Montastruc e la Conselhièra

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Montastruc e la Conselhièra[1],[2],[3],[4] (Montastruc-la-Conseillère en francés) es una comuna lengadociana del departament francés de la Nauta Garona en region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Montastruc e la Conselhièra
Montastruc-la-Conseillère
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Castèl de la Conselhièra entre 1858 e 1881 (d'Eugèni Trutat)
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 43′ 06″ N, 1° 35′ 28″ E
Superfícia 15,49 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
242 m
236 m
143 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània , ancianament de Miègjorn-Pirenèus
Departament
31
Nauta Garona Armas del Departament de la Nauta Garona
Arrondiment
313
Tolosa
Canton
3119
Puègbonieu, ancianament de Montastruc e la Conselhièra
Intercom
243100732
Comunautat de comunas de las Costièras de Giron
Cònsol Michel Anguille
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 503 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 602 ab.
Densitat 209,43 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Montastrucois, Montastrucoises (en francés)
Còde postal 31380
Còde INSEE 31358

Geografia

modificar

Anciana bastida situada a una vintena de quilomètres de Tolosa.

  • Per la rota nacionala 88
  • Per l'autota A68 sortida 03

Istòria

modificar

L'origina probabla de Montastruc remonta entre lo sègle XI e XII, periòde d'eissarts e d'acreissement de la populacion en País Tolosenc.

Fondada en 1242 per Sicard Alaman, senhor de la Comuna que ne faguèt una bastida. Aital, Montastruc venguèt una pichona plaça fòrta, ponch estrategic important entre Albigés e Tolosenc. Son creator foguèt Conselhièr e Lòctenent del Comte de Tolosa Raimon VII. Ça que la, la fertilitat de son sòl produsent de blat, de vin e mai en abondància atrasiá las cobejanças de las armadas en operacion.

A partir de 1270, foguèt jos la dependéncia dirècta del Rei de França. En 1771, Loís XV de França la concediguèt al Comte de Clarac. Aquel s'installèt al castèl de Buset, çò qu'enchiprèt la comunautat de Montastruc. Mai, lo novèl Senhor se faguèt exigent, volent profeitar de la Vila, fins a vendre los Comunals. Pr'aquò, la Comunautat estèt contra lo senhor. Aquel foguèt condemnat en 1786 a remborsar mai de 3000 liuras. Mas lo jutjament foguèt pas executat.

Al sègle XVI, pendent las guèrras de religions, Montastruc foguèt assetjat dos còps. En 1570, la vila foguèt presa sens combat puèi ocupada per las tropas protestantas. Vint annadas pus tard, en mai de 1590, lo Duc de Juèsa (Governador de Lengadòc), volguèt tornar prendre la vila. Lo sètge durèt tres jorns. I aguèt 200 mòrts. La batalha foguèt terribla.

De l'Edat Mejana al sègle XVII, l'administracion comunala foguèt menada per de Cònsols. En 1692, Loís XIV promulguèt un edicte creant las cargas de Maire e de Lòctenent de Maire dins tot lo Reialme. Lo primièr Maire de Montastruc foguèt Jean Campagne. Lo 18 de Julhet de 1693, comprèt la carga ereditària. En 1706 las vilas la poguèron tornar comprar, çò que faguèt Montastruc en 1718-1719.

Pendent l'Ancian Regime, Montastruc èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescauciá de Tolosa. Le vocable de la glèisa es Sent Bertomiu. Tanlèu 1790, Montastruc èra caplòc de canton [5]. Oficialament, Montastruc venguèc Montastruc-la-Conseillère en 1891 [6].

Saint-Martin d'Escurcelles e Saint-Sernin d'Escurcelles (noms franceses) èran de parròquias de la diocèsi de Tolosa [7].

Los primièrs efièches de la Revolucion Francesa arribèron vèrs 1790. La noblesa locala perdèt sos privilègis fiscals. En junh de 1792, foguèt plantar l’arbre de la Libertat.

Istòria de la Conselhièra

modificar

Lo Castèl de la Conselhièra, localizat sus la rota dels Birats, foguèt abitat pel Senhor d’Obrièr, Conselhièr al Parlament de Tolosa. La femna d'aquel Conselhièr, que la rumor disiá que ne foguèt pas gaire bèla, aviá comandat son retrach a un pintre conegut. La conselhièra refusèt lo quadre qu'èra pas semblant, disiá ela. Lo pintre qu'èra pas d'acòrdi, expausèt lo quadre a la botigòla servant de relai de diligéncias per que los viatjaires lo veguèsson. Los passants reconeissián evidentament la femna del Conselhièr, s'exclamavan « La Conselhièra! » cada còp que passavan davant lo retrach. Coma lo pintre refusèt de ne levar lo quadre, lo Senhor d’Obrièr foguèt forçat de comprar aquel retrach per lo far desparéisser…

Lo nom de la Conselhièra foguèt apondut, par decision municipala, lo 16 d'agost de 1890 a Montastruc per lo distinguir de las comunas del departament amb lo meteis nom.

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 2020 Michel Anguille UMP, LR retirat
març 2008 2014 Jean-Louis Bourgeois PS  
març 2001 2008 Michel Anguille divèrs dreta, puèi UMP  
març 1989 2001 André Laur PS Conselhièr general (1998-2015)
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3244, totala: 3344
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 033
1 357
1 635
1 842
2 101
2 495
3 028
3 049
3 069
3 151
2009 2010
3 090
3 174
3 149
3 234
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Ligams extèrnes

modificar
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 30 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html
  6. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=23146
  7. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 15 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html