Vilatge d'Occitània

Gençac[1] (Gensac en francés) ei una comuna lingüisticament gascona deu Vasadés istoric, en Guiana, situada dens lo departament de Gironda e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Gençac
Gensac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La rua màger e lo relotge.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 48′ 24″ N, 0° 04′ 25″ E
Superfícia 9,38 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
115 m
80 m
15 m
Geografia politica
País  Guiana
Vasadés
Parçan Entre Duas Mars
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
335
Liborna
Canton
3337
Los Tuquets de Dordonha (Pujòus avant 2015)
Intercom
243301454
CC de Castilhon Pujòus
Cònsol Patrice Pauletto
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
710 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

720 ab.
Densitat 88,49 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Gensacais, Gensacaises
(en francés)
Còde postal 33890
Còde INSEE 33186

Geografia

modificar

Gençac es un petit centre de servicis (centre medicau recent e multiprofessionau, farmacia , Credit Agricòla, restaurant, etc) en situacion delicata. Gençac es un carreforc de vias segondàrias, ce qu'avé un sens a l'epòca d'avant l'automobila. La populacion de la comuna baissa e la vinha empacha de bastir per una populacion rurala acostumada a l'ostau individuau. Lo borg (que fut una vila) se voida pauc a pauc.

 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Genzaco (sègle XI, en latin), Genciacum (sègles XI a XIII, en latin), Genciaco (1285, 1289, 1301, en latin), Genciacum (1307-1317, en latin), Gensak (1307-1317, en occitan) [2].

Segon tots los especialistas (Dauzat e Rostaing, Ernèst Negre, Jacques Astor, Bénédicte Boyrie-Fénié), lo nom de Gençac ven deu nom d'òme latin Gentius, emb lo sufixe -acu(m) [3], [2], latinizacion d'una derivacion celtica -*ācon.
Segon Xavier Delamarre, lo nom Gentios es [probablament ?] celtic. Deus noms de persona celtics i son aparentats (Ad-gentius, Ate-genta, Bitu-gentus, etc [4].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 (2026) Patrice Pauletto   retirat de l'ensenhament
2010 2014 Claude Brel    
1995 2010 Raymond Farré PS retirat, mòrt en 2010
1995   Roger Taillard    
març 1983 1995 Raymond David    
març 1959 1983 Marc Lacour   mètge
1946 1959 ? Paul Auzerie    
1945 1946 André Coustou    
1925 1945 Pierre Paris    
1904 1925 Louis Coustou   mètge
1878 1904 Jean-Jacques Lajonie    
  1878      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Pujòus; es adara deu canton deus Tuquets de Dordonha.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 830, totala: 781
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 535 1 388 1 425 1 322 1 305 1 294 1 220 1 304 1 273

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 231 1 318 1 292 1 363 1 391 1 346 1 127 1 100 1 156

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 263 1 219 1 099 1 025 1 021 969 983 962 948

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
883
842
848
810
752
800
847
849
850
877
2009 2010
852
878
860
884
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1793, la municipalitat èra « Gensac, Pessac et Saint Avit », valent a dire Gençac, Peçac de Dordonha, Sent Avit de Soletge; las autas duás comunas èran independentas e recensadas a part en 1800 [5].
  • En 2019 la populacion èra de 710 abitants e la densitat èra de 75,69 ab/km².

Luecs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Sit Toponimia occitana
  2. 2,0 et 2,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN, Pau, 2008, p. 156
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud,reedicion 1984, p. 315
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 157, 298 e 348
  5. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=15319