Lauragués

Lauragués es un parçan d'Occitània situat en Lengadòc (departaments d'Aude, Arièja, Nauta Garona e Tarn).

Sa vila principala es Castèlnòu d'Arri.

Geografia

D'espandiment pus o mens vaste segon las sensibilitats localas e les autors (l'abat Savartés ne parla coma d'una « pichona encontrada » dels departaments d'Aude e de Nauta Garona) , Lauragués es compausat de tucas molassicas e de planas situadas entre l'aglomeracion tolosana, Castras, la Montanha Negra, Carcassona e Pàmias. La Puèja es o non compresa dins le Lauragués.

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Lauragues en 1150, Lauraigues en 1179, Judex Lauraguesii en 1215, Lauriacense en 1219, Lauraguesium en 1272, Archipresbyteratus Lauraguesii en 1296, Judicatura Lauraguesii en 1361, La jugerie de Lauragués en 1391, Lauraget (sic) en 1589, Lauragois en 1594 .
Laurac es a l'origina del nom de Lauragués .

Istòria

Lauragués es probablament pas estat un pagus ni quitament un ministerium del pagus Tolosanus. Lauragués serviá a l'origina a designar la castelaniá de Laurac. Es solament après la creacion de la jutjariá del meteis nom que Lauragués foguèt espandit al penjal meridional de la Montanha Negra e le penjal septentrional de la Puèja, atal coma la plana situada l'èst de Tolosa.
Administrativament, Lauragués formèt d'en primièr una jutjariá que dependiá de la senescalciá de Tolosa; vengut del temps de Caterina de Medici (1551 ?) una senescalciá ducala, foguèt al sègle XVI erigit en senescalciá reiala ambe residéncia presidiala, dont la residéncia èra a Castèlnòu d'Arri, ambe sèt residéncias subaltèrnas : Avinhonet, Autarriba, Senta Gabèla, Cuc Tolzan, Laurac le Grand, Montgiscard e Revèl .
Del punt de vista religiós, Lauragués foguèt un archipreirat, primièrament dins la primièra diocèsi de Pàmias, puèi dins la diocèsi de Mirapeis .

Ligams extèrnes

• (fr) Portal toristic sus Lauragués
• (fr) Portal del parçan de Lauragués