Vèlha Briude

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Vèlha Briude[1] [ˈveja.ˈbʁidə][2] (Vieille-Brioude en Francés) z-es una comuna auvernhata situada dins lo departament delh Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Vèlha Briude
Vieille-Brioude
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Vèlha Briude.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 16′ 39″ N, 3° 24′ 15″ E
Superfícia 27,7 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
725 m
460 m
425 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4334
Briude (Briude Sud davant 2015)
Intercom
244301032
CC de Briude Sud Auvernhe
Cònsol Roland Pierre Chareyron
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 182 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 219 ab.
Densitat 44,62 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43100
Còde INSEE 43262

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Vièlha Briude
 Fontannes
(3,3 km)
 Briude
(3,8 km)
 Lavaudieu
(3,8 km)
 La Mòta
(5,7 km)

Perimètre delh territòri

modificar

Toponimia

modificar

Vèlha Briude

modificar

Las fòrmas ancianas son Ecclesia... vocabulo Vetus Brivate en 833, Vetulae Brivate vès 1000, Vetusta Brivate en 1064, Ecclesia S. Vincencii et eccl. S. Mariae de Vetula Brivate alh secle XII, Veila Briude vès 1200, Frater Vetus Brivata en 1241, Veille-Bride en 1241, Castrum de Veteri Brivata en 1269, Veli Briude en 1271, Vielle-Briode en 1327, El castel de Velhya Breyude en 1341, Velha Brieude en 1353, Vielle-Brioude en 1401, Veille-Brioude en 1511[3].
Lo nom z-a pas chamjat dempuèi lo sègle XIII : Vèlha e pas Vièlha, Briude prononciat Bride o autrament. La prononciacion aproximativa z-es tanben ['veja 'brydə] a Sent Just de Briude [4].
Dauzat explica que lo pònt (briva en gallic), qu'explica lo nom de Briude (briva + sufixe -ate), z-èra vès Velha Briude[5].

Vedrinas

modificar

Las fòrmas ancianas son Villa Veterinas, en latin, au sègle X, Vedrinas, en 1139, La villa de Vidrinas, en 1341, Mansus de Vedrynes, en 1459 [6]. Dauzat, que semblava conéisser pas lo tipe veterina, explica lo nom per un mot latin inatestat (vulgar), *vitr-ina, « veirièra (en lengadocian), fabrica de veire ». Mas desempuèi, aquelh tipe de nom z-es explicat per veterinae, « animau de bast » ----> « estable d'una abitarèla, sus una viá romana per exemple » [7],[8]. Lo grop -tr- baila normalament -i-, a data anciana (e donc per exemple petra > pèira, *vitrina > veirina), mas se la sincòpa z-es pas tròp aboriva (se veterina ven pas tròp leu vet'rina), l'evolucion z-es *vederina, puèi vedrina.

Istòria

modificar
  • Lo 4 de junh 1845, la comuna de Vedrinas (nom supausat) saguèt annexada a Vèlha Briude [6].
  • En 1789, Vèlha Briude fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt de Montpensèir. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, z-èra delh vocable de Sant Vincenç [3].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Roland Pierre Chareyron    
març de 2014 2020 Christelle Baylot divèrs esquèrra  
març de 2008 2014 Roland Chareyron   mètge
2007 2008 Pierre Eynard    
junh de 1995 2007 Alain Jacques Moulhade    
davant 1988 1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1236, totala: 1289
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
998 989 1 147 1 121 1 158 1 157 1 517 1 596 1 597

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 552 1 580 1 585 1 555 1 564 1 537 1 571 1 563 1 453

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 331 1 212 1 103 939 834 837 814 689 660

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
642
600
645
770
1 007
1 099
1 205
1 203
1 200
1 246
2009 2010
1 208
1 258
1 215
1 266
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion z-èra de 1182 abitants e la densitat z-èra de 42,67 ab/km².

Demografia Vedrinas (nom supausat)

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
422 467 427 478 487 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
2009 2010
Cercar
Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Lo n° INSEE z-es estat chamjat, per de las rasons practicas.
  • Las donadas mancan per 1836, mas en 1841, sembla ben que Vedrinas z-èra recensat amb Vèlha Briude.

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. segon [1] e [2] Demai lo panèu de senhalizacion d'intrada del viatge balha la forma non normalizada Veïa-bride mas que tendriá a justificar la forma conservatritz velha
  2. Albert Massebeuf, Pe Bride, à travers Brioude, Edition imprimerie Watel, Brioude, 1985. "Véïa Bride".
  3. 3,0 et 3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 297 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f346.item
  4. Enquèsta delh contributor en 2024
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 117, a Brive
  6. 6,0 et 6,1 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f339.image Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 290
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 703
  8. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 145