Pebrac

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Pebrac [peˈbra][1] (en francés Pébrac) z-es una comuna occitana situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Pebrac
Pébrac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Una partida de l'abadiá e lo borg.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 01′ 57″ N, 3° 30′ 36″ E
Superfícia 17,85 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 071 m
674 m
560 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés (Lanjadés)
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4310
Las Gorjas d'Alèir-Gevaudan (Lanjac davant 2015)
Intercom
244301057
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Alain Cussac
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
115 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

119 ab.
Densitat 6,83 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43300
Còde INSEE 43149

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Pébrac
 Chaselas
(2,1 km)
 Tailhac
(4,3 km)
 Charraix
(4,8 km)
 Desges
(4,9 km)
 Chanteuges
(4,9 km)
 Venteuges
(5,3 km)


Perimètre delh territòri

modificar
Comunas confrontantas de Pebrac
Lanjac Chantuege
Chaselas   Charais
Ventuege

Toponimia

modificar

Las atestacions ancianas son B. Maria de Piperaco en 1072, Pebrac en 1199, W. de Bebrac en 1235, Castrum de Pebrac superius vers 1254, Monasterium de Pebraco en 1332, Conventus Piperacii en 1343, Pebrat en 1401[2], Pebrac al sègle XVIII sus la mapa de Cassini[3].
La prononciacion aproximativa z-es [pœ'bɾa] [4].
Segon Albèrt Dauzat e Carles Rostanh, aquel toponim proven del nom d'òme latin Piper e del sufixe latin -acum, coma Pibrac e Poivres[5].

Istòria

modificar

En 1789, Pebrac dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de La Nativitat de Nòstra Dòna. I aviá una abadiá de l'òrde de Sant Agustin, que Sant Pèire de Chavanon fondèt en 1062 [2].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Alain Cussac    
davant 1981 ? Rachelle Merle    
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 122, totala: 125
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
834 599 729 651 721 663 639 754 1 097

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 092 1 010 982 986 994 979 897 873 813

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
781 769 749 660 603 526 478 444 381

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
300
263
233
201
178
136
126
126
125
127
2009 2010
125
126
124
125
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 115 abitants e la densitat èra de 6,44 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Jean Roux. De la renaissance d’une langue occitane littéraire en Auvergne au début du XXe siècle, au travers des oeuvres de Benezet Vidal et Henri Gilbert.. Linguistique. Université Paul Valéry - Montpellier III, 2020. Français. ⟨NNT : 2020MON30052⟩. ⟨tel-03264341⟩
  2. 2,0 et 2,1 «Dictionnaire topographique de la France».
  3. «Carte de Cassini». Géoportail.
  4. Enquèsta delh contributor en 2024
  5. Albèrt Dauzat, Carles Rostanh, Dictionnaire étymologique des noms de lieu en France, Paris, Librairie Guénégaud,1979 ISBN: 2-85023-076-6, p. 521