Biàrritz

comuna francesa deus Pirenèus Atlantics

Vila d'Occitània

Biàrritz[1] ([ˈbjarrits]; Biarritz en francés, Miarritze en basco) qu'es ua vila deu departament deus Pirenèus Atlantics dens la region de Nava Aquitània, ancianament d'Aquitània. Es ua vila d'Occitània (Gasconha) segon las dadas lingüisticas scientificas e segon los occitanistas (mes es ua vila deu País Basco segon los militants basquistas).

Biàrritz
Biarritz
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Biàrritz e la soa plaja, vists de la punta de Sant Martin.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 28′ 54″ N, 1° 33′ 22″ O
Superfícia 11,66 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
85 m
40 m
0 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Baish Ador
Estat Bandièra de França França
Region
75
Nava Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
641
Baiona
Canton
6491
Canton de Biàrritz (canton de Biàrritz Oèst e canton de Biàrritz Èst abans 2015)
Intercom
246400030
CA deu Bascoat
Cònsol Maider Arosteguy
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
25 787 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

26 508 ab.
Densitat 2 143,48 ab./km²
Autras informacions
Gentilici biarròt -a)
Còde postal 64200
Còde INSEE 64122

Geografia

modificar

Biàrritz se tròba dens lo parçan deu Baish Ador. Qu'apartiengó a Labord au sègle XII, arron n'estó desligada. Que hè partida deu "Bascoat" dens lo sens de la lei Pasqua de 1995.
Es banhada per l'ocean Atlantic (golf de Gasconha). Qu'es hèra pròcha de Baiona e Anglet dab las quaus forma ua conurbacion e lo parçan deu Baish Ador.

Lo casinò de Biàrritz (obèrt tre lo 10 d'agost de 1901) e las soas plajas que hèn de la vila un center toristic. Lo surf que tròba a Biàrritz un deus punts mei importants entà la soa practica. Biàrritz que viu en fàcia de la mar. Qu'estó a las soas originas un vilatge balenèr.

 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La prononciacion qu'ei ['bjarrits]. Las formas ancianas que son Bearriz, Beariz en 1170, Bearids, en 1186, Bearritz en 1249, Beiarriz, Beiarrids en 1261, Biaris (mapa deu sègle XVII, shens data), Biarritz (mapas de 1638 e de 1651), Biaritz (mapa de 1714), Biarrits (mapa deu començament deu sègle XVIII), Biarrit (mapa de 1733) [2].

Dauzat qu'explica Biàrritz, a la seguida d'Henri Gavel, per dos mots bascos, bi e harri, arri, « ròc », « lòc deus dus ròcs »[3].

Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que torna préner la medisha explicacion [2].

J.B. Orpustan, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, lo nom que vien de *berarr-itz, dab berrar varianta de belharr « èrba »; lo sens globau que seré de « lòc on l'èrba ei abondosa » [2].

Bénédicte Boyrie-Fénié qu'ei totaument en acòrd dab J.B. Orpustan e que cred Biàrritz se gasconizè tardivament e parcialament [2].

Hector Iglesias qu’indica que Biàrritz e vien d’un antroponim d’origina germanica, Viarici, de wig-, « guèrra, combat » e reiks, « poissença ». D’efèit en Galícia qu’existeish un toponim Santa María de Beariz de las formas ancianas Viarici, 1034, Uiarici, Uiariz, 1053, Beariz, 1220.[4]

Istòria

modificar

Durant lo sègle XVIII los mètges que recomandavan los banhs de mar a Biàrritz per las lors proprietats terapeuticas. Biàrritz qu'arribè a la fama en 1854, an que l'Emperairitz Eugènia (esposa de Napoleon III) hasó constrúser un palais a la plaja (uei lo dia conegut coma Ostalaria deu Palais).
La familha reiala britanica que passè temporadas a Biàrritz.

 
Mapa de las sèt províncias bascas (1), 1863
 
Mapa de las sèt províncias bascas (2), 1863

Las duas versions de la Carte des sept provinces basques montrant la délimitation actuelle de l'euscara en dialectes, sous-dialectes et variétés (Mapa de las sèt províncias bascas qui mòstra la delimitacion actuala de l'euscarà en dialèctes, sos-dialèctes e varietats) dessenhadas en 1863 per lo prince Loís Lucian Bonaparte que plaçan Biàrritz hòra de l'aira bascofòna.

Lo Recueil de linguistique et de toponymie des Pyrénées (Recuelh de lingüistica e de toponimia deus Pirenèus) realizat en 1887 per Julian Sacaze que dona per Biàrritz ua version en gascon, compausada d'ua traduccion de dus tèxtes mitologics, puish ua lista deus microtoponimes de la comuna.

Le Recueil des idiomes de la région gasconne (Recuelh deus idiòmas de la region gascona) realizat en 1894 per lo lingüista Edouard Bourciez que dona per Biàrritz ua version de la parabòla deu hilh prodigue traduita en gascon.

Biàrritz qu'ei un deus punts d'enquèsta, lo mei occidentau de Gasconha, de l' Atlas Linguistique de France elaborat en 1897 per Jules Gilliéron.

La mapa deu Pays Basque français (País Basco francés) dessenhada en 1943 per Maurice Haulon que hè paréisher la "démarcation actuelle entre la langue basque et les dialectes romans" (demarcacion actuau enter la lenga basca e los dialèctes romanics) e qu'enclutz la comuna de Biàrritz dens l'aira gasconofòna.

Biàrritz qu'ei un deus punts d'enquèsta de l' Atlas linguistique de la Gascogne elaborat en 1957 per Joan Seguí.

Segon la Morfología del verbo auxiliar vasco (Morfologia deu vèrbe auxiliar basco) establida per Pedro de Yrizar en 1970, Biàrritz es pas situada dens l'aira bascofòna.

La lenga tradicionala de la conurbacion formada per Biàrritz, Baiona e Anglet (nuclèu deu Baish Ador) qu'ei l'occitan (gascon), segon las enquistas filologicas deus sègles XIX e XX (vejatz en particular l'Atlas linguistique de la Gascogne), mes que i a ua hòrta preséncia deu basco deguda a ua immigracion rurala recenta de l'arrèrpaís bascofòn.
En tot cas la lenga dominanta i es lo francés dempuish lo sègle XX. Los movements culturaus locaus que revendican l'occitan e lo basco e qu'an obtengut ua senhalizacion trilingüa en francés, en basco e en occitan.

Los movements politics occitanistas que revendican lo Baish Ador (dab Biàrritz) coma ua part d'Occitània. Los movements politics bascos que'u revendican coma ua part deu Bascoat.

Administracion

modificar
Lista deus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh de 2020 2026 Maider Arosteguy LR engenhaira conselh, conselhèra departamentau deus Pirenèus Atlantics (2015-)
2014 2020 Michel Veunac MoDem psicosociològue, conselhèr regionau (2010-)
març de 1991 2014 Didier Borotra UDF puish MoDem industriau, senator (1992-2011), conselhèr regionau (1986-1991), conselhèr generau deu canton de Biàrritz Èst (1982-1993)
març de 1977 1991 Bernard Marie RPR cap de servici a la Banca de França, deputat de la 4au circonscripcion (1967-1981)
mai de 1945 1977 Guy Petit RI puish UDF avocat, deputat (1946-1958), senator (1959-1983), conselhèr generau deu canton de Biàrritz (1966-1973) puish deu canton de Biàrritz Oèst (1973-1979)
  1945      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 24993, totala: 25781
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 892 1 993 2 048

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 5 507 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 18 260 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
25 231



Cercar
30 055
26 690
26 828
26 273
26 929
2009 2010
25 397
26 067
25 306
25 994
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar
 
Ofici deu Torisme, Biàrritz
 
Ostalaria deu Palais
 
Biàrritz dab las soas plajas e ondadas propícias entà har surf

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Petit dictionnaire français-occitan (Béarn), 1984, Pau / Ortès: La Civada / Per Noste, p. 128
  2. 2,0 2,1 2,2 et 2,3 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 259
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 82
  4. Hector Iglesias. L’origine du toponyme Biarritz paraît enfin avoir été élucidée. 2001. artxibo-00121079. Legir en linha.