Lo Luc e Armau

Lo Luc e Armau; Luc-Armau
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La maison comuna.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 25′ 20″ N, 0° 03′ 56″ O
Superfícia	5,85 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 324 m; 290 m; 218 m
	Geografia politica;
País	Bearn ;
Parçan	Vic Vilh;
Estat	França;
Region; 75	Navèra Aquitània;
Departament; 64	Pirenèus Atlantics ;
Arrondiment; 643	Pau;
Canton; 6418	Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Lenveja abans 2015);
Intercom; 246401632	CC deu Nòrd-Èst Bearn (2017 ---->);
Cònsol	Isabelle Montauban ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	110 ab. Evolucion de la populacion; 110 ab.
Densitat	20,51 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	64350
Còde INSEE	64356

Vilatge d'Occitània

Lo Luc e Armau^[1] (Luc-Armau en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Armau

La prononciacion qu'ei [ar'maw]. Las fòrmas ancianas que son Armau en 1385, Hermau au sègle XIV, Armau (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Luc-Armau despuish qu'apleguèn los dus vilatges ^[2].

Segon Dauzat e Negre, aqueth citat per Miquèu Grosclaude, per Armeau (Yonne), lo nom que vien de eremus e qu'a lo sens de « desèrt », dab lo sufixe -ellum ^[3].

Segon Miquèu Grosclaude, la fòrma deu sègle XIVau qu'ei clara, lo nom que vien de èrm « desèrt », deu latin eremum; au recensament de 1385, la comunautat non comptava qu'un fòc ! Lo sufixe qu'ei -alem, de valor adjectivau e qualitativa, com aus Ermals, comuna de Losera e lo sens qu'ei de « lòc desertic » ^[2].

Luc

La prononciacion qu'ei [lu 'lyk]. Las fòrmas ancianas que son Ezluc (atribucion mausegura, dens lo Cartulari de Lescar au sègle XI, citat per Marca), Lo Luc en 1385, au sègle XIV, Lucq (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Luc-Armau despuish qu'apleguèn los dus vilatges ^[4].

Segon Dauzat, lo nom que vien deu latin lucus « bòsc sacrat » ^[5].

Segon Miquèu Grosclaude, lo toponime qu'ei hèra frequent. Lo latin lucum qu'avè lo sens de « lo bòsc sacrat », puish que prengó lo simple sens de « lo bòsc, l'ahorèst » ^[4].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
març de 2008	2026	Isabelle Montauban
junh de 1995	2008	Jean Dexperts	PS
març de 1983	1995	Jean Claude Marcou-Soulé	PCF
	1983
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 120, totala: 120

Cercar

106

107
110

2009

2010

110
111

112
113

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
↑ ^2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 152-153
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 27
↑ ^4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 169-170
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 416

Portau de Bearn

[1] Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org

[migr-2] 2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 152-153

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 27

[mgro-4] 4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 169-170

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 416

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]