Bergonhagas

comuna agenesa de l'Òut e Garona
(Redirigit dempuèi Borgonhaga)
Vilatge d'Occitània

Bergonhagas [bɛrgu'ɲaɣɔ][1] (Bourgougnague en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Bergonhagas
Bourgougnague
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Nòstra Dòna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 37′ 03″ N, 0° 25′ 02″ E
Superfícia 11,73 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
131 m
98 m
53 m
Geografia politica
País  Guiana
Agenés
Parçan Naut Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
472
Marmanda
Canton
4717
La Val de Dròt, de Lausun abans 2015
Intercom
244700464
CC del País de Lausun
Cònsol Jean-Marie Constantin
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
325 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

405 ab.
Densitat 22,17 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47410
Còde INSEE 47035

Geografia

modificar

Perimètre del territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Borgonhagas, cap a 1300, B.M de Bourgonhagues, en 1511, R. de Borgonhaga, en 1520 [1]. Dauzat, sigut en gròs per Negre (citat per Bénédicte Boyrie-Fénié) se pensa qu'un element etnic (Burgundi-) emb un sufixe pausa un problèma d'evolucion fonetica e causís un nom galloroman d'òme *Burginius, inferit del nom gallés Burginos, emb lo sufixe -acum [2] (per Negre, Burginus + -iaca) [1]. Delamarre accèpta tanben un burginiācā, la propietat de Burginios [3]. Pierre-Henri Billy (citat per Bénédicte Boyrie-Fénié) constata la preséncia, a costat del prumièr reiaume visigotic en Gàllia e per lo survelhar, d'autres toponimes de sens etnic long de la val de Dròt, çò qu'es l'indici d'una zòna estrategica entre Dròt e Garona : Alamans de Dròt, Romanha, Romanó (Romanor ?), comuna de Boissa, un autre Romanha (comuna de Montflanquin), Francó (Francor ?), comuna de Lobejac, França (comunas de Senta Denença, La Cauçada e Lausun), etc. Las colonias germanicas pòdon èstre de simplas garnisons emplegadas per l'armada romana e los noms datan probablament deu sègle V. Lo nom marcariá ben la preséncia de burgondis e vendriá donc ben de *Burgundiacas (emb un sufixe collectiu -aca); lo grope [ndj] se mudariá en [njj] per assimilacion, çò que mena a la palatalizacion regulara de [nj] en [ɲ]. Borgonhagas venguèt Bergonhagas per dissimilacion [1].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh 1995 2020 Jean-Marie Constantin    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausun; es adara del canton de la Val de Dròt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 260, totala: 309
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
528 524 594 628 630 569 576 587

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
601 564 531 511 486 492 440 405 374

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
355 357 337 314 348 364 364 346 344

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
302
239
224
254
256
233
271
276
286
375
2009 2010
285
353
277
336
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1793, la municipalitat èra Lauzun, Bourgougnague, Lavergne, Montignac, Saint Colomb, Saint Laurent, Saint Nazaire et Segalas, donc Lausun, Bergonhagas, La Vèrnha, Montinhac, Sent Colomb, Sent Laurenç (comuna de Bergonhagas), Sent Nazari e Segalàs.

Luècs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 67-68
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 105
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 93, 289 e 331