Puejaut

Puejau; Pujaut
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 00′ 20″ N, 4° 46′ 31″ E
Superfícia	23,5 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 168 m; 90 m; 20 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc ; Provença;
Parçan	lei Garrigas;
Estat	França;
Region; 76	Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon ;
Departament; 30	Gard ;
Arrondiment; 302	Nimes;
Canton; 3040	Vilanòva d'Avinhon;
Intercom; ZZZZZZZZZ	Comunautat d'aglomeracion dau Grand Avinhon;
Cònsol	Guy David ; (2014- 2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	4 028 ab. Evolucion de la populacion; 4 162 ab.
Densitat	174,64 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	puejaulenc -a
Còde postal	30131
Còde INSEE	30209

Vila d'Occitània

Pueg Aut^[1]^[2]^[3] (Pujaut en francés) es una vila occitana, situada en Lengadòc, mas que ten mai d'afinitats amb Provença, dins lo parçan dei Garrigas. Administrativament, se tròba dins lo departament francés de Gard e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Es un vilatge pintoresc situat dins la valada de Ròse e construch sus lo flanc d'un colet. Seis abitants son lei puejaulencs [pija(u)lencs] ^[4].

Geografia

Administrativament, aqueste vilatge se situa dins Gard. Pasmens, Puejaut es soncament a 8 km d'Avinhon e per aquò, a mai de relacions amb la Vauclusa. Puejaut es un vilatge de Lengadòc de cultura provençala.

Economia

L'economia dau vilatge es essencialament dominada per la viticultura (amb lo "Cellier des Chartreux") e leis activitats de l'aerodròm d'Avinhon-Puejaut. Darrierament, lo vilatge a conegut una gròssa atraccion toristica, subretot pendent lo periòde dau Festenau d'Avinhon de teatre. La sieuna creissença demografica tanben a menat a una aumentacion de la part dei servicis dins l'economia puejaulenca. Puejaut tèn tanben quauqueis industrias sus son territòri coma KP1 o Ashland Polyester.

Istòria ^[5] ^[6]

Lei premiers abitants de Podium Altum èran essencialament de caçadors e de pescadors. En 1882, se descobriguèron sus lei ribas de l'estanh de Puejaut d'instruments de l'Edat dau Bronze (2200 avans JC). Lei terras autas èran recobèrtas de bòscs e ofrissián gaire de terrens cultivables. Au debàs dau vilatge, leis aigas d'un estanh venián morir au pè dei muralhas d'aqueu borg. A passat temps, un castèu tresplombava leis ostaus dau vilatge. Foguèt destruch pendent la Guèrra deis Albigés.

Dau sègle X au sègle XIII, l'abadiá de Sant Andrieu i èra proprietària de la glèisa parroquiala e d'un priorat, e percebiá lei sieus revenguts^[7].

A l'entorn de l'an 1000, foguèt construcha la capèla de Sant Verime, d'estil romanic. Au sègle XII, Puejaut fasiá partida dei possessions de la dinastia dei Raimond de Tolosa. Lo senhor de Puejaut èra an aquesta epòca un personatge important, qu'acompanhava lo còmte Anfós II de Tolosa, e que signava coma testimòni de cartas nombrosas, per exemple una carta latina en 1154. En 1340, lo Cardinau Pèire Bertrandi ordenèt la construccion de la Glèisa de Sant Jaume, onte se faguèt enterrar en 1349.

Pendent lei Guèrras de Religion, Puejaut foguèt presa per lei Protestants en 1567, d'onte s'enanèron en 1570, après aver destruch una gròssa partida dau vilatge amb lo fuòc. An aquela epòca, leis abitants demoravan dins la partida auta dau vilatge, qu'èra envoutat per de muralhas e de valats. Un autre centre important de populacion èra aqueu dau quartier dau Canon, a l'entorn de la capèla de Sant Verime.

Au fieu dei sègles, l'òme dessenhèt de parcèlas de terras, a descampassir lo bòsc per poder aculhir progressivament de culturas, de vinhas, d'oliviers e de fruchaus. Lei bòscs donavan pas pron de caçum, e l'estanh pas pron de peis, e per aquò, i aviá una granda pauretat a Puejaut. Adoncas, après de nombrosei privacions, leis abitants reclamèron mai de terrens per poder cultivar de cerealas, e abalir lei sieus enfants dignament.

Per aquò, la comunitat decidèt d'assecar l'estanh (sonat Stagnum de Privaderiis au sègle XIV), perque leis aigas cubrián una superfícia fòrça granda. Leis òbras començèron en 1603 e s'acabèron en 1630, mercé a De Montconis, e permetèron lo desvolopament dau vilatge.

En 1863, la vila de Puejaut foguèt lo premier fogau europèu de filloxèra, segon d'obratges nombrós e lo rapòrt dau cònsol Bruno Verime SOLIER. Pasmens, aquela version es pas aquela que se tròba dins quauquei documents oficiaus d'aquela epòca, que situan lo fogau dins la plana de Crau en 1862^[8].

Uèi, lo resultat de l'assecament de l'estanh demòra visible, perque una plana vasta e fertila se presenta a l'agricultura e ai passejaires. Au centre d'aquelei tèrras, a partir de 1919, un aerodròm foguèt creat sus un trentenau d'ectaras. En octòbre de 1935, lo capitani Geille dubrissiá lo Centre de Paracasudistas de l'Armada de l'Aire. En 1965, la seccion de Vòu amb Vela de l'Aeroclub de Vauclusa s'i installèt e puèi lo Centre-Escòla Regionau Lengadòc-Mediterranèa.

Evolucion dau toponim

Lo vilatge de Pueg Aut a tengut lei noms seguents pendent la sieuna istòria. Totei venon de la meteissa raiç latina que vòu dire « Puèg Aut ».

Podio Alto : 1044
Castrum Podii Alti : 1175
Podium Altum : 1226
Mons Altus : 1287
Podio Alto : 1316
Beata Maria de Monte Alto : 1347
Podium Altum : 1384
Pujault : 1551
Le Prieuré de Pujaud : 1620
La Commune de Pujault : 1633
Pijaud : 1694
Pujault : 1737
Peujaut : 1789
Pujaut : 1790

Los toponims Pujalt en Catalonha, an la meteissa etimologia :

Pujalt: municipi de la comarca de l'Anoia.
Pujalt: endret entre los municipis de Gósol (Berguedà) e de la Coma i la Pedra (Solsonès)
Pujalt: nucli de populacion del municipi de Pardines (Ripollès)
Pujalt: nucli de populacion del municipi de Sort (Pallars Sobirà).

^[9].

Escut

Escut utilizat per la comuna

En 1694, Loís XIV de França donèt a Pueg Aut un escut pròpri, en escambi d'un impòst: de gueules, à un puy d’argent, surmonté de trois fleurs de lis d'or rangées en chef.

Administracion

Lista dei cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
junh 2020		Sandrine Soulier	sense etiqueta
març 2001	2020	Guy David	sense etiqueta
març 1965	2001	Jacques Rouchette	sense etiqueta
julhet 1935	1965	Appolinaire Laurent
mai 1925	1935	Louis David
desembre 1919	1925	Jean-Louis Cambe
setembre 1909	1919	Léon Ricard
mai 1908	1909	Louis Guillaumont
mai 1904	1908	Léopold Cassagnettes
mai 1900	1904	Lucien Ricard
mai 1896	1900	Lubin Ricard
mai 1888	1896	François Jouffret
1878	1888	Calixte Jouffret
1877	1878	Bruno Vérédème Soulier
1876	1877	Calixte Jouffret
març 1874	1877 ?	Bruno Vérédème Soulier
julhet 1869	1874	Jean Spiridon Bouvet
1840	1869	Jean-François Frédéric Soulier
1835	1840	Antoine Laurent
1834	1835	François Jouffret
1831	1834	Martin-Vidal
1803	1830	Antoine Sylvestre Anastay
avost 1800	junh 1803	Jean-Léon Soulier
setembre 1798	avost 1800	Esprit Vidal
novembre 1795	setembre 1798	Jean Jouffret Paire
novembre 1794	novembre 1795	Antoine Anastay
decembre 1792	1794	Joseph Laurent
genier 1791	1792	Michel Anastay
genier 1790	genier 1791	Jean Soulier ^[10]
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4104, totala: 4252

906

998

1 057

1 178

1 297

1 362

1 390

1 546

1 533

1 606

1 624

1 601

1 546

1 437

1 152

1 093

1 101

1 066

1 057

1 090

1 094

991

985

1 061

1 037

1 064

1 038

1 083

1 219

1 533

2 465

2 911

3 242

3 881

3 900

3 930
4 020

2009

2010

3 960
4 052

4 004
4 096

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 4028 abitants.

Luòcs e monuments

Un dei lavadors dau vilatge (Carrièra Sota lo valat)

Puejaut a un aerodròm reconegut per son paracasudisme, amb la basa pus granda de França (terren d'1 km per 1,2 km).

Lei sieus monuments principaus son:

Sei lavadors
Sa glèisa dau sègle XIV
Nòstra Dama dau Castèu, monument a la Verge construch en 1863 sus lo colet nomenat "Lo Morre De Castèu"
Lei tres mas de l'òrdre dei Chartrós : SANT BRUNON - SANT UC - SANT ANTÈUM
La capèla dau sègle X de l'òrdre dei Benedictins SANT VERIME
Lo site dau molin de vent, classat ponch geodesic de l'Institut Geografic Nacionau francés, e que permet d'aver una vista incredibla sus lo vilatge e seis alentorns.
Lo centre vièlh e sei carrieras pichonas.

Liames extèrnes

Nòtas

↑ https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/30d.html
↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Puejaut».
↑ Pijau o Pijaut en nòrma mistralenca, cf. Armana Prouvençau de 1860
↑ pijoulen o pijalen en nòrma mistralenca
↑ Marcel JOUFFRET, Pujaut, Mon Village, Ed. Lacour, 1992
↑ Extrait du journal municipal Lou Pijoulen
↑ Guy Barruol, Michèle Bois, Yann Codou, Marie-Pierre Estienne, Élizabeth Sauze, « Liste des établissements religieux relevant de l’abbaye Saint-André du Xe au XIIIe siècle », in Guy Barruol, Roseline Bacon et Alain Gérard (directeurs de publication), L’abbaye de Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, histoire, archéologie, rayonnement, Actes du colloque interrégional tenu en 1999 à l'occasion du millénaire de la fondation de l'abbaye Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, Éd. Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon no 4, Mane, 2001, 448 p. ISBN: 2-906162-54-X, p 225
↑ José MARTINEZ et Valérie ROUGY, mémoire de maîtrise de Géographie "La Viticulture à PUJAUT, SAUVETERRE, VILLENEUVE-LEZ-AVIGNON, du Phylloxéra à nos jours."
↑ http://ca.wikipedia.org/wiki/Pujalt
↑ https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-pujaut.html

Portal de Lengadòc

[1] ttps://www.oocities.org/toponimiaoccitana/30d.html

[2] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Puejaut».

[3] Pijau o Pijaut en nòrma mistralenca, cf. Armana Prouvençau de 1860

[4] pijoulen o pijalen en nòrma mistralenca

[jouffret-5] Marcel JOUFFRET, Pujaut, Mon Village, Ed. Lacour, 1992

[6] Extrait du journal municipal Lou Pijoulen

[7] Guy Barruol, Michèle Bois, Yann Codou, Marie-Pierre Estienne, Élizabeth Sauze, « Liste des établissements religieux relevant de l’abbaye Saint-André du Xe au XIIIe siècle », in Guy Barruol, Roseline Bacon et Alain Gérard (directeurs de publication), L’abbaye de Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, histoire, archéologie, rayonnement, Actes du colloque interrégional tenu en 1999 à l'occasion du millénaire de la fondation de l'abbaye Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, Éd. Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon no 4, Mane, 2001, 448 p. ISBN: 2-906162-54-X, p 225

[8] José MARTINEZ et Valérie ROUGY, mémoire de maîtrise de Géographie "La Viticulture à PUJAUT, SAUVETERRE, VILLENEUVE-LEZ-AVIGNON, du Phylloxéra à nos jours."

[9] ttp://ca.wikipedia.org/wiki/Pujalt

[10] ttps://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-pujaut.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]