Pradas de Vernasòbre

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Pradas de Vernasòbre (Prades-sur-Vernazobre en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Pradas de Vernasòbre
Prades-sur-Vernazobre
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de la comuna dempuèi lo NE. Lo vilatge al fons
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 26′ 54″ N, 2° 59′ 13″ E
Superfícia 19,98 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
663 m
110 m
64 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3430
Sant Ponç de Tomièiras (Sanch Inhan abans 2015)
Intercom
243400454
CC de Sud Erau
Cònsol Jean-Marie Milhau
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
309 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

317 ab.
Densitat 14,91 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Pradéens (en francés)
Còde postal 34360
Còde INSEE 34218

Geografia

modificar

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Pradas de Vernasòbre
Ferrièiras de Possaron Berlon
Pèirarua   Cecenon
Casa d'Arnas

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : laccum de Pradis, omnes mansi et bordarie de Pradis, en 1129-1186, manso de Prudis en 1375, Prades en 1699-1733, 1740-60, Prades Succ[ursale] en 1770-72 (mapa de Cassini)[1].

Pradas ven del latin prata, plural de pratum, « prat » [2],[3]. [Mas lo nom data probablament de l'epòca occitana. Lo plural en -s mòstra que la valor collectiva de prada èra pas mai compresa en occitan]. Frank R. Hamlin precisa que prada, al respècte de prat, supausa una espandida mai granda o possedís una nuança favorabla o afectiva[1].

Vernasòbre

modificar

Las fòrmas ancianas son : rivulo Vernedupri en 899-900, fluvium Vernazoubro en 1102, ad Vernezebre en 1129-1186, la riviere de Vernasobre en 1570, la Bernasobres en 1740-60, Bernasobres R. en 1770-72 (mapa de Cassini), Vernazobre (cadastre : mapa d'Estat Major)[4].

Vernasòbre es un idronime, lo nom del riu local, d'origina gallica, uerno-dubros, uerno-dubrā de uerna, uerneton, « vèrnhe » e dubron, dubra, « aiga, aigas », donc « lo riu dels vèrnhes » [5],[6]. Pendent l'Antiquitat, donèt son nom a Sanch Inhan : Vernodubrus [7], adaptat en latin. La fòrma anciana deuriá menar puslèu a *Vernasobre.

Istòria

modificar
  • La comuna se creèt en 1900, a partir del territòri de Cecenon [8].

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2026 Jean-Marie Milhau sense etiqueta retirat d'agricultor
2008 2014 Serge Fernandez    
març de 2001 2008 Francine Miquel    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 298, totala: 305
 


1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
396 380 349 365 350 350 291 258 245

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
221
246
228
203
211
236
264
267
269
270
2009 2010
274
282
279
287
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 309 abitants e la densitat èra de 15,47 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 314
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 545
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 279
  4. Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 421
  5. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2003, p. 315 e 151
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 266
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 288
  8. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=27871