Genervila

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Genervila (Generville en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Genervila
Generville
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 12′ 48″ N, 1° 55′ 59″ E
Superfícia 10,21 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
413 m
320 m
293 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1101
De la Puèja al Rasés (Fanjaus abans 2015)
Intercom
200035707
CC de Puèja Lauragués Malapera
Cònsol Jean-Henry Farné
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
59 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

60 ab.
Densitat 5,97 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 11270
Còde INSEE 11162

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Genervila

modificar

La glèisa, annèxa de Casalrenos, es dedicada a Sant Joan. Las fòrmas ancianas son : Lanjervilla en 1271, Villa de Laneriovilla en 1298, Decimarium Sancti Johannis de Laneriovilla en 1298, Laneriovilla en 1309, Carsadovilla en 1378, Feudum de Lanerio Villa en 1476 (?), Église de Generville dite d'Arbonens, annexe de Laurac, dédiée à saint Jean l'Evangeliste en 1748 [es dita d'Arbonens perqué es a Arbonens], Generville, chapelle en 1781. La prononciacion occitana es Génerbílo [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [ʒeneɾ'bilɔ].
Genervila sembla venir d'un nom germanic d'òme, *Lani-hari, mes lo passatge de las fòrmas pus ancianas a Genervila s'explica mal. Ambe la finala venguda del latin villa (nom de granda propietat puèi de vilatge), lo nom sembla tipic de la colonizacion franca [2],[3].

Arbonens

modificar

Las fòrmas ancianas son : Arborencs en 1165, Arborenchi en 1298, Decimarium Sancti Martini de Arbonenchis en 1305, De Arbonenci en 1476 [4]. Passatge probable de Arbore- a Arbone- per dissimilacion. L'origina sembla pas lo latin arbores/arbori perqué la finala sembla germanica.

Vicbram o Vicbrand

modificar

Las fòrmas ancianas son : Vitbram en 1164, Villa de Vitbrando en 1298, Villa de Vibrando et de Pimariis en 1298, Vicbrandum en 1307, Sanctus Saturninus de Vicbrando en 1308, Visbrannum en 1318, Vibianum, comprene Vibranum en 1319, Masures de l'église (cadastre)[5]. Lo primièr element es Vic. Segon Dauzat e Rostaing, Vic ven del latin vicus « grop d'abitacions, vilatge »; lo vicus, qu'a pas d'estatuts, s'opausava, en dreit, al municipium, vilatge de ciutadans romans, e a la colonia, vilatge de colons[6], mes aquò permetiá pas de precisar l'importància de l'aglomeracion. De mai, l'eretièr de vicus subrevisquèt longtemps après l'epòca romana e l'origina del vilatge es benlèu o probablament medievala. Lo segond element fa pensar a primièra vista a la vila de Bram, mes d'autras atestacions, en -and, fan sospeitar lo nom germanic d'òme Brando, conegut per exemple dins Brandonet [7]; Vicbrand èra benlèu (probablament ?) lo vilatge que depend del senhor Brand(o).

Istòria

modificar

Vicbram o Vicbrand es un lòc desparegut segon las mapas modèrnas, situat près de Lariscadou e al nòrd de Les Balances, benlèu sul travèrs del puèg traversat per la RD 1613. Segon l'abat Savartés, la glèisa èra arroïnada [5] (al començament del sègle XX).
Segon l'abat Savartés, Vibran èra una anciana annèxa de Laurac dins la diocèsi de Mirapeis, del vocable de Sant Sarnin [5]. Entre 1790 e 1794, Vicbram foguèt incorporada a la comuna de Genervila. En 1793, lo nom de la comuna èra Generville et Bibran [8].
Genervila, pas citat coma comuna sus la mapa d'Estat-Major, sembla un vilatge recent, bastit a l'entorn de la comuna e de l'escòla. A un km a l'oèst de son lòc actual, un ostal pòrta lo meteis nom e es a l'origina del nom de la comuna[1], non se sap perqué. Sembla qu'aquel primièr Genervila aviá una glèisa diferenta de la d'Arbonens. Arbonens èra un priorat del vocable de Sant Martin, unit al monastèri de Prolha. Èra tanben una anciana parròquia de la diocèsi de Mirapeis [4]. La glèisa romanica pichona presenta encara a Arbonens es pas una glèisa de priorat, puslèu de parròquia. Del vocable de Sant Joan, es qualificada de glèisa de Genervila [1].

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Jean-Henry Farné   avocat, marit de la precedenta [9]
març de 2001 2014 Mariel Farné-Pech-De-La-Clauze   avocada
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 61, totala: 63
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
138 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 118 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 127 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
86
76
56
67
64
64
61
60
60
60
2009 2010
55
55
57
59
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 59 abitants e la densitat èra de 5,78 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 164, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f256.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 315
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 183
  4. 4,0 et 4,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 9, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f101.item.texteImage
  5. 5,0 5,1 et 5,2 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 464, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f556.item.texteImage
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 711
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 110, a Brandeville
  8. [1]
  9. [2]