Sent Privat del Dragon

Sent Privat del Dragon; Saint-Privat-du-Dragon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo chastèl d'Alleret, vès 1900
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 11′ 21″ N, 3° 26′ 52″ E
Superfícia	21,66 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 780 m; 680 m; 449 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Parçan	Brivadés;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 43	Naut Léger ;
Arrondiment; 431	Briude;
Canton; 4311	País de Lafaieta (La Vòuta davant 2015);
Intercom; 244300216	CC de las Ribas delh Naut Alèir;
Cònsol	Agnès Jean ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	160 ab. Evolucion de la populacion; 161 ab.
Densitat	7,34 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	43380
Còde INSEE	43222

Vilatge d'Occitània

Sent Privat del Dragon^[1] (Saint-Privat-du-Dragon en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Sent Privat del Dragon

Chilhac
(3,6 km)

Salzuit
(3,8 km)

Couteuges
(3,8 km)

Cerzat
(3,9 km)

Blassac
(4,3 km)

Sent Ilpize
(4,9 km)

La Chomette
(5,0 km)

Vilanòva d'Alèir (5,2 km)

Aubazat
(5,5 km)

Paulhaguet
(5,6 km)

La Vòuta (5,6 km)

Sant Cirgue
(5,8 km)

Toponimia

Sent Privat del Dragon

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Privatus en 1078, S. Privatus du Drahos en 1288, S. Privat du Drahon en 1379, S. Privat du Draiguon en 1398, S. Privat du Dragon en 1401, Côteau-Libre ^[2].
La prononciacion aproximativa a Mercuèr z-es [sampɾi'vɛ dji dɾa'gɔn] ^[3]. En Brivadés e Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a. [dji] z-es una palatizacion de delh, elh-mèime una palatizacion de del.
Sent Privat representa lo latin Privatus, nom d'un avesque de Mende e martir delh secle III ^[4]

Cerzat (del Dragon)

Las fòrmas ancianas son Serezac en 1339, Mansus de Cerazac en 1379, Serazac en 1386, Cerazacum, Cerazat en 1396, Ceresacum, Ceresac en 1458, Cerezacum en 1459, Cerzat de Drols alh secle XVIII (mapa de Cassini), Cerzat-du-Dragon en 1880 ^[5]. Quenha es la prononciacion ?
Notam las explicacions per Cerzat (comuna). Segon Dauzat, los dos Cerzat [nom francés] venon delh nom latin d'òme *Saratius, inatestat, inferit de Sarius, ambelh sufixe -acum ^[6]. Segon Xavier Delamarre, Cerzat seriá *Saratiācon, la proprietat de *Saratios (nom celtic inatestat), o benleu *Sarciācon > *Saraciācon; l'autor manda a aquelhs etimes, mas se pòt trobar mas *Sariciācon, la proprietat de Saricios (celtic, atestat) ^[7]. I a doncas pas de certitud, mas lo passatge per assimilacion de *Sariciācon a *Saraciācon es pas extraordinari.
Mas en realitat, l'explicacion es benleu indirècta : siá un transferiment per de rasons que nos eschapan, siá un autre nom alterat per l'influéncia de Cerzat (la comuna).

Dragon (riu)

Las fòrmas ancianas son Rivus de Drahos en 1464, (per un vialatge destruit, Suc du Dragon) Lo Draos en 1385, Mansus dol suc de Drahos en 1464, Mansus del Suc en 1467 ^[8].
Lo nom *Dra(v)ós, delh gallic *deruos, « cheine », saguèt interpretat Dragon, probablament dins un contèxte sabent.

Istòria

En 1789, Sent Privat dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Privat; lo prior de La Vòuta presentava a la cura ^[2].

Administracion

Lista delhs cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
2008	(2026)	Agnès Jean	divèrs esquèrra
març de 2001	2008	Gabriel Beaufort
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 159, totala: 163

626

545

721

719

706

633

647

771

772

785

770

736

715

698

685

692

659

614

591

543

528

471

454

439

421

380

346

318

292

264

236

213

186

176

172

173
179

2009

2010

168
174

164
170

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 160 abitants e la densitat èra de 7,39 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Sent Privat del Dragon sobelh site de l'Insee

Nòtas

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sent Privat del Dragon».
↑ ^2,0 et ^2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 260 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f309.item
↑ Enquèsta delh contributor en 2024
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 625
↑ Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 51 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f100.item
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 229, 306, 335
↑ Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 108 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f157.item

Portal d'Auvèrnhe

[1] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sent Privat del Dragon».

[dicto-2] 2,0 et ^2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 260 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f309.item

[3] Enquèsta delh contributor en 2024

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 625

[5] Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 51 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f100.item

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 229, 306, 335

[8] Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 108 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f157.item

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]