Caors

Caors^[1]^[2]^[3] [kaˈurs, ˈkɔws, ˈkɔw] (Cahors en francés) es una comuna occitana, capitala de Carcin, situada dins lo departament d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Caors
Cahors

Lo pont de Balandras.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 26′ 54″ N, 1° 26′ 29″ E

Superfícia

64,72 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

332 m
122 m
105 m

Geografia politica

França

Occitània (region administrativa)

Departament
46

Òlt

(prefectura)

Arrondiment
461

Arrondiment de Caors
(capluòc)

Capluòc de 3 cantons

Jean-Marc Vayssouze-Faure
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

19 907 ab.

Evolucion de la populacion

20 844 ab.

Densitat

303,09 ab./km²

Autras informacions

Escais

Sèm de Caors, avèm pas paur

caorsin, caorsina

46000

Lo gentilici es caorsin -a o caorsenc -a.

La divisa de la vila es «Sèm de Caors, avèm pas paur».

Etimologia

Caortz, en 1415^[4].

Geografia

La comuna se situa a 115 km al nòrd de Tolosa, sus l'axe RN 20 / A 20 que religa la vila ròsa a París.

Comunas a l'entorn.

Eraldica

Blason

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2026^[5]	Jean-Marc Vayssouze-Faure	PS	estacat territorial, president del Grand Caors
2003	2008	Marc Lecuru	UMP	dentista, president de la CC
març 2001	2003	Michel Roumégoux	UDF puèi UMP	veterinari, president de la CC, deputat (2002-2007), conselhièr general
1990	2001	Bernard Charles	MRG/PRG	farmacian, president de la CC, deputat (1983-2002)
1965	1990	Maurice Faure	PRRRS puèi MRG	professor agregat, conselhièr regional, deputat, senator, ministre
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 19616, totala: 20764

12 852

-

-

13 660

-

-

13 650

-

17 046

19 128

20 226

19 707

19 735

20 003

20 062

20 093

20 031
21 157

2009

2010

19 948
21 072

20 194
21 333

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Economia

La vila es coneguda per sas vinhas.

Personas famosas nascudas a Caors

Joan XXII, papa
Miquèl Ferrièr, musician
Leon Gambetta, òme politic
Fabian Galtièr, jogaire e entrenaire de rugbi de XV
Jòrdi Gorse, òme politic
Clément Marot, poeta deu sègle XVIau

Monuments e luòcs toristics

lo Pont de Balandras, un dels monuments mai coneguts de Caors e tanben lo simbòl de la vila dempuèi que se bastiguèt
la Torre de Joan XXII
la Barbacana
Catedrala de Sant Estève
Ostal d'Enric IV
Arc de Diana
las Badernas, quartièr de Caors

Caors, vila d'Espòrt

Rugbi de XV amb lo Caors Rugbi

Bibliografia

Embessonatges

Camin de Sant Jacme

Patrimòni Mondial de l'UNESCO

Etapa precedenta

Sent Circ per la valada de Cele
Varaireper la valada d'Òlt

Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Podiensis

Etapa seguenta

La Bastida Marnhac

Ligams intèrnes

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Preconizacions del Conseh de la Lenga Occitana, p. 49.
↑ [1] Lo nom de la vila s'escriu Caors: aquesta ortografia recampa las divèrsas pronóncias [kaˈurs], [ˈkaws], [ˈkɔws] o [ˈkɔw], segon la nòrma classica de l'occitan (las grafias Caurs*, Caus*, Càors*, Cáurs* son pas normativas). Lo nom de la capitala de Carcin s’escriu ben Caors (Alibèrt 1935, 427) mentre que lei prononciacions son divèrsas: [kaurs, ka’urs] es possible com a realizacion classicizanta (TDF: <Caours>), en lengadocian existisson tanben lei realizacions [kaws, kɔws] e localament [kɔw] (Poulet & Krispin 1991). D’alhors s’atròba que la fonetica aut-carcinòla de Caors realiza a atòna [ɔ]: [ka’u(rs)] aurà pogut passar a [kɔ’u]°, puei [kɔw] per refús de l’iat. De segur se pòt criticar la chausida d’Alibèrt d’aver escrich Caors e pas autrament, pasmens la grafia aquesta engloba lei pronóncias divèrsas e de tot biais, la realizacion classica [ka’urs] es possibla. La propòsta recenta d’escriure Cours* (Taupiac 1992. 479) pòrta pas ges de simplificacion tangibla au problèma e mai ajusta una complicacion de mai : lei provençaus riscan de legir Cáurs* [kew*] per analogia a siáu, aviáu, fariáu... , L’occitan, lenga fantasmada : l’exemple de la toponimia, Domergue Sumien http://books.openedition.org/pulm/1024
↑ https://web.archive.org/web/20220904042007/https://locongres.org/oc/aplicacions/dicodoc-oc/dicodoc-recerca?option=com_dicodoc&view=search&Itemid=168&type=fr-oc&dic%5B%5D=BASIC&dic%5B%5D=RBVD&dic%5B%5D=ALPC&dic%5B%5D=ATAU&dic%5B%5D=PROV&dic%5B%5D=PNST&dic%5B%5D=OMLH&dic%5B%5D=LAUS&dic%5B%5D=LAGA&dic%5B%5D=LEMO&q=cahors&q2=&submit=Cercar
↑ https://www.guyenne.fr/Publications/Jurades_Bergerac/les_jurades_de_bergerac_t1.htm?fbclid=IwAR3P5U8PZg2frObhOvQQmjZ36MrtFFB9QxkOH3bigM2Z2y_HUy7qv6JCllw
↑ https://www.ladepeche.fr/2020/05/26/a-cahors-jean-marc-vayssouze-installe-dans-un-fauteuil-a-la-tete-du-conseil-municipal,8904195.php

Portal de Carcin

[1] Preconizacions del Conseh de la Lenga Occitana, p. 49.

[2] [1] Lo nom de la vila s'escriu Caors: aquesta ortografia recampa las divèrsas pronóncias [kaˈurs], [ˈkaws], [ˈkɔws] o [ˈkɔw], segon la nòrma classica de l'occitan (las grafias Caurs*, Caus*, Càors*, Cáurs* son pas normativas). Lo nom de la capitala de Carcin s’escriu ben Caors (Alibèrt 1935, 427) mentre que lei prononciacions son divèrsas: [kaurs, ka’urs] es possible com a realizacion classicizanta (TDF: <Caours>), en lengadocian existisson tanben lei realizacions [kaws, kɔws] e localament [kɔw] (Poulet & Krispin 1991). D’alhors s’atròba que la fonetica aut-carcinòla de Caors realiza a atòna [ɔ]: [ka’u(rs)] aurà pogut passar a [kɔ’u]°, puei [kɔw] per refús de l’iat. De segur se pòt criticar la chausida d’Alibèrt d’aver escrich Caors e pas autrament, pasmens la grafia aquesta engloba lei pronóncias divèrsas e de tot biais, la realizacion classica [ka’urs] es possibla. La propòsta recenta d’escriure Cours* (Taupiac 1992. 479) pòrta pas ges de simplificacion tangibla au problèma e mai ajusta una complicacion de mai : lei provençaus riscan de legir Cáurs* [kew*] per analogia a siáu, aviáu, fariáu... , L’occitan, lenga fantasmada : l’exemple de la toponimia, Domergue Sumien http://books.openedition.org/pulm/1024

[Congrès-3] ttps://web.archive.org/web/20220904042007/https://locongres.org/oc/aplicacions/dicodoc-oc/dicodoc-recerca?option=com_dicodoc&view=search&Itemid=168&type=fr-oc&dic%5B%5D=BASIC&dic%5B%5D=RBVD&dic%5B%5D=ALPC&dic%5B%5D=ATAU&dic%5B%5D=PROV&dic%5B%5D=PNST&dic%5B%5D=OMLH&dic%5B%5D=LAUS&dic%5B%5D=LAGA&dic%5B%5D=LEMO&q=cahors&q2=&submit=Cercar

[4] ttps://www.guyenne.fr/Publications/Jurades_Bergerac/les_jurades_de_bergerac_t1.htm?fbclid=IwAR3P5U8PZg2frObhOvQQmjZ36MrtFFB9QxkOH3bigM2Z2y_HUy7qv6JCllw

[5] ttps://www.ladepeche.fr/2020/05/26/a-cahors-jean-marc-vayssouze-installe-dans-un-fauteuil-a-la-tete-du-conseil-municipal,8904195.php

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]