Magalaç

Vila d'Occitània

Magalaç (Magalas en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Magalaç Magalas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sant Laurenç de Magalaç.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 28′ 19″ N, 3° 13′ 22″ E
Superfícia	20,76 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	201 m 130 m 77 m
Geografia politica
País	Lengadòc
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 34	Erau
Arrondiment 341	Besièrs
Canton 3429	Càsols (Rojan abans 2015)
Intercom 243400413	CC dels Avant Monts
Cònsol	Jean-Pierre Simo-Cazenave (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	3 371 ab. Evolucion de la populacion 3 422 ab.
Densitat	160,26 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Magalassiens (en francés)
Còde postal	34480
Còde INSEE	34147

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

La prononciacion es [maga'las] . Las fòrmas ancianas son : Barnerii de Magalas en 1065, cellam S. Marie de Magalaç en 1079, a Magalatis, de Magalaz en 1089, S. Petri Stephani de Magalatis, cap a 1089, capellani de Magalaz en 1130, de castro Magalaz, cap a 1140, Berengarius de Magalatio en 1152, G. de Magalate en 1153-1154, ad Magalatium en 1160, Petri de Magalaz en 1166, P. Deodati de Magalacio en 1169-70, S. Laurentio de Magalato en 1170, Petrus de Magalato en 1172, de Magalacio en 1178, Maria de Magalaz en 1195, de Magalatio en 1216, castrum de Magalaco, bajulus de Magalaco en 1247-1248, castrum de Magalacio en 1271, de Magalaton en 1323, de Magalatio en 1361, Magalas en 1529, 1571, 1585, de Magalassio, al sègle XVI, Maguelas en 1622, de Magalatio en 1636, Magalas en 1643, 1708, 1740-60, 1770-1772 (mapa de Cassini).

Segon Dauzat, Magalaç ven d'un mot pregallic *mag-, « tuca », amb lo sufixe -al-, d'aquí maguela en lengadocian, « turon escalabrós », puèi s'ajustèt un sufixe, prelatin -ate o pejoratiu latin -acium; Hamlin accèpta lo preindoeuropèu *mag-, « tuca », en ajustant lo sufixe -al-atis; aquel nom s'aplicava a l'origina a l'oppidum del Puèg de Montfau, a 600 m au nòrd-èst de Magalaç.

Delamarre explica lo nom per magalate, « la princièra », de magalā, « princessa » (o magalos , « prince »). Magalaç èra eventualament lo neutre toponimic d'un nom de persona *Magalatis (= *Magalo + -ati-).

Puèg de Montfau

Las fòrmas « ancianas » son Mountfo en 1865, Le Pech Mounso ou Montfeo en 1894, Montfo en 1970. Es un oppidum important de l'Edat de Fèrre. Frank R. Hamlin l'explica curiosament per mont e fòrt, çò que Joan Pèire Chambon refusa : -r se mantén. Coma -ANU > -o s'es espandit a tot l'oèst del departament (segon Ernèst Negre) Negre a rason d'i trobar lo latin fanu, « temple ». Escriure Montfan o, pr'amor de las evolucions posterioras [-ò] > [-ãn] e del risque de confusion, Monfò.

Administracion

Lista dels cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Jean-Pierre Simo-Cazenave
març de 1983	2020	Charles Hey	UMP, LR	retirat foncion publica
març de 1977	1983	Jean-Pierre Bilski	professor d'Istòria-Geografia
1959	1977	Gabriel Granier
	1959
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 3327, totala: 3372
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
						1 145	-	-
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
-	-	-	-	1 549	-	-	-	-
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
-	-	2 102	-	-	-	-	-	-
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
1 604	1 583	1 597	1 604	1 699	1 827	2 489	2 576	2 692 2 742
2009	2010
2 835 2 876	2 977 3 018
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion èra de 3371 abitants e la densitat èra de 162,38 ab/km².

Veire tanben

• Comunas d'Erau