Grussan

Grussan ^{Escotar^ⓘ} (Gruissan en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Grussan
Gruissan

Vista del vilatge de Grussan dominat per la Tor Barbarossa.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 06′ 28″ N, 3° 05′ 20″ E

Superfícia

43,65 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

200 m
10 m
0 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Narbona

Narbona-2 (Corçan abans 2015)

Intercom
241100593

Lo Grand Narbona

Cònsol

Didier Codorniou
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

5 044 ab.

Evolucion de la populacion

5 123 ab.

Densitat

108,82 ab./km²

Autras informacions

Escais

manja-fanga

Gentilici

grussanòt, grussanòta

Còde postal

11430

Còde INSEE

11170

http://www.ville-gruissan.fr/

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Grussan**
Narbona

	La Novèla	Mar Mediterranèa

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Gruxan en 1080, Gruissanum en 1156, Castrum de Gruissano en 1165, Groissanum en 1227, Grussan en 1259, Castrum de Groyshano en 1289, Villa de Grussano en 1302, Gruyssanum en 1326, Groxsa en 1342, Castrum de Grossano en 1344, Ecclesia de Gruysano en 1445, Grussa, Gruyssa en 1537, Grussan en 1585, Grucssan en 1590, Gruixa en 1594, Greusa en 1594, Gruisan en 1671, Gruissan en 1781. La prononciacion occitana es Grusà ^[1], dins la grafia de l'abat Sabarthès, donc [gry'sa].
Grussan seriá lo resultat del nom gallic d'òme Grussius, ambe'l sufixe -anum ^[2]. Autra solucion (tirada de Negre ?), totjorn ambe -anum, lo nom latin d'òme Crocius ^[3], foneticament malaisida. Cal precisar que -ano(n) es tanben un sufixe celtic ^[4] e qu'un nom gallic ambe'l sufixe -an- es pas una formacion ibrida.
Delamarre dins Noms de Lieux celtiques de l'Europe ancienne non cita ni Grussan nimai lo nom d'òme Grussios.

Las Gaitas

Es un lòc de las comunas de Grussan e de Narbona. Las fòrmas ancianas son : Las Gachas en 1305, Portellum de Gachis en 1329, Planum de las Gaitas en 1344, Pech de las Gueytes (cadastre de Narbona), Les Gaites (cadastre de Grussan) ^[5].
Passatge aparent de gachas a gaitas ?

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	(2026)	Didier Codorniou	PS puèi PRG, puèi MRSL	ancian jogaire de rugbí, vice-president del conselh regional de Lengadòc-Rosselhon, puèi prumèr vice-president d'Occitània
març de 1989	2001	Guy Gimié	sense
març de 1983	1989	Pierre Salençon
març de 1965	1983	Guy Gimié	sense
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Corçan; es ara del canton de Narbona-2.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4750, totala: 4815

1 715

1 708

1 817

1 932

2 329

2 505

2 683

2 641

2 861

2 841

2 829

2 801

2 664

2 568

2 342

2 525

2 531

2 127

1 819

1 721

1 651

1 824

1 863

1 890

1 802

1 199

1 231

1 200

1 258

1 269

1 594

2 170

3 091

4 268

4 272

4 410
4 485

2009

2010

4 543
4 617

4 676
4 754

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 5044 abitants e la densitat èra de 115,56 ab/km².

Luòcs e monuments

Capèla de Nòstra Dama dels Auzils

Personalitats ligadas amb la comuna

Annèxas

Voses connèxas

Ligams extèrnes

Grussan sul site de l'Insee
http://www.ville-gruissan.fr site de la comuna de Grussan, que lo jornal municipal se sona "Gruss@nòt"
Brigida Gleyzes, 'Vira Lenga' en parlar de Grussan

Nòtas

↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 174, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f266.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 334
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 123
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 19
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 163, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f255.item.texteImage

Portal de Lengadòc

[1] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 174, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f266.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 334

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 123

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 19

[5] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 163, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f255.item.texteImage

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]