Vilatge d'Occitània

Pegulhan[1] (Peguihan, Peguilha (l.)[2]; Péguilhan en francés) qu'es ua comuna gascona de Comenge, situada en lo departament de la Hauta Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Pegulhan
Péguilhan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 18′ 56″ N, 0° 42′ 29″ E
Superfícia 18,48 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
345 m
320 m
218 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Comenge Armas de Comenge
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
ancianament de Miègjorn-Pirenèus
Departament
31
Hauta Garona Armas del Departament d'Hauta Garona
Arrondiment
312
Sent Gaudenç
Canton
3106
Sent Gaudenç, ancianament de Bolonha de Gessa
Intercom
200023554
Comunautat de comunas Còr e Costalats de Comenge
Cònsol Michel Brocas
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
276 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

284 ab.
Densitat 12,5 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Péguilhanaises, Péguilhanais
(en francés)
Còde postal 31350
Còde INSEE 31412

Qu'es dempuèi lo 1èr de genèr 2017 ua comuna navèra après que fusionè damb Lunats, vengut comuna delegada[3].

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar

Toponimia

modificar

Segon Dauzat e Rostaing, Pegulhan que poiré representar un producte de podium (> puèg en lengadocian, sovent prononciat Pe- en ligason ambe un nom o un adjectiu) e deu nom latin d'òme Aculius, damb lo sufixe -anum (donc Aculianum, qui seré lo nom ancian deu vilatge) [5]. La dificultat qu'es dobla : lo resultat de podium qu'es poi localament, non pas puèg, e lo nom d'Aimeric de Peguilhan ne deuré guardar la marca clara, au començament deu sègle XIII, quina que sia la fòrma.

Se poiré eventualament pensar a un derivat de pecus, « tropèth, bestiar », com los Peguilhèir [6] ? Mèi precisament de peculius (senses nombroses : peculi de l'esclau, estauvis deu sordat, bens parafernaus, etc), o quitament de pecunia (bens en bestiar, fortuna, bens), au prètz d'una dissimilacion (*Pecunianum > *Peculianum) ? Dens aqueths cases, lo sufixe -anum, atau com se pòt passar damb lo sufixe -acum, que s'aplicaré a de causas meilèu qu'a de noms de persona.

Istòria

modificar

Pendent l'Ancian Regime, Pegulhan qu'èra de l'eleccion de Comenge, doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de la diocèsi de Comenge e de la senescaucia de Tolosa. Lo vocable de la glèisa qu'es Nòsta Dauna. Tanlèu 1790, Pegulhan qu'èra deu canton de Bolonha de Gessa [7].

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2020 Michel Brocas   retirat
març 1977 2008 Alex Castex    
març 1972 1977 Jean Cestac    
març 1965 1972 Marcel Carrère    
març 1959 1965 Aimé Adam    
1944 1959 Marcel Teulé    
  1944      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 231, totala: 239
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
672 650 647 669 805 763 785 800 810

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
780 675 655 688 669 644 631 600 551

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
532 527 512 409 439 441 427 403 364

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
355
334
259
250
232
221
222
228
238
242
2009 2010
249
253
251
253
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 2014 : 218 (sense Lunats); 2016 : 295 (calculat damb Lunats).

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Toponimia occitana
  2. Frederic Mistral, Lo Tresaur dau Felibritge.
  3. https://www.legifrance.gouv.fr/jo_pdf.do?id=JORFTEXT000033478315.
  4. https://www.geoportail.gouv.fr/carte
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 523
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 223
  7. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 35 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html