L'Esparron

L'Esparron; Lesparrou
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La comuna.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	42° 55′ 53″ N, 1° 54′ 19″ E
Superfícia	16,09 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 761 m; 465 m; 440 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 9	Arièja ;
Arrondiment; 091	Pàmias (Fois abans 2017);
Canton; 0907	Lo País d'Òlmes (L'Avelhanet abans 2015;
Intercom; 240900464	CC del País d'Òlmes;
Cònsol	Pascale Audouy ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	233 ab. Evolucion de la populacion; 234 ab.
	Autras informacions
Còde postal	09300
Còde INSEE	09165

Vilatge d'Occitània

L'Esparron^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Lesparrou en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, situada dins lo departament d'Arièja e la region de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

La comuna de L'Esparron es un rectangle plan alongat e orientat ONO-ESE. Lo vilatge de L'Esparron (a 1500 m de l'Agulhon, près de la RD 16 L'Agulhon-La Bastida d'Erç) es completament a l'oèst, Agulhanas/Gulhanas/L'Agulhana e son anciana parròquia annèxa d'Ancian Regime la Corona son al nòrd-èst de L'Esparron, la glèisa Sant Marçal es entre los dos vilatjòts; Vilhac, l'ancian caplòc es a l'èst sus un puèg, isolat de la circulacion generala sus un camin bòrni. La partida pus poblada de la comuna es clarament a l'extrème-oèst, ambe'ls dos vilatges de L'Esparron e Camp-redon, totis dos dins una clusa que travèrsa un anticlinal de Plantaurèl; lo vilatge de l'Esparron es al còp dins una clusa (sud-nòrd) e una comba èst-oèst, utilizada per la RD 616 que travèrsa la comuna; al nòrd d'un mont derivat, una autra depression es seguida per la RD 516. La comuna es fòrt aboscassida.

Comunas a l'entorn.

Toponimia

L'Esparron

La prononciacion es [lespa'ru]. La fòrma occitana segon Patrici Pojada es L'Esparron. I a pas de fòrmas ancianas ^[5].
Segon Dauzat (per d'autres Esparrons) e los Féniés, citats per Patrici Pojada, lo nom ven de « l'ancian provençal » esparron « pal », en « provençal » modèrne « escalon, barrancon d'una escala », puèi « barra de montanha »^[6].
Segon Astor, citat per P. Pojada, lo sens seriá puslèu d'« estatge de montanha ». Patrici Pojada accèpta l'explicacion de Dauzat : Erç ven de traversar un esparron constituït per la « crête de Bouchard » a l'oèst e la « crête de l'Arse » (noms en francés) a l'èst^[5]. S'agís de la partida sud d'un anticlinal.

Vilhac

La prononciacion es [bi'ʎak]. Las fòrmas ancianas son : Avilhaco en 1313-14, Evilhacum en 1318-25, Vilhaco en 1320, 1360^[7].
Segon Dauzat e Rostaing, Vilhac ven del nom latin d'òme Villius ambe'l sufixe -acum^[8]. Negre, citat per Patrici Pojada, dona la meteissa explicacion per Vilhac (Perigòrd) e atal fa Astor per lo vilhatge d'Arièja. Patrici Pojada accèpta las explicacions precedentas que justifican un nom de proprietat, mès, segon el, la dificultat es las vocalas inicialas de las doás primièras atestacions; a- pòt èsser l'aglutinacion de la preposicion, mès e- s'explica pus mal. Se una de las vocalas inicialas es etimologica, l'explicacion per Villius es malsegura^[7].

Agulhanas/Gulhanas/L'Agulhana

La prononciacion es [gy'ʎanos] (enquista Sacaze de las annadas 1880), [laɣy'ʎano] (informatritz locala en 2019) [aɣy'ʎanos] (autre informator local). Las fòrmas ancianas son : Agulhana en 1313-14, Agulhana en 1318-25. Coromines per Agullana d'Empordan (Aguliana al sègle X) donava lo nom latin d'òme Aculius e sufixe -ana. Las doás fòrmas ancianas supausan puslèu una fòrma d'origina ambe a- inicial e cap d'-s finala. L'aferèsi de a- es un fenomèn banal. La preséncia de la finala -s per una partida dels informators s'explica mal^[9].

Istòria

Abans la revolucion de 1789, Vilhac èra parròquia e la Corona (situada près d'Agulhana) parròquia annèxa (la glèisa Sant Marçal èra entre los dos vilatjòts^[10].
Pel decret del 14 d'octobre de 1915, la comuna de Vilhac-et-Guilhanes prenguèt lo nom de Lesparrou^[5].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2014	2026	Pascale Audouy	espleitadora agricòla, elevaira
2002	2014	Maryse Ripoll	foncionària de las pòstas
2001	2002	René Hans	director d'usina textila
març de 1983	2001	Dominique Andreu	plombièr
març de 1977	1983	Georges Danjou	teisseire
1947	1977	Albert Boulbès	penchenièr
	1947
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

763

746

703

-

619

-

-

611

-

458

Cercar

265

248

246

Cercar

2009

2010

240
246

238
243

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 233 abitants e la densitat èra de 14,48 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Arièja

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^5,0 ^5,1 et ^5,2 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 103-104
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 48, a Balesta
↑ ^7,0 et ^7,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 458
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 715
↑ Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 44
↑ https://www.geoportail.gouv.fr/carte cercar 09300 Lesparrou puèi mapa de Cassini

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[poj-5] 5,0 ^5,1 et ^5,2 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 103-104

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 48, a Balesta

[ppe-7] 7,0 et ^7,1 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 458

[8] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 715

[9] Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 44

[10] ttps://www.geoportail.gouv.fr/carte cercar 09300 Lesparrou puèi mapa de Cassini

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]