prepaus, los toponimes en -ac de nòrd Gironda se realisan [at] (Tauriac [tɔw'rjat], Cadilhac (de Fronçadés) [kadi'jat], Lussac [ly'sat]...)
  • Senta He la Longa : d'on ven aqueth H ? Cresi pas que fe èsti un deus mòts que prenen un H en nòrd-gascon (quò's coma flor, flamba, fraga, frair...).
  • Granhòus diuré benlèu remplaçar Granhòs, per rapelar l'etimologia. Ne pòt pas nuíser a la prononciacion, coma dens los mòts vòu, sòu... Èra l'ortografia consacrada dinc adara.
  • Enfin, Sent Vivian (de Medòc) se ditz Sent Vevian e mèi se contracta dens la lenga populara en Semevian[5]. Per çò de Sent Milion, se contracta en Semilion o puslèu Semelion[6]

Quòra am la chança de trobar las fòrmas tradicionalas deus noms de comuna dens la literatura populara, e que se disen diferentament deu francés, perqué anar cercar peus aus eus ?

Gaby.

Referenças

modificar
  1. http://medocgironde.voila.net/pat_civrac_egl.html
  2. Alan Viaut, Ecrire pour parler : los Tradinaires, MSHA, 1998.
  3. Patric Lavaud, Lo Medòc de boca a aurelha, 2012.
  4. Eliette Dupouy, Los contes e las istoèras de Jantí.
  5. Alan Viaut, Ecrire pour parler : los Tradinaires, MSHA, 1998.
  6. D.-M. Bergey Ma Garbetto ; "Partem tots en vendonhas", citat per E. Roulet, etc..

Correccions nombrosas

modificar

Bon dia. Qu'èi hèit correccions navèras dens quauques articles ont avètz trabalhat, aquí: [7], [8], [9]. Non poish pas corregir tots los vòstes articles pr'amor que representaré un trabalh tròp long. En seguida de la nòsta discussion precedenta [10], que'm permeti de'vs dar los conselhs seguents entau bon foncionament collaboratiu de la Wikipèdia en lenga occitana:

  • Qu'avètz l'obligacion de respectar la nòrma classica de l'occitan, segon la Carta Lingüistica de la Wikipèdia occitana. Non podètz pas demandar aus autes collaboradors de corregir tots los vòstes articles.
  • Qu'avètz lo dreit d'aver dobtes e qu'avètz lo dreit de har errors involontàrias, mes, tanben, qu'avètz l'obligacion morala de cercar de melhorar la vòsta practica. Atau estauviaratz un trabalh pesuc de correccion aus autes.
  • Ja que hètz articles sus bèras questions de lingüistica, qu'avètz incontestablament los mejans intellectuaus d'aprene facilament la nòrma de l'occitan, de'vs documentar sus aquera nòrma e de l'aplicar sistematicament. Que'vs conselhi en particular:
    • Preconizacions del Conselh de la lenga occitana, disponiblas en linha
    • ALIBÈRT Loís = ALIBERT Louis (1966), Dictionnaire occitan-français d’après les parlers languedociens, Tolosa: Institut d’Études Occitanes [reed. 1979]
    • ALIBÈRT Loís (1935) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Tolosa: Societat d’Estudis Occitans [reed. 1976, Montpelhièr: Centre d’Etudis Occitans, actualizacion ortografica de Ramon Chatbèrt — reïmpression e reed. 2000, Barcelona: Institut d’Estudis Catalans / Institut d’Estudis Occitans]
    • BÈC Pèire, & ALIBÈRT Loís (1952) = BEC Pierre, & ALIBERT Louis, L’applicaction de la réforme linguistique occitane au gascon, Tolosa: Institut d’Études Occitanes
    • BÈC Pèire (1959) = BEC Pierre, “Petite nomenclature morphologique du gascon”, Annales de l’Institut d’Études Occitanes
    • LAFONT Robèrt (1971) L’ortografia occitana, sos principis, Montpelhièr: Universitat de Montpelhièr III-Centre d’Estudis Occitans
    • BIANCHI Andriu, & VIAUT Alan (1995) = BIANCHI André, & VIAUT Alain, Fiches de grammaire d’occitan gascon normé, vol. 1, Bordèu: Presses Universitaires de Bordeaux
    • ROMIEU Maurici, & BIANCHI Andriu (2005) = ROMIEU Maurice, & BIANCHI André, Gramatica de l’occitan gascon contemporanèu, Bordèu: Presses Universitaires de Bordeaux
    • CARRERA Aitor (2007) Gramatica aranesa, Lhèida: Pagès
    • CARRERA Aitor (2010) “Era codificacion der occitan dera Val d’Aran, problèmes e contradiccions en aranés actuau”, Lingüistica occitana 8 [web: http://www.revistadoc.org/file/Linguistica%20occitana%208%20Carrera.pdf]
    • CARRERA Aitor (2011) L’occità: gramàtica i diccionari bàsics, occità referencial i aranès, coll. Garona Estudis, Lhèida: Pagès
  • Non condemni pas la vòsta practica localista deu nòrd-gascon. Jo non cresi pas que lo localisme extrèm siá ua estrategia eficaça entà sauvar la lenga, mes en tot cas, qu'avètz plan lo dreit de har localisme. E que devètz aprene, ça que la, de har ua distincion rigorosa entre lo localisme dialectologic (practica admesa dens WP) e las errors de lenga que viòlan la nòrma classica (practica incorrècta segon WP). Atau, las errors tipicas d'evitar, e los principis d'aplicar, que son los seguents:
    • Que cau respectar los mots de formacion culta (o sabenta), hargats dirèctament a partir deu latin e deu grèc segon las règlas de formacion pròprias de la lenga occitana. Ex: absorbir (absorbar*), dòma (dòme*), maquina (machina*), circular -ara (circulari* -ària*).
    • Que cau respectar los mots occitans autentics e restaurats, los que remplaçan bèths francismes superflús. Ex: sègle (siècle*/siègle*).
    • Que cau respectar l'ortografia convencionala. Ex: aumens (au mens*), Ponç (Pons*), apuèi (apèi*). Dens bèras varietats de l'occitan, coma la vòsta, lo diftong tradicionau qu'es passat foneticament a [ɛ] mes que guardam tostemps l'ortografia englobanta o ue.
    • Que cau respectar los usatges de la sintaxi autentica occitana. Ex: lo sègle XIX = "lo sègle dètz e nau" = "lo sègle dètz e navau" (lo XIXº siègle*).

Aquestas remarcas que son purament formalas. Non remeten pas en causa la vòsta valor. Que supausi qu'ètz estat influenciat involontàriament per concepcions diglossicas o per quauques practicas erronèas de quauques erudits locaus. Mes dens ua practica occitanista rigorosa, que cau aver un minim d'exigéncia dens la defensa e la restauracion de la lenga. Que respècti e que prèsi la vòsta devocion entau nòrd de Gasconha e la vòsta volontat de har conéisher aquera region au public. Plan lo vòste.--Nil Blau (d) 29 julhet de 2012 a 14.49 (UTC)Respon

Your account will be renamed

modificar

18 març de 2015 a 04.22 (UTC)

19 abril de 2015 a 10.09 (UTC)