Cambon e Salvèrgas

Pels articles omonims, vejatz Cambon (omonimia).

Cambon (e Salvèrgas)^[1] (Cambon-Salvergues en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Cambon e Salvèrgas
Cambon-et-Salvergues

Glèisa de Sant Pèire de Salvèrgas

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 37′ 08″ N, 2° 51′ 33″ E

Superfícia

50,39 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 152 m
878 m
511 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Sant Ponç de Tomièiras (d'Olargues abans 2015)

Intercom
243400389

CC dels Monts de La Cauna e de la Montanha del Naut Lengadòc

Cònsol

Marie Casares
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

49 ab.

Evolucion de la populacion

49 ab.

Densitat

1,11 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Cambonais (en francés)

Còde postal

34330

Còde INSEE

34046

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Cambon e Salvèrgas**
	Murat (Tarn)	Castanet lo Naut
Fraisse d'Agot		Ròsis
	Sant Julian d'Olargues	Mònts La Trivala

Toponimia

Cambon

Las fòrmas ancianas son : ecclesiam S. Petri de Cambonis cap a 1182, (s'agís de Sant Pèire de l'Espinosa), manso de Cambono cap a 1500, Cambon en 1604, masage de Cambon en 1639, la Metherie de Cambou en 1694, Cambou en 1740-60, 1770-72 (mapa de Cassini)^[2].

Lo nom deu venir d'un mot gallés *cambo-, « corba, vòlta de riu, corba en general », que dins la tradicion toponimica auriá un sens oronimic (Delamarre ne parla pas). Aqueste còp, lo sens de corba d'un riu es adaptat perqué lo vilatge es en riba d'Agot. Los noms de luòcs venguts del mot gallés son sovent contaminats per la nocion de « camp bon » e interpretats atal, justament perqué la partida concava d'una vòlta es fertila pr'amor de las alluvions ^[3]^,^[4]^,^[5].

Frank R. Hamlin considèra que cambon, del gallic cambo- « coide, corbadura » es utilizat aicí dins son sens d'origina (Cambon es dins una corba d'Agot), çò que fa supausar lo nom es d'epòca gallica^[2].

Salvèrgas

La prononciacion es [sal'bèrgos]. Las fòrmas ancianas son : masage de Saubergues en 1680, Salbergues en 1770-72 (mapa de Cassini)^[6].

I a pas res sus Salvèrgas dins lo manual de Dauzat nimai dins la sintèsi dels Féniés, mas Negre parla d'un Sauvergues (en francés) a Castèlnòu de Braçac, escrit Salvargues en 1171 (pel passatge de -argues dins los tèxtes a -èrgues dins la realitat fonetica actuala, veire Faussèrgas). Lo nom Salvèrgas vendriá de Salvus, nom latin de persona, e del sufixe -anicum per Sauvèrgues (nom supausat) e de -anicas, en principi, per Salvèrgas. Se la transcripcion del nom es corrècta, lo sufixe -anicas es al femenin plural e villas, o [puslèu] terras, es sosentendut ^[7]. Dins -anicas, l'accent tonic es sus la primièira sillaba e doncas *Salvànicas èra un proparoxiton, que coneguèt aprèp una sincòpa.

Frank R. Hamlin presenta l'afar un pauc diferentament : gentilici latin Salvius, amb lo sufixe -anicis. Salvèrgas èra una proprietat galloromana^[6].

I a un diminutiu, amb sufixe -eta, a 1 km al nòrd-oèst, Salverguetas [sal'bèrgetos]^[6].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

La comuna se creèt en 1869, a partir de tròces de Sant Julian d'Olargues e de Mònts La Trivala.

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	2026	Marie Casares	divèrs drecha	retirada
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Olargues; es ara del canton de Sant Ponç de Tomièiras.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 56, totala: 59

-

615

601

584

563

547

479

431

433

405

267

245

217

219

169

148

135

120

94

77

69

74

97

85

72
72

2009

2010

60
60

61
63

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 49 abitants e la densitat èra de 0,97 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 119
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2003, p. 99
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 135
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 89
↑ ^6,0 ^6,1 et ^6,2 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 374
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 36

Portal de Lengadòc

[1] ttps://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 119

[3] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2003, p. 99

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 135

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 89

[ham-6] 6,0 ^6,1 et ^6,2 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 374

[7] Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 36

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]