Corbièras (Lengadòc)

Pels articles omonims, vejatz Corbièras.

Vilatge d'Occitània

Corbièras (Corbières en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Corbièras
Corbières
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 02′ 27″ N, 1° 59′ 27″ E
Superfícia 8,53 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
610 m
500 m
354 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Quercòrb
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (Eissalabra abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Eric Astier
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
27 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

28 ab.
Densitat 4,45 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11230
Còde INSEE 11100

Geografia

modificar
  • La comuna es a La Leuda, prèp de la RD 18; a Corbièras, pincat sus son puèg, i a pas que la glèisa.
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar

Toponimia

modificar

Corbièras

modificar

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia de Corbeiras, villa et fortia de Corbeiras en 1214, Corberiae en 1319, Carbières = Corbières en 1446-1589, Corbière en 1781, Corbières (diccionari de las pòstas). La prononciacion occitana es Courbièros [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [kuɾ'bjɛɾɔs].
Corbièras vendriá del latin [vulgar] *corb-aria, del classic corv-aria, « lòc frequentat pels corbasses » [2],[3].

Balaguièr

modificar

Las fòrmas ancianas son : Balagerium en 1142, Balaguerium en 1143, Balager en 1224, Vallaguier en 1372-1587, Ballaguier en 1503-1589, Balayé, autrefois Planet en 1818. Lo castèl donèt son nom al país a l'entorn : Terra Balagariensis en 1167, Balagaires en 1201 [4].
Lo nom es lo meteis que Balaguer, vila famosa a l'epòca, capitala del comtat d'Urgèl e pòt èsser un transferiment. I a pas d'explicacion segura del nom de Balaguer e la sola causa un peu segura es que la finala en -r es pas etimologica [5].

Istòria

modificar
  • Lo castèl de Quercòrb, a l'origina de Quercorbés, lèu desparegut e remplaçat per lo de Balaguièr, èra versemblablament situat dins la comuna [6].
  • Entre 1790 e 1794, Balaguièr foguèt annexat a Corbièras [7]. Balaguièr es un vilatge al sud de la comuna.

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Éric Astier    
març de 2008 2020 Daniel Torres    
març de 2001 2008 Auguste Caraben    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Eissalabra; ; es ara del canton de La Val Nauta d'Aude (Quilhan).

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 38, totala: 39
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
156 132 135 144 159 149 180 191

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
171 196 158 154 139 144 136 139 132

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
117 112 115 78 69 69 73 45 39

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
43
26
27
35
33
26
35
36
39
40
2009 2010
37
39
36
37
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 27 abitants e la densitat èra de 3,17 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 100, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f192.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 210
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 275
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 19, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f111.item.texteImage
  5. https://oncat.iec.cat/veuredoc.asp?id=5398
  6. D. Mirouse, https://www.academia.edu/19061509 Les_circonscriptions_intermédiaires_du_sud_du_pagus_de_Toulouse_aux_Xe_et_XIe_siècles (ministerium_vicaria_suburbium), p. 103, Faculté d'histoire de l'Université Toulouse-Jean-Jaurès, Le Mirail, novembre de 2015
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=10262