Sant Urcise

Sent Urcisi, Sent Urcise, o Sent Rocise [sen(t) Ruʃize]^[1] (Saint-Urcize en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Sant Urcise
Saint-Urcize

Vista del borg de Sent Urcisi

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 41′ 51″ N, 3° 00′ 17″ E

Superfícia

54,3 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 427 m
1 113 m
1 044 m

Geografia politica

País

Auvèrnhe

Estat

França

Region
84

Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe

de Nòvaglèisa, ancianament de Chaldasaigas

Intercom
241501097

Sant Flor Comunautat 200 066 660

Cònsol

Bernard Remise
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

409 ab.

Evolucion de la populacion

423 ab.

Densitat

9,41 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

15110

Còde INSEE

15216

Segon Joan Francés Blanc, la comuna parla lengadocian mas confronta l'auvernhat^[2].

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Sent Urcisi**
La Trinitat, Argences-en-Aubrac (Avairon)	Jabrun, Sant Remise de Chaldas Aigas	Grandval (Losera)
La Guiòla (Roergue) (Avairon)		Recola d'Aubrac (Losera)
Curièiras, (Avairon) Condom d'Aubrac (Avairon)	Sanch Èli d'Aubrac (Avairon)	Las Binals (Losera)

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Sanctus Ursizius, en latin al sègle XI, Sanctus Urcisius, en latin en 1297, Sanctus Urcisius e Sanctus Urcissus en latin al sègle XIV, Sainct-Orcize, en 1494, Sainct-Urcize, en 1662, Sainct-Urcisse, en 1668, Sainct-Urcizes, 1730 ^[3]. Son eissidas del nom de sant Ursicinus que foguèt avesque de Caors al sègle VI. L'accent tonic a reculat. Lo nom s'explica per la participacion del sant al IVen Concili d'Auvèrnhe en 590 ^[4]^,^[5]. I a d'autres luòcs que pòrtan lo nom d'aquel sant o d'un sant omonime (i a sèt sants Ursicinus, dont l'avesque de Caors mòrt en 585) : Sent Ocesi dins la comuna de Truèjols, en Carcin, una paròcha de Caors, una comuna près de Puègmiròl, Sent Orsisi e una comuna tarnesa, Sent Orsesi.

La fòrma Sent Rocise presentada dins un document toristicopoetic ^[6] es pas impossibla (Orcise > Rocise), mas Sent Ròc (!) es un sunhe alimentat per un simple rencontre fonetic (lo garisseire de la pèsta al sègle XIV ^[7] es pas l'avesque del sègle VI !). La prononciacion est [sentyr'size] a Sent Remise, [sentyr'sizə] a Jabrun, [santur'size] a Las Vèrjas e a Recoletas, comuna de Recola d'Aubrac e [sentyr'sizi] dins la comuna. L'informatritz, naissuda a La Trinitat, pòt pas aver inventat aquel -i final atòn e se l'auvernhàs refusa i dins aquela posicion, Sent Urcisi e la Trinitat son près dels parlars roergasses e gavaudaneses que l'accèptan ([ar'kɔmi] als Monts Verds).

Coma explicar l'evolucion de Ursicinus, accentuat sus ci, la tresena sillaba, amb una vocala longa ^[8], a de fòrmas del tipe Urcisi / Orcesi / Orsesi, accentuadas sus la segonda sillaba ? Burgan e Lafon, que tractan del vilatge carcinòl, refutan l'explicacion de Negre, que pensa que lo nom es tractat coma *Ursicius, accentuat sus -si-. Explican que i a un martir [donc pas l'avesque de Caors] nommat Urcisinus, ambe la sillaba -ci- tonica, çò que règla lo problèma ^[8] (la finala dispareis dins l'evolucion fonetica). Coma aquel accident interven tanben per l'avesque de Caors, es benlèu pus simple de dire que lo nom Ursicinus en general a coneissut, al mens en occitan, una metatèsi acompanhada de reculament d'accent. Aquela istòria complicada explica tanben que la codificacion del nom esita entre Orsi- e Orci-.