Molhac (Gironda)

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Molhac (AFI: [muˈʎac]; Mouillac en francés) es una comuna bordalesa de Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda e la region de la Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Molhac
Mouillac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Fòrt.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 00′ 32″ N, 0° 21′ 06″ O
Superfícia 1,87 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
64 m
48 m
27 m
Geografia politica
País  Guiana Bordalés
Parçan Fronçadés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
335
Liborna
Canton
3324
Lo Libornés-Fronçadés (Fronçac avant 2015)
Intercom
243301397
CC deu Fronçadés
Cònsol Marie-France Régis
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
86 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

95 ab.
Densitat 51,87 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 33240
Còde INSEE 33295

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Molhac
Saint-Genès-de-Fronsac
Vath de Virvèa (Salinhac)  
Vairac

Segon l'enquèsta de Tortolon e Bringuièr (1873-1875), Molhac èra una comuna gascona, a l'ecepcion deus meitadèirs e deus vailets, venguts quasi tots deu País Gavai. Lo parlar de Molhac e de las comunas vesinas èra diferent deu borqués e deu libornés. Deu borqués, se diferencia per la prononciacion de j : lo jourt e pas l'iourt o lo iourt (lo jorn), caractèr progressiu, puei que Vilagoja, pus a l'èst enquèra, se ditz Bilegou-ie; per la conservacion de u : dou hut e pas dou heut (deu huc); de contraccions coma saous dit e pas sus leus dit (sus + los + dits); la conservacion de la nasala dens la tresena persona deu plurau ; bÉnon o bÉnoun e pas bÉnou (venon, venen). Deu libornés, se diferencia per la prononciacion de h : hille e pas fille (hilha, filha), hut e pas fut (huc = huec, fòc); per lo mendre usatge deu diftongue óou : deu se ditz dou [du] e pas dóou [1] (las grafias de l'autor son utilisadas).

Toponimia

modificar

Lo nom es atestat en 1342, en latin : cappella de Molhaco en 1342 [2].
Segon Dauzat e Rostaing, Negre e Astor (los dus darrèrs citats per B. Boyrie-Fénié), Molhac vendré deu nom latin d'òme Mollius, emb lo sufixe -acum[3],[2].
Bénédicte Boyrie-Fénié considèra que lo nomen Mullius (sic, los autes disen ben Mollius) es atestat un sol còp, en Panonia; aquí perqué aima mai Mollio, emb lo medish sufixe [2].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2001[4] (2026) Marie-France Régis PS agricultritz, presidenta
de la comunautat de comunas deu Fronçadés
dempuèi 2017
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 97, totala: 97
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
115 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 90 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 80 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
70
58
41
55
72
103
105
105
105
107
2009 2010
99
101
99
100
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion èra de 86 abitants e la densitat èra de 45,99 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Tortolon https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5725104s/f138.item , p. 570-573
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 224-225
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 483
  4. [1]