Sonac (Lengadòc)

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Sonac (Sonnac-sur-l'Hers en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Sonac
Sonnac-sur-l'Hers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Sonac e Camplimós.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 00′ 17″ N, 1° 59′ 38″ E
Superfícia 13,74 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
570 m
380 m
344 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Quercòrb
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Nauta Val d'Aude (Eissalabra abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Daniel Lefebvre
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
133 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

136 ab.
Densitat 11,86 ab./km²
Autras informacions
Gentilici sonagués
Còde postal 11230
Còde INSEE 11380

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sonac
Corbièras Cortaulin
Camon
(Arièja)
  Sant Benaset
Montbèl
(Arièja)
Eissalabra

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : Pojomitanum vel Sonnagum en 957, Somnagus cum ecclesia en 960, Sonacum en 1319, Soriacum = Sonacum en 1319, Sonac en 1399, Sonacum en 1402, Sonac (mapa de Cassini, sègle XVIIIen). La prononciacion occitana es Sounác [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [su'nak].
Sonac vendriá d'un nom latin d'òme Sunna, ambe'l sufixe -acum [2], latinizacion del sufixe gallés -ācon, o d'un nom gallic d'òme Sunnos ambe'l meteis sufixe [3]. Cossí que siá, Sonac èra una granda proprietat antica.

Roubichoux

modificar

I a pas de fòrmas ancianas. Lo nom es citat en 1807 Roubichoux, commune réunie e lo cadastre portava, a l'epòca de l'abat Savartés, la mencion Tour de Roubichoux [4]

Istòria

modificar

Sonac èra de la Tèrra Privilegiada, onze comunautats a l'entorn d'Eissalabra exemptas de tota imposicion mejançant una soma annala qu'apelavan subvencion [5].
Entre 1790 e 1794, Roubichoux foguèt annexat a Sonac. En 1793, la municipalitat èra Sonnac et Roubichoux [6]. Roubichoux es al nòrd de la comuna, sul pompidor d'un solan. La glèisa, del vocable de Sant Andrieu, foguèt annèxa de la de Montbèl (Arièja), a la diocèsi de Mirapeis [4].

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2001 (2026) Daniel Lefebvre RPR, ex-UMP, LR  
abans 1995 ? Roland Fourcassa    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Eissalabra; ; es ara del canton de La Nauta Val d'Aude (Quilhan).

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 163, totala: 167
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
200 287 345 337 340 364 360 359

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
320 309 304 301 292 273 267 219 221

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
203 178 184 148 133 154 138 143 152

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
130
135
117
108
114
128
142
156
156
160
2009 2010
158
162
159
163
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 133 abitants e la densitat èra de 9,68 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 435, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f527.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 661
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 244, 307 e 366
  4. 4,0 et 4,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 359, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f451.item.texteImage
  5. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 443, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f535.item.texteImage
  6. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=36539