Sent Perdon e Eisac

comuna agenesa d'Òut e Garona
Vilatge d'Occitània

Sent Perdon e Eisac (Saint-Pardoux-Isaac en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània. Per la fixacion del nom en occitan, veire la partida toponimia.

Sent Perdon e Eisac
Saint-Pardoux-Isaac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 36′ 45″ N, 0° 22′ 26″ E
Superfícia 7,26 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
122 m
70 m
44 m
Geografia politica
País  Guiana
Agenés
Parçan Naut Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
472
Marmanda
Canton
4717
La Val de Dròt, (Lausun abans 2015)
Intercom
244700464
CC del País de Lausun
Cònsol Marie-Josée Bonadona
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 120 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 139 ab.
Densitat 162,95 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47800
Còde INSEE 47264

Geografia

modificar

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sent Perdon e Eisac
Romanha Anhac
  Bergonhagas
Miramont de Guiana La Vèrnha

Toponimia

modificar

Sent Perdon

modificar

La prononciacion es [ʃeŋper'du]. Las fòrmas ancianas son : S. Pardulpho (eccl. S. Leodegarii de Guisaco et de ~), en 1305, Sancti Pardulphi (eccl. ~) prope Miramontem, en 1306, Sancti Pardulphi (r. ~) Quissaco (r. de ~), en 1520. Pardulphus, nom germanic Pard-wulf o Bard-wulf, que correspond a un ermita garit miraculosament de la ceguesa, puèi vengut abat de Garait (sègles VII e VIII), es tombat en Occitània dins l'atraccion de perdon. Bénédicte Boyrie-Fénié escriu Sent Perdon-Isac[1] [2],[1].

Aisac o Isac o Eisac ?

modificar

Per las atestacions, en mai de las donadas per Sent Pardon, Nicolas de Villars, dins sos Memòris, citadas per Durengues, nòta S. Pardoux... et S. Léger d'Isac. La prononciacion relevada per Bénédicte Boyrie-Fénié es [ɛj'Ʒa], que correspond pas a las fòrmas ancianas Guisaco e enquèra mens Quissaco (mas, en conclusion, B. Boyrie-Fénié nòta la prononciacion, eventualament pus vertuosa que scientifica, [ʃeŋper'du / iƷa], contradictòria emb lo resultat de son enquèsta). Per explicar [ɛj'Ʒa], Bénédicte Boyrie-Fénié compara emb Aisac e Òst, Aisac e autres luecs, eretièrs de Asius o Atius, emb lo sufixe -acum, e tanben, per lo cas que la fòrma d'origina seriá Isac, çò que crei, emb Izé (Ille et Vilaine) e autres luecs, que venon de Itius + -acum [1]. En realitat, l'explicacion es simpla : dins de frasas coma Vau a Isac o Demòra a Isac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus. Quand la novèla prononciacion comença a s'installar, sembla tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], mai que mai abans l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta). Justament, las atestacions emb iniciala consonantica, Guisaco e Quissaco, son l'indici de la dificultat a manténer l'iniciala -i-, a l'origina d'iatus.

Determinacion del vestit grafic

modificar

L'agionime Sent Perdon / Pardon (que, en teoria, se poiriá tanben escriure Pardó o Perdó, es precedit de Sent, varianta locala e regionala e non pas de Sant. Sa grafia es confòrma a la prononciacion e ten compte de l'atraccion, generala en occitan, de pardon/perdon, per tots los toponimes eretièrs de Sanctus Pardulphus. Los dos noms, que correspondon a dos vilatges, son regularament separats per la conjoncion e (malgrat lo site del Congrès [3], que respècta pas la règla generala: Sent Perdon-Isac,). Pel nom del segond vilatge, la prononciacion relevada fai preferir la grafia Eisac puslèu que Isac o Aisac (la region coneis l'afebliment de -ai- pretonic en [-ei-], mas las atestacions medievalas e la contradiccion intèrna a son paragrafe consacrat a la comuna, que pòdon marcar que la fòrma d'origina es Isac, laissan gaire de plaça a una grafia Aisac. Se Isac es la fòrma d'origina, venguda [ɛj'Ʒa] per la rason dejà dicha, Ai- pretonic es pas etimologic e Eisac seriá la sola grafia rigorosa. Comparar emb un autre cas que I- inicial e etimologic es vengut Ei- en realitat : Eiçac.

Istòria

modificar

En 1793, la municipalitat èra « 1793, La Sauvetat, Izaac, Puysserampion et Aignac » (en francés), dont La Sauvetat, Eisac, Puèg Arampion e Anhac, mas en 1800, « Saint-Pardoux-Isaac » (en francés) èra una comuna independenta [4].

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 2026 Marie-Josée Bonadona [5]    
2014 2020 Guy Giacuzzo    
març de 1989 2014 Cyr Le Bot UDF  
  1989      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausun; es adara del canton de la Val de Dròt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1183, totala: 1203
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
328 403 408 438 442 468 505 458

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
435 409 415 408 375 386 366 341 351

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
340 364 364 291 292 329 324 337 350

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
523
910
1 363
1 372
1 348
1 215
1 161
1 163
1 171
1 197
2009 2010
1 177
1 203
1 183
1 209
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1793, la futura comuna (o Eisac/Aisac/Isac ?) èra recensada emb La Sauvetat de Dròt e autres luecs.
  • En 2018 la populacion èra de 1120 abitants e la densitat èra de 154,27 ab/km².

Luècs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 247-248
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud,reedicion 1984, p. 621
  3. https://web.archive.org/web/20220817095149/https://www.locongres.org/oc/component/content/article/112-toponymes-pour-cartographie/8297-sent-perdon-isac
  4. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=33927
  5. https://www.sudouest.fr/2020/05/26/marie-josee-bonadona-elue-maire-7514283-3849.php