Noudòm

Nuòudan ^[1] o Noudòm ^[2], probablament Nuòudòm (Nieudan en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Nuòudòm
Nieudan

Capèla del Puy Rachat

Geografia fisica

Coordenadas

44° 59′ 05″ N, 2° 14′ 38″ E

Superfícia

12,4 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

626 m
600 m
479 m

Geografia politica

País

Auvèrnhe

Estat

França

Region
84

Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe

Orlhac

de Sant Pau de las Landas, ancianament de La Ròca Brau

Intercom
200006781

Comunautat de comunas de la Castanhau cantalona SIREN 200 066 678

Cònsol

Vincent Roquette
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

103 ab.

Evolucion de la populacion

104 ab.

Densitat

8,87 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

15150

Còde INSEE

15143

Segon Joan Francés Blanc, la comuna es partejat entre parlars lengadocians e un tèrç auvernhat^[3].

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Nuòudòm

Sant Estèfe de Cantalés (4,0 km)

Sant Geronç (4,1 km)

La Ròca Brau (4,5 km)

Sant Victor (4,6 km)

Sent Santin de Cantalés (5,3 km)

Airen (6,5 km)

Montverd (6,6 km)

Lacapelle Viescamp (6,8 km)

Sant Pau de las Landas (7,2 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Nuòudòm**
	Sent Santin de Cantalés	Sant Victor
La Ròca Brau
	Sant Estèfe de Cantalés	Sant Pau de las Landas

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Ecclesia de Naodon, de Niodon, de Nadom, en 1297, La Glieysa d'Annoudom, en 1322, Dompnium, en 1325, Novodopnum, Novodompnum, en latin, en 1357, Novum Dompnum, en 1443, La Glieysa d'Annoudon, en 1458, Neudon, Nyeudom, en 1486, Nieupdomp, en 1626, Nyedon, Nyedom, en 1628, Nieudomp, en 1636, Nieudamp, en 1649, Niudan, en 1655, Nyndion, en 1672, Nyndan, en 1706, Niaudan, en 1709, Niodan, en 1724, Neydon, en 1756, Nyeudan, Nieudam, Nieudans, en 1784 ^[4]. Nuòudòm vendriá probablament del latin novus, « novèl » e dunum, « fortalesa » ^[5], o puslèu, entièrament en gallés nouio-dūnon (meteis sens) ^[6] (mas Delamarre compta pas la comuna dins la categoria dels nouio-dūnon). Una dificultat es que -n final se consèrva (comparar los Verduns en lengadocian : [ber'dy]). Una autra dificultat es que la finala medievala sembla sovent -m, sovent solinhada en -mpn. En realitat, se l'origina es nouio-dūnon, aquelas dificultats son complementàrias : per conservar -n finala que tend a tombar, es refortida en -m, que ela se consèrva. Un còp la nasala finala mudada en -m, aquela -m pòt tornar venir regularament -n dins la prononciacion (s'escriu pasmens -m). Mas, quina es la prononciacion ? Una autra dificultat es grafica : dins lo parlar orhagués, -an se pronóncia [-ɔn]; ne resulta que tot [-ɔn], quitament -òn, òm, fòrmas raras, es interpretat fautivament -an. Per la primièira sillaba, las atestacions en Ni- mòstran que Nuòu- es pus logic que Nòu-. La grafia seriá doncas Nuòudòm, intermediària entre doás grafias prepausadas Noudòm ^[2] e Nuòudan ^[1], amb la resèrva que la prononciacion siá compatibla.