Sant Martin de Chantalés

comuna auvernhassa de Cantal
(Redirigit dempuèi Sant Martin Cantalès)

Vilatge d'Occitània

Sant Martin de Chantalés o Sent Martinòt [1](Saint-Martin-Cantalès en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Sant Martin de Chantalés
Saint-Martin-Cantalès
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La gleisa romanica de Sant Martin, a Sant Martin de Chantalés
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 05′ 35″ N, 2° 18′ 10″ E
Superfícia 19,59 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
736 m
620 m
421 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe Armas d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
152
Arrondiment de Mauriac
Canton
1514
de Mauriac, ancianament de Pleus
Intercom
241501139
Comunautat de comunas del País de Salèrn
Cònsol Claude Verdier
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
146 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

149 ab.
Densitat 7,91 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 15140
Còde INSEE 15200

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Sant Martin de Chantalés
 Sant Alire
(3,4 km)
 Beça
(3,8 km)
 Arnac
(6,3 km)
 Barriac
(6,4 km)
 Plèus
(7,4 km)

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sant Martin de Chantalés
Pleus
  Beça
Arnac Sant Alire (Cantal) Sant Cirgue de Malbèrt

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Sanctus Martinus de Chantales, en 1464, Sainct-Martin-de-Monchantalès, en 1504, Sanctus Martinus Montis Chantalesii, en 1535 ? Sanctus Martinus de Montchantelys, en 1535 ? de Montchantelis, en 1535, Sainct-Martin-Chantallez, en 1586, Sainct-Martin-Chantallès, en 1626, Sainct-Martin-Chantalès, en 1647, Sainct-Martinot, en 1650, Sainct-Martin-Chantelez, en 1652, Sainct-Martin-Chantellès, en 1652, Sainct-Martin-Chantaletz, en 1660, Sainct-Martin-Chantely, en 1664, Sainct-Martin-Monchantallès, en 1666, Sainct-Martin-Mons-Chantallès, en 1667, Sainct-Martin-Mons-Chantallex, en 1670, Sainct-Martin-Cantelès, en 1672, Sainct-Martinet, en 1694, Sainct-Martain-Chantelais, en 1703, Saint-Martin-Cantaleix (mapa de Cassini), etc [2]. La fòrma populara pus usitada ara, Sant Martinòt, per oposicion a Sant Martin de Valmaron, qu'es Sant/Sent Martin Grand, apareis en 1650. La finala de 1664 en -ly, es signe d'una prononciacion de -es en [-ej], pueis benleu en [-i]. Sant Martin, evesque de Tors, èra un evangelizator de las Gàllias al sègle IV [3],[4] e las paròchas que pòrtan son nom datan sovent de la Nauta Edat Mejana. Mas la gleisa, ara dedicada a Sant Martin, o èra autescòps a Sant Julian des Ponts, coma priorat annexat al priorat benedictin de Saint-Julien d'Esponts, dins la meima paròcha [2]. I a dos vialatges dins la comuna, Chantal-Péricot e Chantal-Lavialle (en francés) e, segon Joan Pèire Chambon, un o l'autre podiá ésser lo chapluòc d'una vigariá, çò qu'explicariá lo determinant Chantalés [1], present tanben dins Sent Santin de Cantalés, amel sufixe -és, del latin -ensem : lo país de Chantal (ligam a precisar amb lo massís volcanic). I a un vialatge Le Mont près de Chantal-Lavialle, qu'es benlèu en relacion amb las variantas Montchantalés dels sègles XVI e XVII. Lo nom es Sant Martin de Chantalés o Sent Martinòt.

  • Bertrande (en francés), riu. Las fòrmas ancianas son Aqua de Berthana, en 1464, Rivière de Berthane, en 1598 [5]. Lo nom ancian deviá èsser Bertana, passat a Bertranda per atraccion del petit nom. Mas se lo parlar es (o èra) betacista, chal compréner Vertana (en gallés, nom d'òme Vertos e sufixe -āno-, o nom escur que conten ver-, prefixe a valor aumentativa).
  • Saint-Julien d'Esponts (en francés), vialatge nejat sos las aigas del barratge d'Enchanet, a l'oèst de la comuna (mas sus la mapa demòra lo Bois de Saint-Julien). Las fòrmas ancianas son Sanctus Julianus de Pols, en latin, en 1381, Pons Sancti Juliani, en latin, en 1464, Les Pons, en francés, en 1599, Pons, jadis appelle del Crouzet, en francés, en 1669, Espons, en 1682, Despont (mapa de Cassini) [6].La prumeira atestacion fai dobtar que l'origina siá un derivat de pònt, malgrat la situacion geografica als ajustants de Bertrande e Etze. Sant Julian es lo nom de mai d'un sant, Sant Julian l'Espitalièr, Sant Julian de Briude e d'autres sants [7],[8].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
abrial 2014 2020 Claude Verdier    
2 d'octobre 2002 2014 Érik Castel    
2001 2002 René Sarda    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Pleus; es ara del canton de Mauriac.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 155, totala: 156
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 120 623 1 464 1 197 1 175 1 202 981 1 067 1 057

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
948 903 902 870 835 881 887 750 712

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
682 668 611 506 505 467 541 513 424

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
422
338
266
223
207
185
178
177
172
183
2009 2010
168
179
166
166
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. 1,0 et 1,1 IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  2. 2,0 et 2,1 http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862ILxMiE
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 614-616
  4. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/13/Saint-Martin-de-Tours.html
  5. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496854QiRj7g
  6. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496857wzStSQ
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 607
  8. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/5680/Saint-Julien-l-Hospitalier.html