Valença (Albigés)

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Valença[1],[2],[3],[4] (en francés Valence-d'Albigeois dempuèi 1892, Valence abans) es una comuna lengadociana en País d'Albi situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Valença
Valence-d'Albigeois
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg de Valença.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 01′ 15″ N, 2° 24′ 18″ E
Superfícia 20,47 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
520 m
466 m
302 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan País d'Albi Armas del País d'Albi
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus
Departament
81
Tarn Armas del departament de Tarn
(prefectura)
Arrondiment
811
Albi
Canton
8133
Valença d'Albigés
Intercom
248100497
Comunautat de comunas Val 81
Cònsol Christine Deymié
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 308 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 335 ab.
Densitat 64,04 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 81340
Còde INSEE 81308

Geografia

modificar

Valença d'Albigés se situa a 27 km d'Albi e a 470 m. d'altitud sus la rota anant a Requistar (CD 903) qu'èra alara la rota naturala per anar d'Albi a Milhau (escriches li confirman dempuèi Loís XIV à 1940 en passant per la Revolucion). En effèit sa posicion sus un plan a la mitat d'un "relieu en plond", evitava als equipatges de buòus e de cavals que revalavan carregs pesucs d'affrentar de gòrjas prigondas coma per exemple aquela de Sant Sarnin. La comuna es un cap luòc de canton situat al Nòrd-èst de Tarn, que lo tèrme es lo departament d'Avairon.

Istòria

modificar

La bastida de Valença fondada en 1278 pel senescal de Tolosa Eustaqui de Beaumarchais al nom de Felip III de França prèp d'una abadiá al luòc dich "Cambors" apartenent al prior d'Ambialet, amb lo qualificatiu d'Albigés en 1892 per evitar la confusion amb los cinc autres Valença de França.

Aquela fondacion se faguèt dins lo quadre general d'aquel movement planificat d'urbanisme de l'Edat Mejana de la creacion de bastidas. Se fòrça bastidas conservèron le nom primitiu del luòc ont èran, o ben prenguèron le nom de lor fondator o de son luòc d'origina, coma [[Artés (Lengadòc)|Artés] (Robert d'Artés) o Beauvais (Jean de Marigny, evesque de Beauvais) d'autres recebèron un nom evocant la noveltat de lor fondacion, coma Vilanòva o Castèlnòu, o las franquisas e avantatges acordats, coma Vilafranca o Salvatèrra ; i a encara exemples d'un nom empruntat a une vila celèbra de l'estrangièr, espanhòla coma Valença, o tanben Còrdas (de Cordoas), Pampalona, Granada, Cadis o Miranda (Miranda del Ebro), italiana coma Vitèrba, Florança o Bolonha, o quitament de l'Orient Mejan coma Damiata. D'autras, remembran simplament la qualitat reiala de lor fondacion, coma Reialmont o Montreial.

Lèu la vila foguèt ligada a un dels sètis de la Judicatura del País Albigés (riba drecha de Tarn) dins la senescauciá de Tolosa (la riba esquèrra èra de la senescauciá de Carcassona. L'oficièr reial fasiá justícia, mas pas la justícia criminala e la justícia civila fins a tres libras, qu'èran los privilègis attribuits per l'acte de fondacion als cònsols de Valença. Lo meteis tèxte disiá que cap abitant podiá pas èsser sostrach a sos jutges naturals e èsser mandat a respondre en justícia fòra de son luòc de demorança. Aquelas disposicions foguèron confirmadas en 1351 per una ordonança del rei Joan lo Bon, liurada per son comissari en Lengadòc. La carta reservava encara al Rei la construccion e l'usatge (contra una redevença) d'un forn banal per i far lo pan. La guèrra contra Anglatèrra, amb pilhatges e devastacions, s'acabèt pel tractat de Brétigny fasent de Valença una vila frontièra; Viaur marcava lo tèrme, al Nòrd, Requistar èra anglesa.

 

Dins la segonda mitat del sègle XVII, la region de Valença es coneguda per de revòltas contra lo pagament de l'impòst fin a tanar los collectors e los sergents du gaita... [5].

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
genièr 2010 2020 Christine Deymié PCF  
març 2001 2010 Pierre Souyris PS  
març 1989 2001 Roger Blanc UMP  
1989        
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1311, totala: 1338
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
1 265
1 270
1 274
1 290
2009 2010
1 278
1 293
1 295
1 311
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Personas ligadas a la comuna

modificar
  • Eustaqui de Beaumarchais, senescal de Tolosa, fondator de la bastida en 1278.
  • Joan Amat, cònsol mager en 1450.
  • Cesar August de Clerga de La Totnier, cònsol mager en 1765.
  • Antòni Calmés de La Bessièra, procuror del Rei fins a 1789.
  • Josèp Carles de Martrin d'Esplas, proprietari, darrièr cònsol de la bastida de Valença en 1789.
  • Leon de Martrin Donos, en religion Dom Francés Règis, nasquèt a Valença lo 13 d'octobre de 1808, procuror general de l'òrdre de la Trapa a Roma, fondator e primièr abat de l'abadiá trapista Nòtra dama de Staouèli en Argeria.
  • Hughes Rudd, jornalista de la television americana, presentator de Morning News sul canal CBS, e reportaire internacional del canal ABC, demorant dins los ans 1970 al vilatge de Valença, camin de la Gravarièr.

Bibliografia

modificar
  • (fr) Pierre Nespoulous, Valence, bastide en Albigeois, 395 p., éditions du Tarn Libre, Imprimerie coopérative de l'Albigeois, 2000. (histoire, de la fondation à nos jours)
  • (fr) Louis Malet : Le Ségala tarnais devant l'impôt au XVII° siècle, dans Bulletin de la société des Sciences, Arts et Belles Lettres du Tarn, 1987, p. 405 - 516. (révoltes de Valence)
  • (fr) E. Jolibois : Etat féodal de Valence, dans Revue du Tarn IV.
  • (fr) Délibérations des Consuls. Archives départementales du Tarn BB1 - 223 EdT.
  • (fr) Gustave Combès : La Congrégation des soeurs du Sacré Coeur de Valence d'Albigeois. Albi, ICSO, 1953, 145 p.
  • (fr) M. Rigobert, Chapelle Saint Etienne, Maison de Santé UMT Valence, 1990. Archives départementales du Tarn MS 295.

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Fiche sur la base Des villages Cassini aux communes d'aujourd'hui

Articles connèxes

modificar

Ligams extèrnes

modificar