La Landa de Fronsac

una comuna francesa

Vila d'Occitània

La Landa de Fronçac (La Lande-de-Fronsac en francés) es una comuna bordalesa de Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda e la region de la Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

La Landa de Fronçac
La Lande-de-Fronsac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Pèir.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 58′ 50″ N, 0° 22′ 48″ O
Superfícia 8,53 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
49 m
42 m
6 m
Geografia politica
País  Guiana Bordalés
Contrada Fronsadés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
335
Liborna
Canton
3324
Lo Libornés-Fronçadés (Fronçac avant 2015)
Intercom
243301397
CC deu Fronçadés
Cònsol Jean Galand
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
2 540 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

2 565 ab.
Densitat 275,73 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 33240
Còde INSEE 33219

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri modificar

Lenga modificar

Segon l'enquèsta de Tortolon e Bringuièr (1873-1875), La Landa èra una comuna gascona; lo parlar de La Landa e de las comunas vesinas èra diferent deu borqués e deu libornés. Deu borqués, se diferencia per la prononciacion de j : lo jourt e pas l'iourt o lo iourt (lo jorn), caractèr progressiu, puei que Vilagoja, pus a l'èst enquèra, se ditz Bilegou-ie; per la conservacion de u : dou hut e pas dou heut (deu huc); de contraccions coma saous dit e pas sus leus dit (sus + los + dits); la conservacion de la nasala dens la tresena persona deu plurau ; bÉnon o bÉnoun e pas bÉnou (venon, venen). Deu libornés, se diferencia per la prononciacion de h : hille e pas fille (hilha, filha), hut e pas fut (huc = huec, fòc); per lo mendre usatge deu diftongue óou : deu se ditz dou [du] e pas dóou [1] (las grafias de l'autor son utilisadas).

Toponimia modificar

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Petrus de La Landa entre 1155 e 1183, La Landa en 1361 [2].
Lo mot landa, deu gallic *landa, « terren, prada », designa un tipe de vegetacion oceanica, o una vasta tèrra non cultivada, una bosiga, una tèrra liura. Oficialament, La Lande-de-Cubzac vengut La Lande-de-Fronsac en 1901 [3],[2],[4].

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2001 (2026) Jean Galand aparentat PS farmacian, conselhèir departamentau
junh 1995 2001      
1990 1995 Patrick Sbile    
març 1977 1990 André Lartigue    
  1977      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2352, totala: 2436
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
592 591 538

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 540 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 491 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
465
512
624
1 147
1 797
1 871
2 088
2 150
2 195
2 272
2009 2010
2 240
2 317
2 393
2 472
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion èra de 2540 abitants e la densitat èra de 297,77 ab/km².

Lòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas emb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Tortolon https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5725104s/f138.item , p. 570-573
  2. 2,0 et 2,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 179-180
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 379
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 171