Vilatge d'Occitània

Mercuès[1],[2],[3],[4] (Mercuès en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Mercuès
Mercuès
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 29′ 53″ N, 1° 23′ 11″ E
Superfícia 7,24 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
303 m
148 m
101 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
461
Caors
Canton
4631
Caors-1 (Caors Nòrd-Oèst abans 2015)
Intercom
200023737
Grand Caors
Cònsol Ludovic Dizengremel
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 127 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 147 ab.
Densitat 140,88 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 46090
Còde INSEE 46191

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Mercuès
Espèra Calamana
Calhac   Caors
Doèla Pradinas

Toponimia

modificar

Lo vilatge es atestat au començament del sègle IX : Mercurio. Lo nom vendriá del diu Mercŭrĭus, « Mercuri », o d'un òme d'aquel nom [5]. ŭ brèu ven o, mas lo iòd passa a a la sillaba precedenta (anteposicion) e provòca la formacion d'un triftongue en posicion tonica, que se simplifica en , d'aquí *Mercuèr. L's finala marca benlèu un collectiu (« los abitants de *Mercuèr »). Sense desvolopar l'evolucion, Gaston Bazalgas evòca una autra possibilitat, derivada de Mercurius, lo cognomen Mercurinus, foneticament malaisida; precisa endacòm mai que lo siti es dedicat al diu roman Mercurius, assimilat al diu gallés de las auturas [6].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2026 Ludovic Dizengremel divèrs esquèrra  
1989 2014 Claudine Barreau divèrs esquèrra  
1977 1989 Louis Moysen    
1963 1977 Joseph Brunet    
1956 1963 Marcel Moles    
1956 1956 Georges Linas    
1953 1956 Marcel Moles    
1941 1953 Honoré BERTE    
1925 1941 Jean Delpon    
1918 1925 Armand Raynalis    
1871 1918 Jean-Paul Pouli    
genièr 1871 mai 1871 Pierre-Auguste Villières    
1852 1870 Baptiste DARRES    
1851 1852 Clément Garrigues    
1848 1850 Jean Bessac    
1847 1848 A. BOISSIE    
1840 1847 J. Delsol    
1838 1839 A. Fournier    
1834 1837 J. Delsol    
1832 1834 Jean-Pierre Cayx    
1827 1832 Antoine Agas    
1802 1827 Pierre Lacoste-Dumoulin    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1020, totala: 1056
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
600 560 592 501 538 599 600 592 588

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
581 589 620 645 634 1 047 617 601 526

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
513 465 432 348 353 322 309 348 332

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
370
435
551
619
768
736
1 056
1 069
1 074
1 100
2009 2010
1 064
1 096
1 054
1 085
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • La populacion de 1881, en auça temporària, s'explica mal e lo meteis fenomèn se constata a Calamana. La rason es pas los trabalhs sus la linha de camin de fèr Briva-Montalban, concedida en 1883 [7].

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 434
  6. Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 43 e 116
  7. titre=n° 14217 - Loi qui approuve la convention passée, le 28 juin 1883, entre le ministre des Travaux publics, et la Compagnie des chemins de fer de Paris à Orléans, 20 novembre 1883, Bulletin des lois de la République Française, Paris, editor=Imprimerie Nationale, série XII, volume28, numéro 834, 1884, paginas352 - 359, http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k2141158/f372.image