Burgondis

Los burgondis foguèron una tribú o un grop de tribús germanicas benlèu originaris de l'illa de Bornholm en mar Baltica.

Al sègle III apC, migrèron vèrs l'actuala Pomerània a las bocas d'Oder, puèi s'installèron al sègle II en Silèsia a las fonts de Vistula. A la fin del sègle III, se desplaçon vèrs Elba puèi Men. A la fin del sègle IV, son establits als abòrds du Ren en Germania superiora, après la migracion dels Vandals e Alans en Gàllia romana, sens èsser politicament somés a l'Empèri roman d'Occident. Constituisson aital un primièr reialme en 413, abans d'èsser desfachs en 436 pels uns en Germania inferiora.

Al tèrme de las migracions germanicas de la fin de l'Antiquitat, los Burgondis s'establisson durablament dins lo centre-èst de Gàllia coma pòble federat de l'Empèri roman d'Occident. Al moment de son afondrament al sègle V, fondan un reialme dels Burgondis cobrissent inicialament tot o partida de las actualas regions seguentas : Borgonha Franca Comtat, Savòia, Val d'Aosta, Lionés, Daufinat e Soissa romanda. Tre 534, lo reialme dels Burgondis es intégrat a l'espaci Merovingian coma Regnum Burgundorum: lo reialme de Borgonha.