Castèlnòu de Les

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Castèlnòu (de Les)[1] (Castelnau-le-Lez en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Castèlnòu de Les
Castelnau-le-Lez
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sant Joan Baptista.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 38′ 13″ N, 3° 54′ 07″ E
Superfícia 11,18 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
93 m
40 m
19 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
343
Montpelhièr
Canton
3447
Montpelhièr-Castèlnòu de Les (Castèlnòu de Les abans 2015)
Intercom
243400017
Montpelhièr Mediterranèa Metropòli
Cònsol Frédéric Lafforgue
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
21 838 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

22 202 ab.
Densitat 1 595,44 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Castelnauvien (en francés)
Còde postal 34170
Còde INSEE 34057

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : Castellum-novum, cap a 1083, 1114, Castrum novum en 1120, cap a 1129, de Castronovo, sense data [sègle XII ?], Castelnou en 1172 (?), ecclesia S. Marie Castri Novi en 1207, S. Marie de Castronovo en 1228, de Castronovo en 1392, Chateauneuf en 1526, Castri novi en 1529, 1550, au lieu de Castelnau près Montpellier en 1577, Castelnau en 1626, 1648, Castelnau de Crés en 1740-60, Castelnau le Cres en 1740-60, Castelnau en 1740-1760, 1770-71 (mapa de Cassini), Castelnau-lez-Lez en 1865[2].

Amb castèl, mot vengut dau latin castellum (e abans de castrum), l'adjectiu nòu, de novum, e sas fòrmas mai evolucionadas nau e nuèu, es lo que se tròba mai sovent en toponimia [3]. En mai dau sens literau, lo nom de castèlnòu/castèlnau designava de pichonas aglomeracions apiejadas sus una fortalesa que las aparava, de borgs castraus medievaus (sègles XI a XIII) [4] estudiats per exemple per Benoît Cursente[5]. Los determinants servisson a destriar la comuna daus omonimes. Son la comuna vesina dau Crèç e l'aiga de Les[2].

Sestancion

modificar

Veire a l'article.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
30 de setembre de 2017 2026 Frédéric Lafforgue LR comptable, conselhièr regionau
març de 1983 30 de setembre de 2017 Jean-Pierre Grand RPR, puèi UMP-Republica Solidària (Villepin), puèi LR conselhièr generau, conselhièr regionau, deputat, senator
1978 1983 Pierre Varray PS  
1947 1978 Jean Fournier SFIO, PS  
  19473      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 17837, totala: 18233
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
450 496 547 696 673 745 787 794 861

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
827 894 1 120 906 884 815 884 954 1 141

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 213 1 202 1 103 1 120 1 504 1 959 2 226 2 345 2 923

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
4 979
8 169
9 339
9 884
11 043
14 214
15 229
15 201
14 999
15 345
2009 2010
14 925
15 299
14 948
15 326
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 21838 abitants e la densitat èra de 1 953,31 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34.html
  2. 2,0 et 2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 90
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 226
  5. http://www.persee.fr/doc/ccmed_0007-9731_1984_num_27_105_2261_t1_0166_0000_3