Ciaus d'Alègre

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Ciaus d'Alègre[1] (Céaux-d'Allègre en francés) z-es una comuna occitana, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Ciaus d'Alègre
Céaux-d'Allègre
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista delh borg
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 10′ 55″ N, 3° 44′ 53″ E
Superfícia 32,41 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 144 m
900 m
834 m
Geografia politica
País Velai Armas de Velai Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
432
Lo Puèi de Velai
Canton
4301
Sant Pàulhan (Alègre davant 2015)
Intercom
244300240
CA delh Puèi de Velai
Cònsol Maguy Masse
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
472 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

480 ab.
Densitat 14,22 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43270
Còde INSEE 43043

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Ciaus d'Alègre
 Alègre
(3,4 km)
 Monlet
(4,9 km)
 Vernassal
(5,1 km)
 Lissac
(5,8 km)
 Sant Just
(7,1 km)


Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Ciaus d'Alègre
Alègre Sant Just
  Saint-Geneys-près-Saint-Paulien
Vernassal Lissac Sant Pàulhan

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son ad Celtos, au sègle XII [aquò seriá una latinizacion fantasiosa], Ecclesia de Ceus, en 1252, Ecclesia de Seus, en 1390, Ceaulx, en 1401, Ceaux, en 1618, Siaulx, en 1561, Seaulx, en 1616, Cyaux en Auvernhe, en 1625, Oppidum Situlense, au sègle XVII, Oppidum Situla, al sègle XVIII, Ceaux-près-d'Alegre, sus la mapa de Cassini (sègle XVIII) [2]. Lo nom vendriá de cellis, ablatiu-locatiu plural de cella, « ermitatge ». Es probablament pas un celsus, « naut » [3]. Lo nom occitan es probablament *Ciaus dempueis lo sègle XVI, après un passatge per *Ceaus (1401). La vocalizacion de -l (cellis > *Cels > Ceus) saguèt aboriva (1252). Situla o situlus (fòrmas dels sègles XVII e XVIII), an lo sens de « ferrat, selha », en francés seau, mot que sembla representat per aquela fòrma francesa deu toponime...

Duminhac

modificar

Aquò's un chastèl arroeinat e un vialatge. Las fòrmas ancianas son Duminac en 1259, Duminhac en 1331, Duminhacum en 1401, Duminiac alh secle XVIII (mapa de Cassini), Dumignac en 1820 [4]. Segon Joan Arçac, Duminhac vendriá de Dûminius, derivat delh latin dûmus, nom d'escais o nom d'origina; dûmus a lo sens de « boisson, bartàs » [5]. Improbable.
Segon Xavier Delamarre, Duminhac vendriá delh nom celtic d'òme (inatestat) *Duminius. Cf. dumion, « costet, costalàs, terme, suc ». Mas i a tanben un nom celtic d'òme Dumnios, atestat. Dumn- pòt èsser una fòrma assimilada de Dubn-. [6], que se seriá poscut devolopar en *Duminios per se conservar. Cf. tanben dubus, dubis, « negre »[7].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Maguy Masse divèrs dreita emplegada
març de 2001 2008 Pierre Malhomme divèrs esquèrra  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 461, totala: 467
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 294 1 307 1 355 1 377 1 495 1 515 1 535 1 609 1 614

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 440 1 415 1 452 1 440 1 600 1 471 516 489 1 380

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 319 1 318 1 301 1 053 1 009 970 919 870 807

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
771
676
621
511
428
412
452
448
445
460
2009 2010
453
463
462
472
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • La baissa de populacion en 1886 e 1891 es contemporanèa d'un aument d'importància comparabla a Fins-Sent-Genèis. S'agís pas d'un eschamge de territòris perqué las doás comunas se confronton pas. S'agís pas tanpauc de trabalhs per la construccion de la linha Sent Jòrgi d'Aurac-Lo Puèi de Velai, achabada en 1874.
  • En 2018 la populacion èra de 472 abitants e la densitat èra de 14,56 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Ciaus d'Alègre».
  2. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 50 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f99.image
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 158
  4. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 108 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f157.image
  5. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 145
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 143, 144, 296
  7. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 152
  8. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f99.image Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 50