Mascarans e Haron

Mascarans e Haron; Mascaraàs-Haron
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 32′ 28″ N, 0° 13′ 21″ O
Superfícia	8,76 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 272 m; 247 m; 130 m
	Geografia politica;
País	Bearn ;
Parçan	Vic Vilh;
Estat	França;
Region; 75	Navèra Aquitània;
Departament; 64	Pirenèus Atlantics ;
Arrondiment; 643	Pau;
Canton; 6411	Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Garlin abans 2015);
Intercom; 246400014	CC deus Luis en Bearn;
Cònsol	Carle Martens ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	123 ab. Evolucion de la populacion; 123 ab.
Densitat	14,73 ab./km²
	Autras informacions
Còde INSEE	64366

Vilatge d'Occitània

Mascarans e Haron^[1]^[2] o Mascaraas e Haron (Mascaraàs-Haron en francés) qu'ei ua comuna bearnesa deu Vic Vilh administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Mascaràs

La prononciacion qu'ei [maska'ras]. Las fòrmas ancianas que son Masquaraas, au sègle XIII, Mascaras, en 1385, Mascaraas, au sègle XIV, Masqueraas, en 1546, Mascaras, sus la mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII ^[3].

Que cau logicament estudiar amassa Mascarans (e Haron), lo Mascaràs de Gers, Mascarans deus Hauts Pirenèus, Mascarvila de Lauragués e Mascarens (comuna de Lautrèc, Tarn).

Dauzat e Rostaing qu'explican los tres Mascarà(n)s per un nom germanic d'òmi, Mascarius (latinizacion), devath la fòrma Mascaranis, genitiu de la declinason femenina franca. La medisha explica que vau per Mascarvila, dab l'apondi deu resultat de villa, « grana proprietat » ^[4]. Qu'ei logic : la finala vila a la fin deu nom e pas au començament qu'ei sovent associada a la colonizacion franca e donc Mascar qu'a plan de rasons d'estar un nom germanic ^[5]. Per Mascarens, dab lo sufixe -ingos, Ernèst Negre precisa que Mascar ei un nom gallés d'òmi, que los germans adoptèn ^[6]; en efècte, Negre, çò precisan Grosclaude e Le Nail, qu'avèva mostrat dens sa Toponymie du canton de Rabastens que Mascarus èra dens ua inscripcion latina de 55, çò qui empacha de l'interpretar com d'origina germanica; Mascarus que seré gallés e segon Ernèst Negre Mascar- qu'auré probablament lo sens de « negre » ^[7], [suposicion benlhèu explicada peu vèrbe occitan mascarar]. Xavier Delamarre coneish pas Mascaros, mès sonque Mascios ^[8].

Miquèu Grosclaude qu'explica los Mascarà(n)s deus Pirenèus Hauts e Atlantics per un nom d'òmi Mascar(us); las fòrmas dab doble -aa que serén la marca d'ua n e d'un plurau, -anos o -anas (observacion de Jacques Boisgontier). Los Mascarà(n)s que serén *mascaranas (villas), « las proprietats de Mascarus » ^[7]^,^[3] . Grosclaude qu'accèpta l'explicacion de Boisgontier (meilèu ua fòrma femenina), mès [encoratjat per las fòrmas ancianas] que causeish pr'aquò la grafia masculina Mascarans per la comuna deus Hauts Pirenèus, Mascaraàs per la comuna bearnesa. Per aquesta comuna qu'explica l'origina deu sufixe a pas d'importància dens las formacions tardivas e qu'interprèta lo nom com un nom de persona, un shafre a l'origina.

Haron

La prononciacion qu'ei [ha'run]. Las fòrmas ancianas que son Faroo, en 1402, Haron (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[9].

Segon Miquèu Grosclaude, l'origina deu nom qu'ei escura, a despieit deu nom de la vila espanhòla de Haro ^[9].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2014	2026	Carle Martens	agent tecnic
1995	2014	Jean-Marc Gassiot-Bitalis
	1995	André Gassiot-Bitalis
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 129, totala: 130

Cercar

123

125

125
132

2009

2010

125
126

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
↑ Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2
↑ ^3,0 et ^3,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 105-106
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 440
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 183
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 52
↑ ^7,0 et ^7,1 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000, http://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1125&titre=mascaras
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 192
↑ ^9,0 et ^9,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 104

Portau de Bearn

[1] Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org

[2] Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2

[migr-3] 3,0 et ^3,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 105-106

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 440

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 183

[6] Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 52

[archivesenligne65.fr-7] 7,0 et ^7,1 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000, http://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1125&titre=mascaras

[8] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 192

[mgro-9] 9,0 et ^9,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 104

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]