Jaucèls

Jaucèls^[2]^[3] (Jouncèu en grafia mistralenca^[4]; Joncels en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Jaucèls
Joncels

La glèisa abadiala de Jaucèls.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 44′ 18″ N, 3° 11′ 43″ E

Superfícia

46,24 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

835 m
375 m
290 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Besièrs (dempuèi 2017 ^[1])

Canton
3416

Clarmont d'Erau (Lunaç abans 2015)

Intercom
243400777

CC de Grand Òrb

Cònsol

Rémy Paillès
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

299 ab.

Evolucion de la populacion

313 ab.

Densitat

6,49 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

jaucelès (-és?), jaucelesa

Còde postal

34650

Còde INSEE

34121

Lo gentilici es jaucelès -esa^[3] (de notar: jaucelès pòt èsser una grafia erronèa de jaucelés).

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Jaucèls**
Selha e Rocosèls	Tiudaç
		Los Plans
Avèna	Lunaç

Toponimia

Jaucèls

La prononciacion es [d^zαu'sèls]. Las fòrmas ancianas son : abbas S. Petri Juncellensis monasterii, Juncellense monasterium en 837, ex monasterio Juncellensi en 909, S. Petri de Joncellos en 961, S. Nazarius... quod vocant Vincellis [legir : Jun-] en 969, monachos de Joncellos en 978, communia que vocant S. Petri Luncellensis [legir : Juncellensis], abans 1014 (?), vineas de Joncels en 1069, monasterii S. Petri Juncellensis, monasterium de Juncellis, après 1073, abbatiam de Juncels en 1118, Juncellenses en 1122, in ipsa villa Juncellensi ecclesias S. Felicis, S. Michaëlis et S. Saturnini en 1135, monasterium S. Petri de Vincellis en 1153, Stephanus de Junzels en 1173, de Joncelz en 1174, monasterii Vincellensis, cap a 1180, monasterium S. Petri de Juncellis en 1216, Stephanus de Joncelz, abans 1225, abbati Ju[n]cellensi en 1274, abbas Ju[n]cellensis en 1275, vicarius de Jussellis, abbas Jusellensis, camerarius Jusellensis en 1323, de Jussellis en 1344, abbas de Juncellis, al sègle XVI, Abbe de Jaucelz en 1571, 1585, Joset en 1613, Josel en 1622, Jaucelz en 1626, Jausselz en 1636, abbas de Juncellis en 1636, Joncels en 1740-60, le bourg de Joncels en 1740-60, Jaussels en 1759, Joncels en 1770-72 (mapa de Cassini)^[5].

Lo nom ven del latin juncus, « jonc », amb lo sufixe -ellum, [o lors resultats]. Hamlin se demanda se lo sufixe -èl (de -ellum) significa « petit jonc », mentre que los Féniés considèran lo meteis sufixe coma collectiu ([ensemble de joncs])^[6]^,^[7]^,^[5]. L'evolucion Joncèls > Jaucèls es una vocalizacion de -n- en -u- abans lo son -s, frequenta dins la region (cf. *Confolenç > Confolèuç, *Fanzèrgas > Faussèrgas). Un còp lo diftongue -ou- [-uw-] aquesit, una dissimilacion (-ou- > -òu- > -au-) èra obligatòria foneticament.

Fòrmas ancianas tiradas del diccionari topografic d'Eugène Thomas (1865) : Isiates villa en 804-6; Monasterium Juncellense en 909 e 975; S. Petrus de Joncellos en 961 e 977; S. Petrus Juncell. en 988; Abbatia de Juncels en, 1118; In ipsa villa Juncellensi ecclesia S. Felicis, S. Machaelis et S. Saturnini en 1135; De Vincellis en 1153 e 1170; Abbas Vincellensis, monasterium Vincellense en 1176; Abbatia, monasterium S. Petri de Juncellis en 1176 e 1178; De même que nous avons rapporté à Joncels Villa Isiates, de même ne faudrait-il pas rapporter à Isiates le Castrum Iseranum en 1271; Vicarius de Jussellis, abbas Jussellensis en 1323; Juncelles en 1518; Janselz al sègle XVI; Jausselz en 1649; Jaussels en 1625, 1688, 1710, 1720, 1764 e 1778; Abbaye, cure en 1760; Jaussels ou Joncels, archiprêtré de Boussagues, patr. S. Petrus ad vincula en 1780; Joncels al sègle XVIII (Cassini)^[8].

Jaucelets

Las fòrmas ancianas son : [le village] de Jausselets en 1740-60, Jausselets en 1770-72 (mapa de Cassini)^[5]. Lo nom èra escrit Jaußelets sus la mapa de Cassini ^[9] (la grafia oficiala actuala es Joncelets). Es un indice que la prononciacion de Jaucèls èra dejà çò qu'es ara al sègle XVIII. Jaucelets, es un diminutiu de Joncèls, amb -et^[5] (del latin -ittum).