Goirans

Goirans^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Goyrans en francés) es una comuna lengadociana de Lauragués, situada dins lo departament de la Nauta Garona e la region d'Occitània. Goirans fa partida de la comunautat d'aglomeracion del Sicoval e tanben del SICCA (Sindicat Intercomunal de las Laissas d'Arièja).

Goirans
Goyrans

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 28′ 56″ N, 1° 25′ 58″ E

Superfícia

5,75 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

274 m
272 m
147 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus

Tolosa

Jean-Louis Robert
(2008-2014)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

843 ab.

Evolucion de la populacion

879 ab.

Densitat

154,26 ab./km²

Autras informacions

Goyranais en francés

31120

Geografia

Comuna de l'airal urban de Tolosa situada a 13 km al sud de Tolosa, a 10 km del periferic de Tolosa.

Es bordada à l'oèst pel riu d'Arièja a qualques quilomètres del jonhent amb Garona.

Geologia

La màger part de la comuna es situada sus una sèrra que susplomba la planura de Garona e Arièja que s'espandís sus mai de 120 m al pè a l'oèst. La transicion cap a la plana es esquiva que pòt formar de pichons bauces ('que lo "camin de las Ròcas" situat al nòrd de la comuna).

L'aigavèrs de la sèrra es relativament pus naut qu'aquel dels puèges a l'entorn. Lo terren de còps qu'i a accidentat es de natura argilencomarla. La configuracion dels luòcs permet fòrça punts de vista remarcables en particular a l'oèst e al sud. Al nòrd del vilatge i a una platana remarcabla fòrça vièlha que se pòt veire a 30 km.

Al bord del riu d'Arièja s'espandís lo Ramièr de Goirans, terren alluvial e plan qu'una partida es cultivada e l'autre pro umida e boscosa.

La comuna es traversada dins lo sens de la longor per una rota de la cresta (Camin de las Crestas) d'ont parton de rotas traversantas. La comuna es constituida de sèt quartièrs. En mai del vièlh vilatge, las vièlhas abitacions son escampilhadas dempuèi una trentena d'ans de nòus quartièrs en lotejament mai delimitats. Los autres quartièrs son: Badelh, los Pins (los ostals d'aquel lotejament son esparpalhats dins una pineda), Dauridas, L'ostal, Los Nauts de Goirans e Balandra.

Istòria

Preistòria

En 1883, se trapèt d'aisinas del neolitic sul territòri de la comuna, çò qu'atèsta d'una primièra ocupacion dels lòcs.

Edat Mejana

Una primièra atestacion - indirècta – del vilatge es un acte d'arpentatge de La Crotz e Falgarda del 3 de genièr de 1254. Doas de las tèrras al tèrme de Falgarda apartenián a doas personas nomenadas "Petrus Andreas de Goirons" e "Petrus Paulus de Goirons".

En 1335, Goirans fa partida dels vilatges roïnats pel Prince Negre.

Lo senhor Bernardus de Goiranibus (Bernard de Goirans ?-1469) èra capitol de Tolosa.

Tempses Modèrnes

Al sègle XVI Goirans èra dins l'astrat país de cocanha, que prosperava mercé a la cultura del pastèl, que foguèt exportat per via fluviala cap a Bordèu. Aquel periòde astrat s'acaba a causa de las guèrras de religion dins la segonda mitat del sègle XVI.

Pendent l'Ancian Regime, Gouirans o Goyrans èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescauciá de Tolosa. Le vocable de la glèisa, annèxa d'Aurevila, es Sent Joan Baptista ^[5].

Periòde contemporanèu

En 1790, Goirans èra del Canton d'Autariba, en l'an VIII, del canton de Castanet ^[6].

Dempuèi los ans 1980, l'istòria del vilatge cambièt radicalament la composicion de sa populacion. En 30 ans los sièis quartièrs fòra del vièlh vilatge ne faguèron una comuna residenciala benestanta poblada pels trabalhadors de las nautas tecnologias dins l'aglomeracion tolosana (aeronautica, espacial).