Durban de las Corbièras

Pels articles omonims, vejatz Durban.

Durban de las Corbièras (Durban-Corbières en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo parçan de las Corbièras dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Durban de las Corbièras
Durban-Corbières

Castèl de Durban.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

42° 59′ 48″ N, 2° 49′ 04″ E

Superfícia

25,9 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

366 m
90 m
79 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Narbona

Las Corbièras (caplòc del canton de Durban abans 2015)

Intercom
200070365

CC Corbièras Salanca Mediterranèa

Cònsol

Alain Laborde
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

651 ab.

Evolucion de la populacion

662 ab.

Densitat

25,44 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

durbanenc, durbanenca ([dœrba'nenk], [dœrba'nenkɔ])^[1]

Còde postal

11360

Còde INSEE

11124

Geografia

Comuna de las Corbièras sus la Bèrra e a l'anciana rota nacionala 611 entre Tesan de las Corbièras e Vilanòva de las Corbièras.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Durban**
Albàs	Fontjoncosa	Vilaseca de las Corbièras
Caçcastèl de las Corbièras
Vilanòva de las Corbièras	Sant Joan de Barro	Fraisse de las Corbièras

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Castellum qui dicitur Durban en 1020, Durbandum en 1151, Castrum de Durbando en 1302, De Durbanno en 1343, Rector de Durbano en 1351. Lo nom occitan es Durbá ^[2], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés.
Segon Albèrt Dauzat, vendriá d'un nom d'òme desconegut, amb lo sufixe latin -anum ^[3]. Los Féniés i veson lo gallés dunum, « autura fortificada » ^[4]. Delamarre l'explica per un *Dūrobannon, inatestat, « la punta d'acièr » : dūro- (diferent de duron) auriá lo sens de « fèrre, acièr, dur » e banno- seriá « punta (e bana, còrna) »; dins qualques cases, lo nom auriá un sens personal, « lo qu'a un casco amb una punta de fèrre » ^[5]. La prononciacion es [dœr'ban] a quicòm prèp ^[6].

Istòria

Las originas de Durban remontan al mai prigond passat de la region de las Corbièras. Etimologicament, lo nom vendriá del gal "Duro" (fortificacion) e "ban" (bana). La region foguèt ocupada a la preïstòria.

Lo castèl es del sègle XI. La siá tor cairada es estada classificada als monuments istorics pel Ministèri de Cultura Francés lo 28 d'abril de 1926 en lo classificant coma rèstas d'un castèl càtar^[7]. 42° 59′ 40″ N, 2° 48′ 56″ E

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Alain Laborde
2008	2020	Christian Gaillard
mars de 1971	2008	Régis Barailla	PS	Conselhièr general (1973-2011) e deputat (1983-1993)
	1971
1910	1914	Eugène Mailhac		Conselhièr general del Canton de Durban de las Corbièras (1907-1937)
	1910
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Durban (caplòc); es ara del canton de las Corbièras (burèu centralizator : Fabresan)

Demografia

L'an 2013, la comuna comptava 659 abitants. L'evolucion del nombre d'abitants es coneguda a travèrs dels recensaments de populacion efectuats dempuèi 1793. A comptar del sègle XXI, los recensments reals de las comunas de mens de 10.000 abitants se fan cada cinc ans, contràriament a las autras comunas qu'an una enquèsta per sondatge cada an.^{[nota 1]}^{[nota 2]}

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 659, totala: 673

294

296

490

536

556

578

610

648

650

632

665

675

700

712

902

929

930

910

974

912

852

1,022

855

911

874

728

691

668

686

564

525

673

650

681

684

684
695

2009

2010

684
695

684
696

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

L'aumentacion de populacion de 1806 s'explica mal. Lo site Cassini pòrta pas traça d'un recampament de comunas.
En 2018 la populacion èra de 651 abitants e la densitat èra de 25,14 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Henri Boudet, sacerdòt del 1 genièr de 1862 al 16 de junh de 1862.

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrns

Durban sul site de l'Insee

Site officiel de la communauté de communes

Nòtas

↑ Al començament del sègle XXI, las modalitats de recensament son estats modificadas per la lei pas 2002-276 del 27 de febrièr de 2002, dicha «lei de democracia de proximitat» relativa a la democracia de proximitat e sustot lo títol V «de las operacions de recensament», amb la fin de permetre, après un periòde transitòri corrent de 2004 a 2008, la publicacion annadièra de la populacion legala de las desparièras circonscripcions administrativas francesas. Per las comunas que la populacion n'es superiora a 10 000 abitants, una enquèsta per sondatge es efectuat cada an, la totalitat del territòri d'aquelas comunas es pres en compte al tèrme del meteis periòde de cinc ans. La primièra populacion legala posteriora a aquela de 1999 e que s'inscriu en aquel nòu dispositiu es dintrat en vigor lo 1èr de genièr de 2009 e reven al recensament de l'an 2006.
↑ Dins l'encastre dels recensaments e lo grafic, per convencion en Wikipédia, lo principi a èsser retengut, per las populacions legalas posteriors a 1999 de n'anonciar en lo quadre dels censes e lo grafic que las populacions correspondent a l'an 2006, primièra populacion legala publicada calculada conformament a los conceptes definits en lo decrèt pas 2003-485 del 5 de junh de 2003, e los ans en correspondent a una enquèsta exaustiva de censes per los comuns de mens de 10 000 abitants, e als ans 2006, 2011, 2016, èca. per las municipalitats de mai de 10 000 abitants, aital coma la darrièra populacion legala publicada per la Insee per l'ensems de las municipalitats.

References

↑ Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 120, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f212.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 256
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 96
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 145, 296 e 346
↑ Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 11
↑ Les restes du château : inscription par arrêté du 28 avril 1926 (fr), consultat el 15 d'octubre de 2016

Portal de Lengadòc

[8] Al començament del sègle XXI, las modalitats de recensament son estats modificadas per la lei pas 2002-276 del 27 de febrièr de 2002, dicha «lei de democracia de proximitat» relativa a la democracia de proximitat e sustot lo títol V «de las operacions de recensament», amb la fin de permetre, après un periòde transitòri corrent de 2004 a 2008, la publicacion annadièra de la populacion legala de las desparièras circonscripcions administrativas francesas. Per las comunas que la populacion n'es superiora a 10 000 abitants, una enquèsta per sondatge es efectuat cada an, la totalitat del territòri d'aquelas comunas es pres en compte al tèrme del meteis periòde de cinc ans. La primièra populacion legala posteriora a aquela de 1999 e que s'inscriu en aquel nòu dispositiu es dintrat en vigor lo 1èr de genièr de 2009 e reven al recensament de l'an 2006.

[9] Dins l'encastre dels recensaments e lo grafic, per convencion en Wikipédia, lo principi a èsser retengut, per las populacions legalas posteriors a 1999 de n'anonciar en lo quadre dels censes e lo grafic que las populacions correspondent a l'an 2006, primièra populacion legala publicada calculada conformament a los conceptes definits en lo decrèt pas 2003-485 del 5 de junh de 2003, e los ans en correspondent a una enquèsta exaustiva de censes per los comuns de mens de 10 000 abitants, e als ans 2006, 2011, 2016, èca. per las municipalitats de mai de 10 000 abitants, aital coma la darrièra populacion legala publicada per la Insee per l'ensems de las municipalitats.

[1] Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12

[2] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 120, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f212.item.texteImage

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 256

[4] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 96

[5] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 145, 296 e 346

[6] Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 11

[7] Les restes du château : inscription par arrêté du 28 avril 1926 (fr), consultat el 15 d'octubre de 2016

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[nota 1]

[nota 2]