Massís de la Clapa

Lo Massís de la Clapa es una sèrra calcària que s'estend sus 15.000 ectaras a ras del litoral narbonés, envirada per las localitats de Narbona, Armissan, Vinassan, Fluris e Grussan. Aquel territòri èra temps passat una isla, la Licia dels navegadors fenicians, mas a l'Edat Mejana los estanhs se vegèron cobèrts pels alluvions d'Aude e demorèt aital restacada al continent. Son ponch mai elevat es lo Puèg Redond que culmina a 214 m. L'endrech, qu'es poblat de vinha, d'euses e de pins d'Alèp, compren divèrses païsatges peculiars coma lo Gorg de l'Uèlh Dotz o l'Estanh de Pissavaca.

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Salve, Narbo, potens... insulis (Sidòni Apollinari, epistòla a Consentius, carm. XXIII, v. 43), Treis namque in illo maximae insulae (Avienus, Ora Maritima, v. 579), Villa Lecas en 782, Infra insula Lici en 821, In Licito en 855, In Licio en 855, In Licia en 856, Insula Licia en 870, Insula Lici en 899, Insula Licii en 969, Insula Licci en 1080, Ecclesia S. Petri de Licis..., castrum de Leco en 1119, In Licco en 1158, Licum en 1178, Insula de Licho en 1305, Insula vocata del Lec en 1322, Montana Lichi en 1324, In terminali de Licco, alias de la Clapa en 1430, Villa Lichii, cum ecclesia S. Petri en 1521, Isle del Lec, appelée la Clape en 1631, Une mettairie dite Grange dellec, comprene del Lec en 1773 .